Από σήμερα τίθεται σε δημόσια διαβούλευση ο νέος κώδικας που ρυθμίζει μια σειρά από φλέγοντα ζητήματα για τη μετανάστευση στη χώρα μας. Στον απόηχο των δύο μεγάλων τραγωδιών στη Λαμπεντούζα της Ιταλίας που ανέδειξαν ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα, καθώς το ζήτημα δεν αφορά μόνο τις χώρες υποδοχής μεταναστών, αλλά όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, ο Γιάννης Μιχελάκης επιχειρεί να βάλει κάποια ζητήματα στη σωστή βάση τους. Κι αυτό είναι θετικό. Αν μη τι άλλο δείχνει πως υπάρχει ακόμη – έστω και ως εξαίρεση – παραγωγή πολιτικής και δεν είναι όλα έτοιμες οδηγίες της τρόικας.
Τα βασικά σημεία του νέου κώδικα δείχνουν βούληση να κινηθούμε μπροστά σε ένα θέμα που «κολλήσαμε» ως χώρα, επιδείξαμε έναν εφησυχασμό με μπόλικο συντηρητισμό κι αγνοήσαμε την ανάγκη ρυθμίσεων ώστε να μην καταλήγουν οι «λύσεις» στα χέρια της κάθε Χρυσής Αυγής.
Το πολύ θετικό σημείο του νέου κώδικα είναι η πρόβλεψη πως η εξασφάλιση της πενταετούς άδειας επί μακρόν διαμένοντος στους μετανάστες θα ισοδυναμεί πλέον με νόμιμο ευρωπαϊκό διαβατήριο ώστε αν θέλουν να πάνε σε άλλες χώρες της Ε.Ε να μπορούν να το κάνουν.
Το να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας δεν έχει κανένα νόημα. Τα «καραβάνια» των μεταναστών δεν έχουν όνειρο ούτε να μαζεύουν φράουλες στην Μανωλάδα, ούτε να πουλάνε χαρτομάντηλα στα φανάρια. Στόχος τους είναι να φτάσουν εκεί που υπάρχουν δουλειές και σήμερα δουλειές υπάρχουν μόνον στη Βόρεια Ευρώπη. Αν δεν λειτουργούσαν οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία) σαν «φράχτης», αυτή τη στιγμή η Γερμανία θα είχε κατακλυστεί από εκατομμύρια μετανάστες.
Εδώ λοιπόν ανακύπτει ένα σοβαρό πρόβλημα. Δεν μπορεί η Γερμανία να κάνει τη «δουλειά» της τζάμπα και να πηγαίνουν να μας ξεγελάσουν σαν να είμαστε ιθαγενείς με πρωτοβουλίες τύπου FRONTEX, που απέδειξαν στην πράξη πως δεν μπορούν να έχουν επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα. Το βάρος πρέπει να το μοιραστούμε όλοι σαν «οικογένεια» εφόσον λένε πως πιστεύουν στην Ε.Ε. Δεν μπορεί να είμαστε «οικογένεια» μόνο για τα γερμανικά συμφέροντα κι όταν έρχεται η ώρα του λογαριασμού ο καθένας να λέει «α… εγώ θα πληρώσω μόνο τα δικά μου».
Αυτό σημαίνει πως πέρα από την παραπάνω πολύ θετική πρόβλεψη του νέου Κώδικα που θα απεγκλωβίσει από την Ελλάδα χιλιάδες νόμιμους μετανάστες, θα πρέπει σε συνεργασία και με τις άλλες χώρες του νότου να τεθεί ως ζήτημα υψηλής προτεραιότητας η αναθεώρηση της συνθήκης του Δουβλίνου που εξαναγκάζει την Ελλάδα να γίνεται μόνιμο πάρκινγκ μεταναστών. Η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να καταγγείλει αυτή την απαράδεκτη συνθήκη και να ζητήσει την μεταρρύθμισή της. Να αρχίσουμε να ζητάμε κι εμείς μεταρρυθμίσεις! Γιατί αφήνουμε μόνο του Γερμανούς να το κάνουν σε βάρος μας; Κι όσο «δεν κάνουν σωστά τα μαθήματά τους» θα πρέπει τόσο πιο προωθημένο να γίνεται το μεταναστευτικό δίκαιο στη χώρα μας ώστε να δίνεται η δυνατότητα στους μετανάστες να πάνε εκεί που θέλουν με νόμιμο τρόπο.
Επιπλέον πρέπει κάποια στιγμή να τελειώνουμε με τις γελοιότητες τύπου FRONTEX. Τα σύνορα μιας χώρας μπορεί να τα φυλάει μόνο ο Στρατός της. Την ευθύνη λοιπόν πρέπει να την αναλάβουν οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Αν η Τουρκία έχει πρόβλημα, ας της εξηγηθεί «αρμοδίως» πως οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδας εκτελούν την πλέον επικίνδυνη ευρωπαϊκή αποστολή.
Επειδή η φύλαξη των ευρωπαϊκών συνόρων είναι υπηρεσία υψηλής προστιθέμενης αξίας για τις βορειοευρωπαϊκές κοινωνίες προκειμένου να συνεχίσουν να κοιμούνται ήσυχες, ο λογαριασμός πρέπει να πηγαίνει απευθείας στις εθνικές κυβερνήσεις των χωρών τους. Κανονικά, τιμολόγιο με ΦΠΑ. 30%. Έσοδα δεν θέλετε;
ΥΓ: Και τι δεν θα ‘δινα … να έβλεπα σε βίντεο στις ειδήσεις του Mega τον Γιάννη Στουρνάρα να πηγαίνει, με εντολή Σαμαρά πάντα, το τιμολόγιο στον Γερμανό ομόλογό του και να του εξηγεί σε άψογα γερμανικά τι ακριβώς είναι αυτό που του δίνει!!!
