Ο καθηγητής Κώστας Κορδάτος κρίθηκε αθώος από τον Αρειο Πάγο, που έκανε δεκτή την αίτηση αναίρεσής του κατά της απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Δυτικής Στερεάς Ελλάδος που του είχε επιβάλει, με οριακή πλειοψηφία (3-2) και παρά την αντίθετη πρόταση του εισαγγελέα, καταδικαστική απόφαση για υπόθεση που αφορούσε την περίοδο που ήταν διευθυντής στο Τεχνικό Επαγγελματικό Εκπαιδευτήριο (τότε ΤΕΕ σήμερα ΕΠΑΛ) Καινουργίου-Θεστιέων του Δήμου Αγρινίου.
Όπως δημοσιεύει σήμερα η “Εφημερίδα των Συντακτών”, όταν ξεκίνησε το έτος 2002 η περιπέτεια του Κώστα Κορδάτου, κανένας δεν είχε πιστέψει τα όσα μεθόδευσαν σε βάρος της λογικής και της αλήθειας οι τοπικοί «αξιωματούχοι» της εκπαίδευσης. Ολοι θεώρησαν ότι θα είναι μια από τις πολλές περιπτώσεις, όπως γίνεται κάθε φορά που κάποιος «δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις». Διαψεύστηκαν όλοι. Οι συνάδελφοί του καθηγητές, η τοπική κοινωνία, το εκπαιδευτικό σωματείο. Η «δίωξη νέου τύπου» ήταν γεγονός!
Η δαιμονοποίηση ενός προσώπου, ενός θεσμού, υπήρξε, αιώνες τώρα, ένα διαχρονικά «χρήσιμο» και αποτελεσματικό εργαλείο προπαγάνδας και εκφοβισμού των πολιτών. Και ο Κώστας Κορδάτος ήταν γνωστός και διεκδικητικός από τα πρώτα χρόνια της εκπαιδευτικής του πορείας, αναφέρει το σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας.
Κινήθηκαν σε βάρος του μια «δράκα» κομματικά εντεταλμένοι κρατικών υπηρεσιών, που κίνησαν γη και ουρανό προκειμένου να αποκαταστήσουν τον «δυστυχή» προμηθευτή του Δημοσίου, τον οποίο δεν «εξυπηρέτησε» ο Κώστας Κορδάτος ως διευθυντής του σχολείου. Κοντολογίς, επειδή δεν ενέδωσε στις υπέρογκες απαιτήσεις ιδιώτη εμπόρου για προμήθεια εργαστηριακού κ.λπ. εξοπλισμού. Και τον «τύλιξαν σε μια κόλλα χαρτί», που λέγανε και οι παλιότεροι, σε μια πρωτόγνωρη δίωξη με κατασκευάσματα σκευωριών, συκοφαντιών, ακόμα και απαξίωση της ίδιας της ανθρώπινης υπόστασης.
Ελέγχοντας τον διοικητικό μηχανισμό του κράτους επιδίωξαν να συσκοτίσουν την αλήθεια της υπόθεσης στέγασης του ΤΕΕ Καινουργίου, για να μετατρέψουν τον θύτη σε θύμα, ρίχνοντας στάχτη στα μάτια της κοινωνίας. Εφτιαξαν μια εικονική πραγματικότητα, που έκρυβε τις μεγάλες ευθύνες κρατικών και δημόσιων φορέων για τον μη νόμιμο τρόπο διάθεσης δημόσιων πόρων και της διαμεσολάβησης για την ίδρυση και στέγαση του σχολείου στην περιοχή αυτή.
Με την πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου, ο καθηγητής Κώστας Κορδάτος κρίθηκε αθώος, αφού το ανώτατο δικαστήριο της χώρας έκανε δεκτή την αίτηση αναιρέσεως κατά της απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Δυτικής Στερεάς Ελλάδος.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ενωσης Τεχνολόγων Εκπαιδευτικών (ΠΕΤΕΕΜ), «αυτή η δωδεκάχρονη προσωπική, υπηρεσιακή, οικογενειακή, κοινωνική και οικονομική περιπέτεια του καθηγητή ενορχηστρώθηκε βασικά από τη διοίκηση της εκπαίδευσης της Αιτωλοακαρνανίας, που «έστησαν» την ελεγχόμενη ΕΔΕ, διότι προφανώς ένιωθαν την περίοδο εκείνη ότι έχανε τοπικά το κομματικό κατεστημένο, που υπηρετούσαν, μέρος από την πολύχρονη εξουσία του. Θορυβήθηκαν από την έντονη συλλογική του δράση (πρόεδρος της τοπικής ΕΛΜΕ). Ταυτόχρονα αυτός ο σκληρός μηχανισμός δίωξής του ήθελε να στείλει το μήνυμα στην κοινωνία ότι στο Δημόσιο όλοι το ίδιο είναι και, βέβαια, να αποδυναμώσουν τη δράση των εκπαιδευτικών σωματείων (ΕΛΜΕ)».
Στην περιπέτεια του καθηγητή συνέβαλε και ο μνημονιακός νόμος Μανιτάκη, που τιμωρεί προκαταβολικά ενόχους και αθώους και «θέτει» σε αυτοδίκαιη αργία δημόσιους υπαλλήλους και λειτουργούς, που παραπέμπονται σε δίκη, χωρίς καν να έχει αποφασίσει τελικά κάποιο συλλογικό όργανο (πειθαρχικό ή δικαστήριο) για την αθωότητά τους ή μη και χωρίς οι ίδιοι να μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και να αποδείξουν την αθωότητά τους.
