Γράφει ο Τάσος Μπανιώρας / MSc Πληροφορική και Εκπαίδευση ΑΠΘ
Τώρα που καταλάγιασε η σκόνη από γυμνές ποδηλατοδρομίες, gay pride και όλες τις συναφείς αντιδράσεις είτε υπέρ είτε κατά των εν λόγω δράσεων ας συζητήσουμε ψύχραιμα κάποια πράγματα.
Ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει ή καλύτερα ότι του αρέσει στο κρεβάτι του, δεκτόν και δικαίωμά του. Μία συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων οι ομοφυλόφιλοι θέλουν να κάνουν μία παρέλαση για να δείξουν στην κοινωνία πως άνθρωποι είναι και αυτοί. Μία μικρή ένσταση την έχω διότι πρόκειται για διαφήμιση της ιδιωτικής ζωής την οποία υποτίθεται θέλουμε να προστατεύουμε. Παρόλα αυτά δεκτό και αυτό το αίτημα προφανώς, 2014 έχουμε άλλωστε.
Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω από κόσμο και φορείς της πόλης, είναι η διάκριση στα είδη των παρελάσεων. Γιατί η παρέλαση του gay pride να είναι αυτονόητο δικαίωμα και πρόοδος αλλά η παρέλαση στις Εθνικές εορτές να είναι αναχρονιστική και σύμφωνα με το Δήμαρχο μας «χουντικό καρακιτσαριό»;
Επίσης, πόσο λογικό είναι οι άνθρωποι οι οποίοι διοργανώνουν εκδήλωση κατά της διάκρισης και μέχρι ενός σημείου κατά του ρατσισμού να αναφέρονται στους επικριτές τους με χαρακτηρισμούς όπως οι εξής: «κυράτσες με κότσους και φούστα μέχρι τον αστράγαλο» ή αναφέρονται στη σεξουαλική ζωή με χαρακτηρισμούς οι οποίοι ξεκινάνε με το στερητικό «α-» ή με το πρώτο συνθετικό «κακό». Συγγνώμη για να καταλάβω, κόσμος (όχι όλοι) οι οποίοι θέλουν να μην τους κατακρίνει η κοινωνία για τις σεξουαλικές τους επιλογές κατακρίνει άλλη μερίδα του κόσμου για τον ίδιο ακριβώς λόγο;
Στα δικά μου τα μάτια η κοινωνία της πόλης, και όχι μόνο, φάσκει και αντιφάσκει. Δυστυχώς ακόμη και σήμερα πολλές πτυχές της καθημερινής ζωής θυμίζουν φίλαθλο με παρωπίδες. Όταν τον αδικούν φωνάζει και ωρύεται. Όταν αδικείται η αντίπαλη ομάδα κάνει την «πάπια».
Τέλος, δύο θέματα που θα ήθελα να θίξω είναι τα ακόλουθα. Αφενός η χρηματοδότηση μέσω της Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας 2014 των εκδηλώσεων για την γυμνή ποδηλατοδρομία αλλά και για το pride από το Δήμο Θεσσαλονίκης. Το περίεργο είναι ότι η ποδηλατοδρομία χαρακτηρίζεται ως αυτοοργανωμένη δράση επομένως γιατί χρειάζεται χρήματα από Δήμους; Επίσης έχει σκεφτεί κανείς από τους διοικούντες πως σε καιρό κρίσης έστω και οι μερικές χιλιάδες ευρώ οι οποίες ξοδεύτηκαν σε αυτές τις εκδηλώσεις (δεν γνωρίζω με ποιον τρόπο και που) θα μπορούσαν να δαπανηθούν για κοινωνικές δομές του Δήμου;
Το δεύτερο θέμα που θέλω να θίξω έχει να κάνει με τον τίτλο του παρόντος άρθρου. Μπορεί προσωπικά να μην μου αρέσουν οι ξανθιές. Αυτό δε σημαίνει οτι κάνω διακρίσεις, ούτε πως είμαι ρατσιστής ή μισογύνης ή οποιοδήποτε άλλο χαρακτηρισμό θέλουν να μου αποδώσουν. Αποδέχομαι τις ξανθιές απλά δεν μου αρέσουν, όχι για κάποιο συγκεκριμένο λόγο μου βγαίνει αβίαστα. Θα πρέπει με το ζόρι να μου αλλάξουν τη σκέψη για να μη φοβηθώ την όποια κατακραυγή; Οποιοσδήποτε παραλληλισμός με την πραγματικότητα, δεκτός.
Κλείνοντας με δόση χιούμορ, ελέω καλοκαιριού, σας χαρίζω αυτή τη φωτογραφία η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με όλα τα παραπάνω!
