H σημερινή φωτογραφία κάνει το γύρο του διαδικτύου διότι είναι μάρτυρας της σχιζοφρένειας του ελληνικού «κράτους». Ο άνθρωπος αυτός που επιβραβεύεται με βραβείο Αριστείας, την ίδια στιγμή λαμβάνει και το χαρτί της διαθεσιμότητας.
Αυτό συμβαίνει διότι πολύ απλά στο ελληνικό δημόσιο ποτέ δεν έγινε και ούτε γίνεται ακόμη και σήμερα, μια αξιολόγηση για να φανεί ποιοι είναι οι άριστοι και ποιοι είναι οι άχρηστοι. Και δεν γίνεται, διότι στο δημόσιο η «τακτοποίηση» δεν έγινε ποτέ με κριτήρια ικανότητας και προσόντων αλλά με βάση τις κομματικές ταυτότητες του νεοδημοκράτη, του πασοκτζή, του αριστερού, κλπ. Τώρα λοιπόν ρίχνουν αδιακρίτως τους πάντες στην πυρά, για να κάνουν κομματική διαχείριση κρίσης του προβλήματος. Να διασώσουν όσους άχρηστους μπορούν και στους άλλους να πουν: «τι να κάνουμε… το μέτρο είναι οριζόντιο».
Αν υποθέσουμε πως κάποιος … κάποτε… επιχειρούσε να επανιδρύσει το δημόσιο θα έπρεπε να του δώσει μία νέα ταυτότητα. Μία ταυτότητα που δεν θα είναι και δεξιά και αριστερή, αλλά ούτε το ένα ούτε το άλλο. Μία ταυτότητα η οποία θα προσδιορίζεται συγκεκριμένα και θετικά, από ένα και μόνο πράγμα: Να κάνει σωστά τη δουλειά του. Διότι μόνον έτσι μπορεί να υπερασπιστεί τον δημόσιο χαρακτήρα του και όσα δημόσια αγαθά διαχειρίζεται για λογαριασμό της κοινωνίας.
Ναι, ξέρω τι θα μου πείτε. Πως δεν αλλάζει τίποτα. Αυτό είναι το αγαπημένο σλόγκαν του πολιτικού συστήματος. Έτσι θέλουν να πιστεύετε. Διότι οι άριστοι Έλληνες είναι πάρα πολλοί και σε πάρα πολλούς τομείς. Άριστοι δάσκαλοι, άριστοι δικαστικοί, άριστοι στρατιωτικοί, άριστοι νοσηλευτές, άριστοι οδοκαθαριστές, κοκ. Και θα μπορούσαν όλοι αυτοί να αλλάξουν τα πάντα με μια διακυβέρνηση αρίστων που θα έβαζε τέλος στις κυβερνήσεις των αχρήστων.
Είναι ώρα να τολμήσουν οι άριστοι.
Οι εθελοντικές δράσεις “από καρδιάς” της Mondelez υποστηρίζουν την ΜΚΟ PRAKSIS
