Η σελίδα της Google με εξατομικευμένες υπηρεσίες, iGoogle, αποσύρθηκε την περασμένη Παρασκευή ένα χρόνο μετά την ανακοίνωση της επικείμενης παύσης λειτουργίας της. Δεν ήταν ποτέ όσο δημοφιλής όσο το Google Reader, μια άλλη πρόσφατη προσθήκη στο νεκροταφείο της Google, αλλά η αιτία του θανάτου ήταν η ίδια: τα social media.
Ουσιαστικά, το iGoogle επέτρεπε στους χρήστες να δημιουργούν μια προσαρμοσμένη σελίδα αναζήτησης της Google που να ενσωματώνει τροφοδοσία ειδήσεων, widgets και άλλες πληροφορίες που ίσως να ήθελε ο χρήστης να δει κατά τη διάρκεια της ημέρας. Οι χρήστες που χρησιμοποιούν αυτού του είδους τις σελίδες μπορούν πάντοτε να χρησιμοποιούν My Yahoo ή το My MSN, αλλά κατά πάσα πιθανότητα θα ενταχθούν στις μάζες που χρησιμοποιούν τα social media για τις εξατομικευμένες ανάγκες ενημέρωσής τους. Το Twitter είναι σήμερα ένα τέτοιο μέσο για τους περισσότερους δημοσιογράφους που χρειάζονται ενημερώσεις για τρέχοντα νέα. Και από τα δύο τρίτα των Αμερικανών που χρησιμοποιούν το Facebook, οι μισοί από αυτούς ενημερώνονται ειδησεογραφικά μέσα από αυτό – ακόμη και αν η ενημέρωση είναι κυρίως τυχαία.
Τα προσαρμοσμένα portals όπως το iGoogle αντιπροσωπεύουν πραγματικά ένα πρώτο βήμα προς την εξαιρετικά εξατομικευμένη εμπειρία που οι περισσότεροι μας απολαμβάνουμε πλέον λόγω των κοινωνικών μέσων δικτύωσης. Φαίνεται σχεδόν γραφικό να βασίζεσαι στην αυτό-επιλογή όταν μπορείς να χρησιμοποιείς την κυψέλη του δικτύου σου για να σου παραδώσει το περιεχόμενο που επιθυμείς. Και με την ώθηση της Google προς μια σφαιρική εμπειρία του διαδικτύου με γνώμονα την κοινωνική δικτύωση του χρήστη δεν αποτελεί έκπληξη η απόφαση για παύση της υπηρεσίας.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση ο Μπράιαν Σμιθ ανέφερε ότι το Reader ήταν το θύμα της επιθυμίας της Google να εισχωρήσει στην κοινωνική αγορά των μέσων δικτύωσης με διάφορα προϊόντα – συμπεριλαμβανομένου του Google+. Και δεδομένου ότι οι χρήστες της ήδη εξαρτώνται από τα προϊόντα της Google, με την ενσωμάτωση των υπηρεσιών σε μία σύνδεση η Google προσπαθεί να βρει τρόπους να κερδίσει νέους χρήστες. Δηλαδή αν πατήσεις μέσω ενός link το καμπανάκι του Google+ από άλλο site συμπεριλαμβάνεσαι στους δυνητικούς χρήστες του.
Αυτή η ενοποίηση δεν είναι ένα τυχαία: η Google+ δεν είναι απλά μια υπηρεσία που στοχεύει να ανταγωνιστεί για μια θέση στην αγορά των κοινωνικών μέσων δικτύωσης αλλά είναι ένας τρόπος για την εταιρεία να δημιουργήσει ενιαίες ταυτότητες για τους χρήστες της συμπεριλαμβανομένων της αναζήτησης, του Gmail και του YouTube που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση της στοχευμένης διαφήμισης. Αλλά, όπως και το Reader, το iGoogle δεν ταίριαξε αρκετά με αυτό το όραμα του Διαδικτύου που το Google+ αντιπροσωπεύει. Και τώρα είναι νεκρό.