Ερευνητές του ΜΙΤ διαπίστωσαν ότι εισάγοντας γενετικά τροποποιημένους ιούς στην παραγωγή νανοκαλωδίων μπορούν να αυξήσουν την ισχύ των μπαταριών. Το κλειδί είναι η αύξηση της επιφάνειας του καλωδίου και η αύξηση της έκτασης της περιοχής όπου λαμβάνει χώρα η ηλεκτροχημική δραστηριότητα κατά τη φόρτιση και αποφόρτιση της μπαταρίας.
Οι ερευνητές δημιούργησαν μία σειρά νανοκαλωδίων, πλάτους περίπου 80 νανομέτρων, μέσω της χρήσης ενός γενετικά τροποποιημένου ιού με την ονομασία Μ13, που μπορεί να αιχμαλωτίσει μόρια μετάλλων από το νερό και να τα δέσει σε δομές.
Οι ιοί δημιούργησαν καλώδια από οξείδιο του μαγγανίου, ένα υλικό που προτιμάται στις μπαταρίες lithium-air. Η διαφορά σε σχέση με τις συμβατικές χημικές μεθόδους δημιουργίας καλωδίων είναι ότι τα καλώδια που δημιουργήθηκαν μέσω ιών έχουν πιο τραχιά επιφάνεια, με πολλές προεξοχές, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του συνολικού εμβαδού της.
Η αύξηση της επιφάνειας που προκύπτει από αυτή τη μέθοδο έχει μεγάλα πλεονεκτήματα για τις μπαταρίες lithium-air, ενώ η συγκεκριμένη διαδικασία βασίζεται στο νερό και απαιτεί μόνο θερμοκρασία δωματίου.
Το τελικό κομμάτι της διαδικασίας είναι η πρόσθεση μικρής ποσότητας ενός μετάλλου, όπως το παλλάδιο, το οποίο αυξάνει την ηλεκτρική αγωγιμότητα των νανοκαλωδίων και τους επιτρέπει να λειτουργούν ως καταλύτες σε αντιδράσεις που λαμβάνουν χώρα κατά την φόρτιση και αποφόρτιση.
Οι εν λόγω εξελίξεις μπορούν να έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας μπαταρίας που θα παρέχει δύο-τρεις φορές μεγαλύτερη πυκνότητα ενέργειας από ό,τι οι μπαταρίες lithium-ion. Ωστόσο, η έρευνα βρίσκεται ακόμη σε πρώιμα στάδια.
