Το αίσθημα που έχει αρχίσει να διακατέχει τον έλληνα πολίτη τους τελευταίους μήνες ότι στη χώρα υπάρχει έλλειμμα ηγεσίας και στην ουσία αναλωνόμαστε στο να κερδίζουμε χρόνο βουλιάζοντας όλο και πιο πολύ δεν απέχει πολύ από το τι συμβαίνει και διεθνώς.
Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από τότε που μέσα στη δίνη της διεθνούς οικονομικής κρίσης του 2008 δημιουργήθηκε το Γκρουπ των 20, γνωστό ως G20. Στόχος της δημιουργίας του ήταν να αποτελέσει ένα φόρουμ κλειδί για την παγκόσμια διακυβέρνηση, αλλά παρόλη την αρχική αισιοδοξία ότι θα αποτελούσε εργαλείο συγκέντρωσης των απαιτούμενων πηγών για μια συντονισμένη αντιμετώπιση της κρίσης η συνεργασία μεταξύ των κυβερνήσεων των 20 χωρών που το αποτελούν γίνεται όλα και πιο δύσκολη, καθώς δίνουν προσοχή σε εσωτερικά πολιτικά και οικονομικά προβλήματα των χωρών τους. Σαν αποτέλεσμα η αποτελεσματικότητα του Γκρουπ έχει εξασθενίσει πριν καν ξεκινήσει να αποδίδει καρπούς.
Στις τρείς πρώτες συναντήσεις κορυφής, Ουάσινγκτον, Λονδίνο, και Πίτσμπουργκ (Σεπτέμβρη 2009), έγινε μια πετυχημένη αρχή όπου παρουσιάστηκε μια αλληλεγγύη στην αντιμετώπιση της κρίσης, και έγιναν συγκεκριμένα βήματα για την ενίσχυση της ανάπτυξης, την εισροή κεφαλαίων στην αγορά, τη σταθεροποίηση των αγορών, και τη δημιουργία θετικού περιβάλλοντος για επενδύσεις. Η απότομη αύξηση στα ποσοστά ανάπτυξης σε παγκόσμια κλίμακα την περίοδο 2009 – 10 οφείλεται σύμφωνα με έγκυρες αναλύσεις σε αυτή την αρχική φάση αποφασιστικής παρέμβασης του G20.
Παρόλα αυτά από την περίοδο αυτή και μετά τα μέλη του απέτυχαν να συνεργασθούν για να προωθήσουν την ατζέντα που συμφωνήθηκε στη συνάντηση του Πίτσμπουργκ για διαρκή, δυναμική και ισορροπημένη ανάπτυξη. Σαν αποτέλεσμα αυτής της αποτυχίας στο μεσοδιάστημα έχουμε δει να ενεργοποιούνται ξανά το G7 (επτά πιο ισχυρές οικονομίες του πλανήτη) και το BRICS (γκρουπ αναπτυσσόμενων οικονομιών, Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, και Νότια Αφρική).
Το εάν το G20 θα εξελιχθεί σε ένα πραγματικό εργαλείο αντιμετώπισης της δεινής κρίσης που μαστίζει τον πλανήτη και όχι απλά σε έναν όμιλο προβληματισμού βρίσκεται στο κέντρο των διεθνών εξελίξεων, και θα αποδειχθεί από το επόμενο μεγάλο τεστ των συναντήσεων κορυφής στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας, Σεπτέμβρης 2013, και στο Μπρίσμπεην της Αυστραλίας, Νοέμβριο 2014.
Σε αυτές τις δυο κρίσιμες συναντήσεις αναμένεται να συζητηθούν θέματα όπως, μεταρρύθμιση του διεθνούς νομισματικού και πιστωτικού συστήματος, ενδυνάμωση των διεθνών πιστωτικών οργανισμών και των κανόνων της αγοράς. Ακόμη, ολοκλήρωση του Γύρου της Ντόχα για τις πολυεθνικές διαπραγματεύσεις εμπορίου, το μέλλον της βοήθειας για την ανάπτυξη, και η προώθηση των συζητήσεων αναφορικά με την ασφάλεια στον τομέα της ενέργειας, και την κλιματική αλλαγή.
Το ερώτημα είναι απλό και από την απάντησή του θα κριθεί το μέλλον του πλανήτη. Συνέχιση στρογγυλέματος του κύκλου με ευχολόγια ή πραγματική αντιμετώπιση του προβλήματος;
