Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα υπάρχει μια κατάσταση που μοναδικό σκοπό έχει να τρομοκρατεί, να βασανίζει και να εξευτελίζει χιλιάδες ανθρώπους και μας προσβάλλει όλους: τα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων. Πρόκειται για πραγματικές αποθήκες που βρίσκονται σε όλη την ανατολική, ηπειρωτική και νησιωτική, πλευρά της χώρας αλλά και στην Αθήνα, την Κόρινθο κ.α. Το μόνο «αδίκημα» που έχουν διαπράξει οι χιλιάδες που στοιβάζονται σε αυτά είναι ότι βρίσκονται εδώ χωρίς χαρτιά, ανεξάρτητα αν έρχονται από τη φλεγόμενη Συρία, τη σκλαβωμένη Παλαιστίνη ή αφρικανικές χώρες που μαστίζονται από την εξαθλίωση. Το ελληνικό κράτος, καταπατώντας ευρωπαϊκές συμβάσεις αλλά και το ίδιο το Σύνταγμά του, χωρίς ίχνος ευαισθησίας και ανθρωπιάς, καταδικάζει για 18 μήνες χιλιάδες μετανάστες/ριες, ακόμα και παιδιά, αρρώστους, θύματα βασανιστηρίων, στην αποκρουστικότερη μορφή φυλάκισης, δίχως προαυλισμό, στοιχειώδη υγιεινή, σίτιση και περίθαλψη, χωρίς καμία επαφή με τους δικούς τους, για να αποτρέψει τη μετανάστευση προς την Ελλάδα. Μάλιστα, έχει το θράσος να κατηγορεί τους μετανάστες ως «υγειονομική βόμβα», όταν με τη διάλυση της δημόσιας υγείας και την πλήρη αδιαφορία για τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στα κέντρα κράτησης κυριολεκτικά βομβαρδίζει την υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων, ντόπιων και ξένων.
Έτσι, ενώ η Ε.Ε. διαθέτει κονδύλια για την λειτουργία αυτών των κέντρων, το ελληνικό κράτος δεν τα αξιοποιεί ή τα απορροφά στην καταστολή των οικονομικών και πολιτικών προσφύγων. Η ελληνική κυβέρνηση έχει μετατρέψει την ίδια τη χώρα της σε ξέφραγο αμπέλι της Τρόικας και του μεγάλου κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου, που έχει καταδικάσει στη μνημονιακή εξαθλίωση εκατομμύρια έλληνες και αλλοδαπούς, ξεπερνά κάθε όριο βαρβαρότητας δημιουργώντας ζώνες απόλυτης υποτίμησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ζωής μέσα στην επικράτειά της.
Την ίδια στιγμή παρατηρούμε την προσπάθεια των κυρίαρχων της Ευρώπης να τη μετατρέψουν σε ένα απέραντο φρούριο. H Ευρώπη, που έχει κάνει κυριολεκτικά ξέφραγο αμπέλι ολόκληρες ηπείρους με την οικονομική λεηλασία τους και τη συμμετοχή της σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τώρα υψώνει τείχη για να προστατευτεί από τα θύματα της δικής της πολιτικής, προκαλώντας όλο και περισσότερες Λαμπεντούζες και μεγαλώνοντας τη δυστυχία εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που αναζητούν μια θέση στον ήλιο. Η Λαμπεντούζα, η δική μας Λευκάδα, οι καθημερινοί θάνατοι στο Ιόνιο, το Αιγαίο και τη Μεσόγειο είναι πτυχές τις ίδιας μεταναστευτικής πολιτικής που ακολουθείται σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο. Μίας πολιτικής βασισμένης στην οχύρωση των κρατών και των αποκλεισμό των μεταναστών.
Ενάντια σε αυτή τη βαρβαρότητα, πήραμε την πρωτοβουλία να οργανώσουμε μία πανελλαδική καμπάνια ενάντια στα κέντρα κράτησης και την κράτηση (υπό τις ίδιες άθλιες συνθήκες) στα αστυνομικά τμήματα. Είναι μία καμπάνια ανοικτή σε καθεμία συλλογικότητα, αλλά και σε καθένα ξεχωριστά που θέλει να αντισταθεί στην παρανομία των στρατοπέδων και στη μεταναστευτική πολιτική της Ευρώπης και της κυβέρνησης. Είναι μία καμπάνια διαρκής, που αντιλαμβάνεται ότι η επίτευξη του βασικού στόχου (να κλείσουν τα κέντρα) θέλει πείσμα και αγώνα. Συζητάμε και αποφασίζουμε τις δράσεις μας κάθε Πέμπτη στις 19.30 στο Στέκι Μεταναστών.
Στόχος μας είναι να ανοίξουμε με κάθε τρόπο και με ποικίλες παρεμβάσεις το ζήτημα των κέντρων κράτησης στην ελληνική κοινωνία, με διαμαρτυρίες σε αστυνομικά τμήματα (όπως στην Ομόνοια), σε στρατόπεδα (όπως στην Αμυγδαλέζα και την Κόρινθο), θεσμικές κινήσεις και διαδικτυακή ενημέρωση.
-Ανοιχτά κέντρα υποδομής για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
-Άσυλο σε όλους τους πρόσφυγες.
-Νομιμοποίηση των μεταναστών που ζουν και δουλεύουν στην Ελλάδα.
Όλοι και όλες, τη Τετάρτη 18 Δεκέμβριου, 5μ.μ. στην Ομόνοια
