Γράφει ο Γιάννης Νάκος
Follow@Nakos_Ioannis
Στον απόηχο της διενέργειας των αμερικανικών εκλογών, και λίγες ημέρες προτού αναλάβει και επίσημα τα ηνία της Αμερικής ο Ντόναλντ Τραμπ, άπαντες στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού είναι βέβαιοι πως η Ρωσία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο προκειμένου η Χίλαρι Κλίντον και οι Δημοκρατικοί να χάσουν στην εκλογική αναμέτρηση.
Οι πληροφορίες και τα δημοσιεύματα που βλέπουν το φως της ημέρας, έρχονται να προσδώσουν την απαραίτητη ένταση στο συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά και να δημιουργήσουν εκείνες τις αμφιβολίες που θα κινήσουν διαδικασίες για περαιτέρω έρευνα αλλά και τροφή για σκέψη. Παρόλο που μέχρι και σήμερα μια πιθανή εμπλοκή της Μόσχας δεν μπορεί να αποδειχθεί με βεβαιότητα, εντούτοις τα μέχρι στιγμής δεδομένα που υπάρχουν έρχονται για να συμπληρώσουν το παζλ και τις καχυποψίες ανώτερων κυβερνητικών αξιωματούχων.
Ας μην ξεχνάμε βέβαια πως από την πρώτη στιγμή υπήρχαν αρκετές αναφορές αλλά και διαρροές που συνηγορούσαν σε μια τέτοια εμπλοκή της Ρωσίας, γεγονός που ανάγκασε και τον περίφημο διαδικτυακό ιστότοπο wikileaks να δημοσιεύσει πληροφορίες και αποκαλύψεις σχετικά με το ζήτημα που δύσκολα μπορούν να αγνοηθούν και να χαρακτηριστούν ψευδείς.
Και κάπου εδώ μπαίνει στο ‘’παιχνίδι’’ και η Γερμανία, με τις αναφορές που υπάρχουν μέχρι στιγμής να καταδεικνύουν πως αποτελεί τον αμέσως επόμενο ‘’cuber opponent’’ του Πούτιν και πως ήδη έχουν ξεκινήσει οι απαραίτητες ενέργειες στοχοποίησης της γερμανικής κυβέρνησης.
Το ενδιαφέρον του Πούτιν για την Γερμανία προσανατολίζεται στις γερμανικές εκλογές και μάλιστα οι πληροφορίες αναφέρουν πως το ‘’χτύπημα’’ αναμένεται να είναι έντονο και με την συνοδεία πάντοτε σημαντικής προπαγάνδας που αυτήν την φορά θα αποσκοπεί να κεντρίσει το ενδιαφέρον της ρωσόφωνης κοινότητας της Γερμανίας. Το ζήτημα είναι για ποιο λόγο έχει αποφασίσει να κινηθεί με αυτήν την τακτική ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν και που αποσκοπεί εν τέλει.
Σύμφωνα με την προσωπική μου άποψη, το Κρεμλίνο προσπαθεί να επηρεάσει τις γερμανικές ομοσπονδιακές εκλογές του ερχόμενου φθινοπώρου κλιμακώνοντας μια εκστρατεία προώθησης ακροδεξιών και εθνικιστικών κομμάτων και ατόμων στην Ευρώπη, που έχει ξεκινήσει εδώ και δέκα χρόνια, και που απώτερος σκοπός της δεν είναι άλλος από το να δυσφημίσει την αντίληψη περί δυτικής δημοκρατίας και αξιοπιστίας του ενωσιακού κεκτημένου.
Άλλωστε δεν είναι κρυφό το γεγονός πως η Μέρκελ είναι θερμός υποστηρικτής της Ευρώπης και πως σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να απολέσει τον τίτλο του ηγέτη που της έχει δοθεί όλα αυτά τα χρόνια. Παράλληλα, δεν θα πρέπει να μην αναφερθεί πως ένα από αυτά που ενοχλούν σε μεγάλο βαθμό την Ρωσία, παρόλο που η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός της εταίρος, είναι η υποστήριξη της τελευταίας στις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, καθώς και στην σθεναρή αντίσταση της Καγκελαρίας προς τις επιδιώξεις του Κρεμλίνου σχετικά με το ζήτημα της Ουκρανίας.
Αρκετές αναλύσεις κάνουν λόγω για το πόσο θα ήθελε ο Πούτιν να έχει στο πλευρό του μια γερμανική συμμαχία, στο τιμόνι της οποίας να βρίσκεται ένας πολιτικός της αρεσκείας του, πρόθυμος να συμπράξει μαζί του ανά πάσα στιγμή και ώρα. Αυτή είναι και αν θέλετε μια αφορμή που τον τελευταίο καιρό έχουμε μια ολοένα και περισσότερη αύξηση του λεγόμενου ‘’υβριδικού πολέμου’’ μέσα στους κόλπους της Γερμανίας.
Αυτός ο ‘’πόλεμος’’ δεν έχει θύματα υπό την μορφή σωματικής βλάβης αλλά αποσκοπεί στην διενέργεια και εν τέλει ‘’πνευματική’’ ύπνωση των χρηστών του διαδικτύου μέσω γνωστών προπαγανδιστικών κειμένων και πρακτικών. Πρωταρχικός στόχος και εξιλαστήριο θύμα είναι το AFD το οποίο στα μάτια του Πούτιν αποτελεί τον Δούρειο Ίππο για να εισέλθει και να επηρεάσει τις ευρωπαϊκές επιταγές που τα τελευταία χρόνια πηγάζουν κυρίως από την Γερμανία.
Από την πλευρά της η γερμανική υπηρεσία Πληροφοριών, με ανακοινώσεις της κάνει λόγο για ‘’μια εντυπωσιακή αύξηση της ρωσικής προπαγάνδας και εκστρατείας παραπληροφόρησης, η οποία αποβλέπει στην αποσταθεροποίηση της γερμανικής κοινωνίας καθώς και στοχευμένων κυβερνο-επιθέσεων κατά πολιτικών κομμάτων.’’
Ο Χανς Γκέοργκ Μάασεν, επικεφαλής της BfV λέει: «βλέπουμε μια επιθετική, κλιμακούμενη κυβερνο-κατασκοπεία και συντονισμένες κινήσεις στο Διαδίκτυο που μπορεί να απειλήσουν γερμανούς κυβερνητικούς αξιωματούχους, βουλευτές και εργαζόμενους σε δημοκρατικά κόμματα.»
Συμπερασματικά, βρισκόμαστε εδώ και αρκετό καιρό στην φάση μιας κυβερνοεπίθεσης η οποία για πρώτη φορά θα προσπαθήσει να τοποθετήσει την Γερμανία και την Καγκελάριο Μέρκελ σε πολύ δύσκολη θέση, ενώ με μεγάλη αγωνία αναμένεται και η απάντηση από την Ευρώπη και τους ανάλογους μηχανισμούς που για ακόμη μια φορά δείχνουν να υπολειτουργούν, και να μην θωρακίζουν στον απαιτούμενο και προβλεπόμενο βαθμό τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις τόσο των Κ-μ όσο και της ίδιας.
