Γράφει ο Γεράσιμος Ταυρωπός
Η Γερμανία εγγυήθηκε ύστερα από τη «σούπερ δόση» του Δεκέμβρη του 2012 το success story για την ελληνική οικονομία, αλλά μόνο το ΔΝΤ μπορεί να εγγυηθεί την επιτυχημένη έξοδο της Ελλάδας στις αγορές: με αυτή την πεποίθηση, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς διερεύνησε τις προθέσεις της Κριστίν Λαγκάρντ για μια τέτοια «βοήθεια» προς την Ελλάδα. Έχοντας αναγάγει σε ύψιστο πολιτικό στόχο το «Όχι νέα μέτρα – όχι νέο μνημόνιο», που είναι συνώνυμος με την πολιτικής επιβίωση της κυβέρνησής του, γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτό σημαίνει υποχρεωτικά έξοδο της Ελλάδας στις αγορές, για να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό.
Στο προηγούμενο ταξίδι του στις ΗΠΑ, όταν συνάντησε και συνομίλησε με τον πρόεδρο των ΗΠΑ κ. Ομπάμα, ο κ. Σαμαράς διερεύνησε το ενδεχόμενο αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες να «καλύψουν» μια ελληνική ομολογιακή έκδοση στα μέσα του 2014, οπότε λήγει το τρέχον χρηματοδοτικό πρόγραμμα από τις ευρωπαϊκές πηγές. Ωστόσο, μια συμβολικού χαρακτήρα, «υποβοηθούμενη» έκδοση ομολόγου δεν θα έλυνε το πρόβλημα. Χρειάζεται μια βιώσιμη έξοδος στις αγορές, ώστε να δοθεί λύση στο χρηματοδοτικό κενό.
Μια τέτοια βιώσιμη έξοδος, όμως, «σκοντάφτει» στο μη βιώσιμο του ελληνικού κρατικού χρέους. Και καθώς όλοι γνωρίζουν ότι η Γερμανία απορρίπτει οποιαδήποτε ιδέα για «κούρεμα» της ονομαστικής αξίας του χρέους, η ετυμηγορία του ΔΝΤ πάνω σε αυτό το ζήτημα είναι καταλυτική: αυτό εμπιστεύονται οι αγορές, τις δικές του εκθέσεις και διαβεβαιώσεις θα πιστέψουν ώστε να εμπιστευτούν μια έξοδο της Ελλάδας στις αγορές.
Δεδομένης της «κάθετης» άρνησης της Γερμανίας για «κούρεμα» του χρέους, οι ελπίδες τώρα στηρίζονται στο να πεισθεί το ΔΝΤ να συμφωνήσει στη «συνταγή» βιωσιμότητας που επεξεργάζονται οι ευρωπαϊκοί πυλώνες της τρόικας. Η «συνταγή» αυτή προβλέπει τη δραστική μείωση των βαρών εξυπηρέτησης του χρέους, με μετακύλιση των λήξεων και περαιτέρω μείωση επιτοκίων. Το «σκληρό καρύδι» σε αυτό το σχέδιο είναι τα ομόλογα που λήγουν στα επόμενα 6 χρόνια, μέχρι και το 2020, και ανήκουν στο μεγαλύτερο μέρος τους στην ΕΚΤ και σε κεντρικές τράπεζες.
Πάνω σε αυτό το ζήτημα το ΔΝΤ κρατάει τα «χαρτιά» του κλειστά, αναμένοντας και το σχηματισμό κυβέρνησης στη Γερμανία.
Ξαναγυρίζοντας στον κ. Σαμαρά, βολιδοσκόπησε τις προθέσεις του ΔΝΤ να «ευλογήσει» μια τέτοια αντιμετώπιση της βιωσιμότητας του χρέους, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές.
Ποια ήταν η αντίδραση της κ. Λαγκάρντ; Άκουσε, είπε ενθαρρυντικά λόγια, αλλά δεν δεσμεύτηκε σε κάτι. Οι συνεργάτες του κ. Σαμαρά όμως σημείωσαν σαν ενθαρρυντικό σημάδι ότι στην ανακοίνωση του ΔΝΤ δεν γίνεται λόγος για «κούρεμα» του χρέους…
Συμπέρασμα; Η βιώσιμη έξοδος της Ελλάδας στις αγορές περνάει από τη συναίνεση του ΔΝΤ στην ευρωπαϊκή «συνταγή» για την αποκατάσταση της βιωσιμότητας του ελληνικού κρατικού χρέους. Και ο κ. Σαμαράς θα χρειαστεί να περιμένει τουλάχιστον έναν ακόμη μήνα, μέχρι και το σχηματισμό κυβέρνησης στη Γερμανία, για να μάθει την απάντηση της κ. Λαγκάρντ στο ερώτημα που της έθεσε…
