Από τη μια “πυροβολεί” η Eurostat, από την άλλη “υποσκάπτει” το… Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) – άραγε θα απομείνει κάτι από το περιλάλητο πρωτογενές πλεόνασμα;
Προφανώς το ζήτημα είναι πλέον καθαρά πολιτικό: Η κυβέρνηση θέλει ένα πρωτογενές πλεόνασμα με το “κατάλληλο ύψος” ώστε να “μοιράσει” ένα… αξιοπρεπές ποσό (μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ) σε τμήματα των αναξιοπαθούντων του μνημονίου. Έτσι, ενώ ενέγραψε στον προϋπολογισμό πλέονασμα 812 εκατ. ευρώ, με την πρώτη απόφαση του ΣτΕ για τους ένστολους το αύξησε σε 900 εκατ. ευρώ, ύστερα σε 1-1,2 δισ. ευρώ και τώρα τελευταία σε 1,5 δισ. ευρώ! Σε παράλληλη πορεία, το ΣτΕ άρχισε με τους ένστολους και συνεχίζει… ακάθεκτο με τα ειδικά μισθολόγια πέραν των ένστολων, αλλά και με τα εφάπαξ δημοσίων υπαλλήλων και λοιπών κατηγοριών συνταξιούχων ταμείων που δεν χρηματοδοτούνται από τον προϋπολογισμό. Η εισήγηση του επιτρόπου Επικρατείας κ. Λασκαράτου είναι θετική και αναμένεται να “κοστίσει” λίγο περισσότερο από 1 δισ. ευρώ – όχι εφάπαξ, αλλά ετησίως! Και σε αυτά πρέπει να προστεθούν οι απαιτήσεις του δικαστικού σώματος, που είναι σε πορεία δικαίωσης από το Μισθοδικείο…
Σε αυτό το καθαρά εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι, ήρθε τώρα να παρέμβει η Eurostat, διά του κ. Ράντερμάχερ. Εκπροσωπώντας τμήμα της γραφειθοκρατίας των Βρυξελλών, ο κ. Ράντερμάχερ επισήμανε ότι το ελληνικό πρωτογενές πλεόνασμα θα καθοριστεί με βάση τα τελικά στοιχεία για την εκτέλεση του προϋπολογισμού (λέγοντας ουσιαστικά “μη βιάζεστε κιαι αυξάνεται κάθε βδομάδα το πλεόνασμα κατά το δοκούν!”) και ότι θα καθοριστεί με βάση τη μεθοδολογία του Κανονισμού ESA 95 (λέγοντας ουσιαστικά “δεν θα υποκύψουμε σε πολιτικές παρεμβάσεις για τον καθορισμό του ύψους του πλεονάσματος”)… Σε ποιον λοιπόν απευθύνεται η Eurostat; Προφανώς στην ελληνική κυβέρνηση, αλλά και στη Μέρκελ και στην πολιτική ηγεσία των Βρυξελλών, προειδοποιώντας ότι δεν θα επιτρέψει σε εσωτερικές ελληνμοικές, αλλά και γερμανικές μκαι γενικότερες ευρωπαϊκές πολιτικές σκοπιμότητες να κάνουν για μία ακόμη φορά “δημιουργική λογιστική” με τα ελληνικά στατιστικά στοιχεία στο όνομα πολιτικών σκοπιμοτήτων…
Τι θα προκύψει τελικά από το συγκερασμό των διαφορετικών σκοπιμοτήτων και παρεμβάσεων; Πρωτογενές πλέονασμα που ίσα ίσα θα καλύψει το “κουστούμι” του ΣτΕ και του Μισθοδικείου; Πρωτογενές πλεόνασμα μικρότερο και απ’ αυτό; Κανείς δεν μπορεί να πει αυτή τη στιγμή. Το μόνο σίγουρο είναι πως το πρωτογενές πλέονασμα είναι πλέον μια καθαρά πολιτική υπόθεση και ότι η άποψη που δεν μπορεί να παρακαμφθεί με τίποτε, είναι του… ΣτΕ.
Όμως, για τα σενάρια και τις επιπτώσεις τους θα επανέλθουμε, γιατί έχουν σοβαρές συνέπειες για το μέλλον του ελληνικού προγράμματος.
