Πολλοί φίλοι με ρωτούσαν τις τελευταίες ημέρες γιατί δεν έγραψα οτιδήποτε άμεσα σχετιζόμενο με τις συλλήψεις της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής. Η απάντησή μου ήταν απλή. Περίμενα να κάτσει η «σκόνη» που είναι καλή μόνο για να γεμίζει με ασημαντότητες τον τηλεοπτικό χρόνο του το Mega (ελλείψει και κρατικής τηλεόρασης) και ευελπιστώ να έχουν «δέσει» την υπόθεση.
Η απόφαση των ανακριτών να αφεθούν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής Ηλίας Κασιδιάρης, Ηλίας Παναγιώταρος και ο Νίκος Μίχος, επιβεβαιώνει τους χειρότερους φόβους μου. Τα περί «εξάρθρωσης» έγιναν «φύλλο και φτερό» μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα.
Ήλπιζα πως η πολιτική απόφαση της συγκυβέρνησης να «τελειώσει» τη Χρυσή Αυγή είχε έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό και σε βάθος χρόνου, όπως πρέπει να συμβαίνει σε τέτοια ζητήματα που αφορούν στην λειτουργία της δημοκρατίας και την τύχη της χώρας. Ήλπιζα πως το κράτος έχει κινητοποιήσει όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή του για να «δέσει» την υπόθεση και να μην ξεφτιλιστεί. Ήλπιζα πως οι συλλήψεις ήταν αρχή αυτού του σχεδιασμού και όχι η αρχή και το τέλος, μόνο και μόνο για να πάει στις ΗΠΑ ο Σαμαράς και να μιλήσει στην Αμερικανοεβραϊκή Επιτροπή, για την αποφασιστικότητά του να ξεριζώσει τη Χρυσή Αυγή.
Φοβάμαι πλέον πως κάθε ελπίδα με αυτή την συγκυβέρνηση είναι μάταιη σε όλα τα επίπεδα. Φοβάμαι πως έστησαν μια επιχείρηση «για τα μάτια του κόσμου» και πέταξαν το μπαλάκι στη δικαιοσύνη, η οποία εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να κινηθεί πέραν των ορίων του νόμου. Στην ουσία παγίδευσαν τη δικαιοσύνη και την κάνουν να φαίνεται τώρα σαν …πλυντήριο της Χρυσής Αυγής.
Από το Σάββατο που έγιναν οι συλλήψεις είχα την ευκαιρία να μιλήσω με διακεκριμένους νομικούς. Όλοι μου εξέφρασαν τον προβληματισμό τους για το κατά πόσο μπορεί να σταθεί δικαστικά η όλη επιχείρηση όπως επίσης με διαβεβαίωναν πως όλοι οι εμπλεκόμενοι δικαστικοί λειτουργοί είναι άριστοι στην άσκηση των καθηκόντων τους. Τα σημειώνω αυτά για να μην αρχίσουν τίποτα διαρροές περί ευθυνών της δικαιοσύνης.
Αυτά λοιπόν που μάθαινα εγώ από το γραφείο μου, το Μαξίμου δεν μπορούσε να τα μάθει και να έχει γνώση; Ή ασχολούνται μόνο με το αν θα γράψω κανένα άρθρο με το οποίο θα ζητάω την παραίτηση του Χρύσανθου Λαζαρίδη;
Το είχα γράψει και το ξαναγράφω. Η αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής μπορούσε να είναι μόνον πολιτική. Η επιλογή της κυβέρνησης να κρυφτεί πίσω από το φουστάνι της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου κας Ευτέρπης Κουτζαμάνη μαρτυράει πολιτική δειλία και ανικανότητα. Τουλάχιστον σε ένα πρώτο επίπεδο ανάγνωσης.
Σήμερα επιβεβαιώνονται οι χειρότεροι φόβοι κάθε σκεπτόμενου Έλληνα. Έχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση… κουραμπιέδων! Περιμένουμε μετά, αυτοί οι οποίοι δεν μπορούν να χειριστούν τον Κασιδιάρη, να υπερασπιστούν τα εθνικά συμφέροντα έναντι των Γερμανών ή οποιουδήποτε άλλου. Αστειότητες. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να κάνουν σήμερα ήρωες αυτούς που έπρεπε να τελειώσουν.
ΥΓ1: Η ανικανότητα ενίοτε κρύβει σκοπιμότητα. Αλλά εγώ πριν μιλήσω για αυτό, θέλω να το έχω «δέσει».
ΥΓ2: Με το ξέπλυμα «μαύρου χρήματος» από τη Χρυσή Αυγή, τι έγινε παιδιά; Να πιστέψουμε πως ξέπλεναν μόνον λεφτά από την «προστασία» στους Πακιστανούς; Ποιους δουλεύετε;
ΥΓ3: Βρείτε τρόπο τώρα να καθησυχάσετε τους «έξω» για το πώς θα εξελιχθεί η ελληνική Προεδρία στην Ε.Ε. Για σας το γράφω αυτό , εμένα ουδόλως με ενδιαφέρει πλέον το παραμύθι που λέγεται Ευρώπη.
ΥΓ4: Μάθημα πολιτικής επικοινωνίας: Πρόεδρε, στα αμερικανοεβραικά φόρα κάνεις ομιλία αφού έχεις λύσει το πρόβλημα. Τώρα απλά το διεθνοποίησες. Να δω πως θα πας τώρα στο Ισραήλ….
