Σχολιάζει ο νομικός Παναγιώτης Κωστούλας
Δεν βρίσκω τίποτα το σοκαριστικό στην έκδοση του βιβλίου του Κουφοντίνα από τις εκδόσεις Λιβάνη και μου κάνει εντύπωση η οξύτητα ορισμένων αντιδράσεων. Στα πολιτικά φιλελεύθερα καθεστώτα ούτε απαγορεύουμε, ούτε σκίζουμε, ούτε καίμε βιβλία όσο απεχθές κι αν μας είναι το περιεχόμενό τους ή ο συγγραφέας τους. Σημειώνω δε ότι ο Κουφοντίνας δεν πρωτοτυπεί. Αντίστοιχα βιβλία πρώην μελών τρομοκρατικών οργανώσεων έχουν βγει και στο εξωτερικό με χαρακτηρηστικότερο παραδειγμα την “ομηρία” της Λάουρα Μπραγκέτι των ερυθρών ταξιαρχιών. Και σε τελική ανάλυση το βιβλίο αυτό θα αποτελέσει μια χρήσιμη πηγή έρευνας του τρομοκρατικού φαινομένου για τον ιστορικό του μέλλοντος μιας και πιθανότατα περιλαμβάνει στοιχεία και ντοκουμέντα που βλέπουν πρωτη φορα το φως της δημοσιότητας.
Και πάψτε ορισμένοι να λέτε ανοήτως ότι ο Κουφοντίνας δεν εχει καμία σχέση με την αριστερά, προσβάλλει την αριστερά και άλλα τετοια σπαραξικάρδια. Ο Κουφοντίνας και η 17Ν ευρύτερα δεν προσβάλλουν καμία αριστερά. Ακολούθησαν verbatim τις πρακτικές και τις μεθόδους της επαναστατικής, λενινιστικής αριστεράς και των παρτιζάνικων ομάδων του Μάο, του Τίτο, του Χο Τσι Μιν, καθώς και των λατινοαμερικάνικων κινημάτων (τουπαμάρος κλπ). Το ορθό είναι ότι ο Κουφοντίνας και η 17Ν δεν εχουν σχέση με το σύνολο της αριστεράς. Αυτό ναι. Αλλά να επιχειρούν να μας πείσουν ορισμένοι ότι η δραση τους δεν εχει την παραμικρή σχεση με οτιδήποτε αριστερό ειναι φαιδρό.
