Η κοινή γνώμη στρέφεται κατά της απάτης που είναι η ιδιωτικοποίηση
Η αναβίωση, διεθνώς, της δημόσιας ιδιοκτησίας είναι ανάθεμα για την οικονομική ελίτ. Αλλά είναι ζωτικής σημασίας για την πραγματική οικονομική ανάκαμψη.
Η ιδιωτικοποίηση δεν λειτουργεί. Μας είχαν υποσχεθεί μια δημοκρατία των “μετόχων”, του ανταγωνισμού, της μείωσης του κόστους και
ποιοτικότερων υπηρεσιών. Μια γενιά αργότερα, η εμπειρία των περισσότερων ανθρώπων δείχνει το αντίθετο. Από την ενέργεια ως το νερό, από τις σιδηροδρομικές έως τις δημόσιες υπηρεσίες, στην πραγματικότητα υπήρξαν ιδιωτικά μονοπώλια, στρεβλές επιδοτήσεις, εξωφρενικές τιμές, αξιολύπητα ανεπαρκείς επενδύσεις, κερδοσκοπία και κατάκτηση δημοσίων υπηρεσιών από εταιρείες.
Τα ιδιωτικά καρτέλ εντέχνως ξεφεύγουν από τις ρυθμιστικές αρχές. Οι καταναλωτές και οι πολιτικοί εξαπατώνται από το εμπορικό απόρρητο και τη νομική πολυπλοκότητα των συμβάσεων. Το εργατικό δυναμικό είδε τις αμοιβές του να περικόπτονται και τις εργασιακές συνθήκες να χειροτερεύουν. Ο έλεγχος των βασικών υπηρεσιών δεν πέρασε απλώς σε ξένες μεγάλες εταιρείες, αλλά συχνά αυτές οι εταιρείες είναι κρατικές – ανήκουν όμως σε άλλο κράτος.
Η μια έκθεση μετά την άλλη απέδειξε πως οι ιδιωτικοποιημένες υπηρεσίες είναι πιο δαπανηρές και πιο αναποτελεσματικές από τις αντίστοιχες δημόσιες υπηρεσίες. Δεν προκαλεί καθόλου έκπληξη το γεγονός πως η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, που ποτέ δεν υποστήριξαν ούτε μία ιδιωτικοποίηση, ούτε εμπιστεύονται τους ιδιώτες και ούτε τους θέλουν να παρέχουν υπηρεσίες.
Όμως, ανεξάρτητα από τα στοιχεία, το καραβάνι συνεχίζεται. Η κυβέρνηση του Ντέιβιντ Κάμερον προωθεί τώρα την ιδιωτικοποίηση στους κεντρικούς τομείς της εκπαίδευσης και της υγείας, ιδιωτικοποιεί τις υπηρεσίες δικαστικής επιτήρησης και ξεπουλά ένα μέρος των Βασιλικών Ταχυδρομείων για πάνω από 1 δισεκατομμύρια λίρες λιγότερο από την τρέχουσα τιμή τους, ενώ οι οικονομικοί σύμβουλοι της κυβέρνησης εξαργυρώνουν τις μετοχές τους με συνοπτικές διαδικασίες.
Όσες καταστροφικές αποτυχίες ή απάτες και αν ήδη επιβαρύνουν συγκεκριμένες εταιρείες, κανείς δεν τις εμποδίζει από το να κερδίσουν νέα προσοδοφόρα συμβόλαια από μια πίτα 80 δισεκατομμυρίων λιρών – και οι ιδιωτικές εταιρείες του χώρου ασκούν ολοένα και μεγαλύτερη επιρροή στη βουλή.
Το πλήρες άρθρο εδώ:
http://www.theguardian.com/commentisfree/2014/jul/09/tide-turning-against-privatisation
Μετάφραση: Νίκος Σ.
