Σχολιάζει η νομικός Φιλοθέη Βαρσαμή
Ο εκδότης είναι επιχειρηματίας. Εκδίδει και πωλεί βιβλία προσδοκώντας, συνήθως, όχι χριστομάθεια και ηθική ανύψωση των αναγνωστών του, αλλά σκέτο κέρδος. Όπως βρέθηκε εκδότης που εξέδωσε τον J Simpson, έτσι βρεθηκε εκδότης που εκδίδει τον Kουφoντίνα. Πολύ πιο συστημικός από το αναμενόμενο (Λιβάνης) αλλά όχι και τεράστια έκπληξη: δεν είναι δα και διάσημος για υψηλού επιπέδου εκδοτικά κίνητρα (αυτός δεν είχε εκδώσει και τη Λιάνη;)
Δεν είναι ωραίο για τις οικογένειες των θυμάτων να βρίσκει δρόμο προς το κοινό το πόνημα του μακελάρη. Το κλειδί που θα ναυαγήσει το πρότζεκτ, όμως, δεν είναι η άρνηση του εκδότη να του κυκλοφορήσει το βιβλίο, είναι η άρνηση του κοινού να διαθέσει χρήματα για να το αγοράσει. Αν το βιβλίο πάει άπατο ο Λιβάνης θα βγει χαμένος και χολοσκασμένος. Αν ξεπουλήσει σα ζεστό ψωμάκι, θα ακολουθήσει β τόμος, άπαντα του Γιωτόπουλου και πνευματικά δικαιώματα των αφων Ξηρών.
Νομίζω τα πράγματα είναι πολύ απλά: όποιος θέλει να “αφοπλίσει” τον Κουφοντίνα δεν καταριέται τον εκδότη του, δεν τον απειλεί με μποϋκοτάζ και κόλαση: απλά, δεν αγοράζει.
