Νέο τοπίο στους ενδονεοδημοκρατικούς συσχετισμούς διαμορφώνει η απόφαση του πρωθυπουργού να ανακοινώσει την επιλογή του Δημήτρη Αβραμόπουλου για τη θέση του Επιτρόπου της χώρας στην Κομισιόν. Όπως είναι ευρέως γνωστό τη θέση επιθυμούσε διακαώς η Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία και ενημερώθηκε τηλεφωνικώς από τον Σαμαρά πως «δεν…». Από δω και πέρα λοιπόν θα έχει ενδιαφέρον το πώς θα κινηθεί η Ντόρα και οι επιρροές της στην ευρύτερη κεντροδεξιά, σε μια συγκυρία που έχουν αρχίσει να πυκνώνουν οι φωνές της κριτικής, εντός της ΝΔ, για το γεγονός πως η ανάπτυξη «δεν φαίνεται ούτε με κυάλι», τουλάχιστον για τα κοινωνικά και οικονομικά στρώματα που μπορούν να οριστούν ως «μεσαία τάξη» κι έχουν αρχίσει να λοξοκοιτάνε ΣΥΡΙΖΑ.
Από την άλλη, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος όλο το προηγούμενο διάστημα έδειχνε πως οι πολιτικές φιλοδοξίες του για το μέλλον σχετίζονταν με τα ύπατα αξιώματα του πολιτικού και πολιτειακού βίου. Παρά ταύτα είπε το «ναι» στην πρόταση του πρωθυπουργού για να «εξοριστεί» επί πέντε συναπτά έτη στις Βρυξέλλες.
Τι βάρυνε στην απόφαση του πρωθυπουργού; Οι νέοι συσχετισμοί δύναμης που διαμορφώνονται στο εσωτερικό της Ε.Ε ενόψει της «τελικής λύσης» για την κρίση χρέους. Η εκπροσώπηση της χώρας στο επίπεδο της Κομισιόν έχει καταλυτική σημασία και θα πρέπει να ικανοποιεί τρία προαπαιτούμενα. Πρώτον, να συμβάλλει θετικά στην επίτευξη μιας διπλωματικής συμμαχίας με τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου. Δεύτερον, να έχει «ανοιχτή γραμμή» με τις ΗΠΑ. Και τρίτον, να διατηρεί καλές σχέσεις με όλο το πολιτικό φάσμα στο εσωτερικό της χώρας.
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος κατά την εκτίμηση του πρωθυπουργού πληροί και τις τρεις προϋποθέσεις. Αυτό βεβαίως μένει να αποδειχθεί και στην πράξη. Καθότι μέχρι σήμερα, όλες ή σχεδόν όλες οι «αποστολές» που ανέλαβε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ξεκινούσαν διθυραμβικά για να καταλήξουν επικοινωνιακές «φούσκες». Τώρα;
