Μεταβατική είναι η περίοδος που διανύει η παγκόσμια τάξη, σύμφωνα με το Αμερικανικό Ινστιτούτο Γεωπολιτικών Αναλύσεων Stratfor (συνώνυμο κατά πολλούς του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και της CIA).
Στην ετήσια έκθεση που συνηθίζει να δημοσιεύει το Ινστιτούτο σχετικά με το τι μέλλει γενέσθαι το επόμενο έτος, όλα δείχνουν -σύμφωνα με topontiki.gr– πως η Ουάσιγκτον αντιμετωπίζει το 2014 ως «χρονιά προετοιμασίας» για τη μάχη που θα δοθεί αργότερα και η οποία θα καθορίσει τη νέα ισορροπία δυνάμεων στον πλανήτη.
Σύμφωνα με την έκθεση–πρόβλεψη, τη χρονιά που διανύουμε θα επικρατήσει «συμβιβαστική διάθεση» και «αυτοσυγκράτηση» ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις προκειμένου να ζυγίσει η κάθε πλευρά τη θέση της. Με λίγα λόγια, θα προσπαθήσουν – η κάθε μια για τον εαυτό της – να εδραιώσουν τα «κεκτημένα» τους, να οριοθετήσουν το γήπεδό τους και θα περιμένουν να δουν «πού θα κάτσει τελικά η μπίλια», αποφεύγοντας την οποιαδήποτε μετωπική σύγκρουση με τους υπόλοιπους.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι προμηνύεται μια «ήρεμη» και «αναίμακτη» χρονιά. Σχεδόν όλοι ανεξαιρέτως οι «περιφερειακοί» παίκτες – βλέπε Ισραήλ, Σαουδική Αραβία, Τουρκία κ.λπ. – βρίσκονται στο παρά πέντε του νευρικού κλονισμού (με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται), ανήμποροι να επηρεάσουν τις δραματικές – για τους ίδιους – ανατροπές ισορροπίας στη γειτονιά τους… με κυριότερη φυσικά την πιθανότητα επιστροφής (από την κεντρική πόρτα) του Ιράν στο διεθνές προσκήνιο.
Στον κόσμο της…
Α, ναι, και ενόσω συντελούνται οι παραπάνω τεκτονικές αλλαγές… η Ευρώπη συνεχίζει τον χαβά της. Εάν εξαιρέσει κανείς τις μεγαλομανείς φιλοδοξίες της Γερμανίας, που εφαρμόζει μια σχιζοφρενική εξωτερική πολιτική παρουσιάζοντας τον εαυτό της ταυτόχρονα ως αδιαφιλονίκητο ηγέτη της Ε.Ε. αλλά και μεσολαβητή ανάμεσα στα αντικρουόμενα συμφέροντα Μόσχας – Βρυξελλών, οι υπόλοιποι θα συνεχίσουν να τσαλαβουτάνε στην «ευρωκρίση».
Όπως φαίνεται κι από την έκθεση, οι Αμερικάνοι όχι μόνο δεν προβλέπουν πως το 2014 θα έρθει η περιβόητη «έξοδος από την κρίση», αλλά πιστεύουν πως τα πράγματα για την Ε.Ε. θα γίνουν χειρότερα από πολλές απόψεις: Παρά την ισχνή ανάπτυξη που θα καταγράψουν ορισμένες χώρες, η τρομακτική ανεργία δεν πρόκειται να υποχωρήσει, θα παραμείνει το τεράστιο πρόβλημα ρευστότητας τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τους πολίτες, θα συνεχιστούν οι άγριες πολιτικές λιτότητας.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, το Stratfor πιστεύει πως, τόσο σε οικονομικό όσο και σε κοινωνικό – πολιτικό επίπεδο, η Ε.Ε. θα τα βρει σκούρα: οι κοινωνικές αναταραχές (κανόνας πλέον σε αρκετές χώρες) θα πολλαπλασιαστούν, η έχθρα των πολιτών προς τις Βρυξέλλες θα οξυνθεί, με αποτέλεσμα να ενισχυθούν ακόμη περισσότερο τα εθνικιστικά κόμματα (τα οποία αναμένεται να σαρώσουν στις ευρωεκλογές), ενώ είναι πολύ πιθανόν χώρες όπως… η Ελλάδα, η Σλοβενία και η Πορτογαλία να χρειαστούν νέα πακέτα «βοήθειας» (βοήθειά μας!). Μέσα σε αυτό το κλίμα και ενώ το Παρίσι θα κληθεί να απαντήσει σε νέες πιέσεις για περικοπές και λιτότητα από τις Βρυξέλλες, ο γαλλο-γερμανικός άξονας θα εμφανιστεί ακόμη πιο αποδυναμωμένος αφήνοντας περιθώριο στο Βερολίνο να «αλωνίζει» στην Κεντρική και την Ανατολική Ευρώπη προκειμένου να πείσει τους εκεί λαούς ότι «οι Γερμανοί είναι φίλοι τους». Φυσικά, το περιθώριο κινήσεων της Γερμανίας είναι περιορισμένο καθώς στο εν λόγω γήπεδο παίζει δυναμικά μπάλα η Ρωσία η οποία, παρεμπιπτόντως, φαίνεται πως επισπεύδει τη διαδικασία εδραίωσης της νέας «σφαίρας επιρροής» της. Αυτό, σύμφωνα πάντα με το Stratfor, συμβαίνει επειδή το Κρεμλίνο θέλει να προλάβει να βάλει «τάξη» στα του οίκου του όσο οι ΗΠΑ ασχολούνται με τις διαπραγματεύσεις με το Ιράν… τις οποίες βέβαια η Μόσχα δεν θα αφήσει ανεκμετάλλευτες.
Όπως σημειώνει η έκθεση, η Ρωσία, αρπάζοντας την ευκαιρία, έχει ήδη επισημάνει ότι, σε περίπτωση που το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης πάψει να αντιμετωπίζεται ως απειλή για την παγκόσμια ασφάλεια, τότε θα πάψει να έχει και λόγο ύπαρξης η περιβόητη ΝΑΤΟϊκή αντι-πυραυλική ασπίδα… Ένα επιχείρημα, το οποίο είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν θα αποδεχτεί η Δύση.
