Ο Κάρλος το Τσακάλι, ή Ίλιτς Ραμίρεζ Σάντσεζ, όπως είναι το πραγματικό όνομα του πιο γνωστού τρομοκράτη όλων των εποχών, που βρίσκεται σε φυλακές της Γαλλίας φέρεται να πιέζει την κυβέρνηση της πατρίδας του, της Βενεζουέλας, να διευθετήσει τα της απελευθέρωσής του, προκειμένου να βάλει σε εφαρμογή τα σχέδιά του.
Σύμφωνα με τη Γαλλίδα δημοσιογράφο και συγγραφέα που έχει γράψει την βιογραφία του έχει καταρτίσει λίστα με χίλιους στόχους.
Ο άνθρωπος που έκανε επάγγελμα τα τρομοκρατικά χτυπήματα, που έσπερνε επί δύο δεκαετίες (1970 και 1980) τον τρόμο σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή, που ξεγλιστρούσε από τα δίχτυα των δυτικών μυστικών υπηρεσιών μέχρι το 1994 που συνελήφθη τελικά, όχι απλά ονειρεύεται να επιστρέψει στην πατρίδα του, αλλά θέλει να γίνει και… πρόεδρος και να διαλύσει την αντιπολίτευση.
Ο Κάρλος είχε στηρίξει τον πρώην πρόεδρο της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβεζ και το ίδιο κάνει τώρα και με τον διάδοχό του, Νικολάς Μαδούρο.
Γόνος πλούσιας οικογένειας γαλουχήθηκε από νωρίς με τα μαρξιστικά όνειρα του πατέρα του και σε ηλικία μόλις δέκα ετών έγινε μέλος της κομμουνιστικής νεολαίας. Σπούδασε στη Ρωσία, στο Πανεπιστήμιο Πατρίς Λουμούμπα της Μόσχας, μέχρι που αποβλήθηκε επειδή υποστήριζε το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
Μάλιστα το μαχητικό ψευδώνυμο (nom de guerre) «Κάρλος» του το έδωσε ο διαβόητος τρομοκράτης Μπασάμ Αμπού Σαρίφ, όταν τον έστειλε μεταμφιεσμένο σε φοιτητή στην πρώτη του αποστολή στην Αγγλία, ενώ το προσωνύμιο «Το Τσακάλι» το οφείλει σε δημοσιογράφο του The Guardian, ο οποίος βρήκε στη βιβλιοθήκη του Σάντσεζ στη γιάφκα του στο Λονδίνο τη νουβέλα «Η Μέρα του Τσακαλιού» του Φρέντερικ Φόρσαϊθ, με αποτέλεσμα τα ΜΜΕ και η αστυνομία να αρχίσουν να τον αποκαλούν «Κάρλος το Τσακάλι».
Στη δίκη του το 2017 στο Παρίσι ο Κάρλος καυχήθηκε μάλιστα ότι σκότωσε 80 ανθρώπους κι ότι «ουδείς άλλος μέσα στην παλαιστινιακή αντίσταση δεν σκότωσε περισσότερους».
Σύμφωνα με τη συγγραφέα της βιογραφίας του, Σοφί Μπονέ, ο Κάρλος έχει φτιάξει μέσα στο κελί της φυλακής του στο Παρίσι έναν μακρύ κατάλογο με πολιτικούς αντιπάλους προς εξόντωση, για να σταματήσει η αντίσταση κατά της κυβέρνησης Μαδούρο στη Βενεζουέλα κι είναι αισιόδοξος και πεπεισμένος ότι θα απελευθερωθεί.
«Έφτιαξε μια λίστα με χίλια άτομα που θέλει να εξοντώσει, όταν γίνει πρόεδρος. Είναι πεπεισμένος ότι τα καλύτερα γι’ αυτόν έρχονται», είπε η Μπονέ. Και πρόσθεσε: «Θέλει να ασκήσει η κυβέρνηση της Βενεζουέλας πίεση στη Γαλλία για να σταλεί πίσω στην πατρίδα του. Πριν από μερικά χρόνια αυτό φαινόταν να έχει πιθανότητες λόγω των πολύ καλών του σχέσεων με τον Ούγκο Τσάβεζ. Έγινε δε τότε λόγος για μια ανταλλαγή κρατουμένων, να αφεθεί δηλαδή ελεύθερος εκείνος έναντι ατόμων που είχαν απαγάγει αριστεροί Κολομβιανοί τρομοκράτες».
Μάλιστα, σύμφωνα πάντα με την Γαλλίδα δημοσιογράφο και συγγραφέα, ο Τσάβεζ, που πέθανε από καρκίνο το 2013, έστελνε χρήματα στον Κάρλος, που μολονότι φυλακισμένος ζούσε άνετα μέσα στο κελί του ως «βασιλιάς» μεταξύ των συγκρατουμένων του.
«Ο Τσάβεζ του έστελνε φαγητό, ρούχα, βιβλία κι άλλα πράγματα για να ζει πολυτελώς. Είχε δύναμη και μέσα στη φυλακή επειδή μοιραζόταν με τους άλλους όσα του έστελναν. Δεν έχει και τόσο καλές σχέσεις με τον Μαδούρο, αλλά είναι πεπεισμένος ότι μπορεί να τον βοηθήσει», είπε.
Πληροφορίες ανέφεραν παλαιότερα ότι ο Σαντάμ Χουσεϊν και ο Μουαμάρ Καντάφι συγκαταλέγονταν στους χρηματοδότες του Κάρλος, μέχρι που τον έπιασαν Γάλλοι πράκτορες στο Σουδάν.
Το 1997 του επιβλήθηκε για πρώτη φορά ποινή ισοβίων για τον φόνο το 1975 δύο Γάλλων πρακτόρων κι ενός Λιβανέζου συνδέσμου του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Το 2011 καταδικάστηκε για δεύτερη φορά σε ισόβια για τον φόνο 11 ατόμων σε βομβιστικές επιθέσεις τη δεκαετία του 1980 και πριν από τέσσερα χρόνια καταδικάστηκε για τρίτη φορά για μια επίθεση το 1974 στο Παρίσι, όπου έχασαν τις ζωές τους δύο άνθρωποι.
