Υποχρέωση του κράτους είναι να οργανώσει ένα σύστημα αποτελεσματικής αντιμετώπισης της βίας στα γήπεδα.
Υποχρέωση της Αστυνομίας είναι να συλλαμβάνει τους χούλιγκαν και να είναι καλά πληροφορημένη για τη δράση τους μακριά από το γήπεδα.
Υποχρέωση της δικαιοσύνης είναι να τιμωρεί αυστηρά τους ενόχους των επεισοδίων.
Υποχρέωση των ομάδων είναι να απομακρύνουν από τα γήπεδά τους όσους δημιουργούν προβλήματα και να μην υποθάλπτουν τη δράση τους, με συνεργασίες τις οποίες δεν θέλουν αλλά θεωρούν απαραίτητες.
Υποχρέωση όσων υγιών στοιχείων υπάρχουν στους συνδέσμους οπαδών είναι να προσπαθήσουν να αποβάλλουν από τις τάξεις τους, τους ταραχοποιούς.
Υποχρέωση δική μας, φυσικά, είναι να συνεχίσουμε να γράφουμε τέτοιες ωραίες γενικότητες, οι οποίες είναι τόσο μακρινές από την πραγματικότητα των τελευταίων δεκαετιών στον ελληνικό αθλητισμό…
Μέχρι την επόμενη φορά που κάποιος άλλος θα χαροπαλεύει, με σπασμένο κεφάλι ή μαχαιριά ή θύμα μολότοφ και άλλων πιο μοντέρνων οπλικών μεθόδων. Μέχρι την επόμενη φορά που κάποια χαροκαμένη μάνα θα αναρωτιέται το γιατί…
ΥΓ: Εδώ που τα λέμε, δραστική λύση για να σταματήσει η οπαδική βία είναι η εξής: Βρίσκεις ένα μεγάλο κλειστό χώρο, οργανώνεις ένα ραντεβού με όλους αυτούς που οπλίζονται για τα ραντεβού τους και δεν υπολογίζουν τη ζωή τους, τη ζωή των συγγενών τους και τη ζωή των άλλων, τους κλειδώνεις μέσα, πετάς το κλειδί και ό,τι θέλει ας γίνει.