Η είδηση πως η Γερμανία επεξεργάζεται σχέδιο για την υλοποίηση της τραπεζικής ένωσης της ευρωζώνης χωρίς να αλλάξει η υφιστάμενη νομοθεσία της ΕΕ, έρχεται να επιβεβαιώσει την απομάκρυνση της Ευρώπης από το κοινοτικό δημοκρατικό κεκτημένο, καθώς πρόκειται για το δεύτερο μείζον κρούσμα παράβλεψης των συνθηκών, μετά το δημοσιονομικό σύμφωνο, το οποίο επειδή δεν υπήρξε ομοφωνία «θεσπίστηκε» με διακρατικές συμφωνίες.
Πρόκειται όχι μόνο για «ευρω-καταστατική» εκτροπή, αλλά για δημοκρατική εκτροπή που οδηγεί ευθέως στην γερμανοποίηση της Ευρώπης.
Ως γνωστόν, μέχρι τώρα, το Βερολίνο επέμενε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση των 28 θα πρέπει να τροποποιήσει τη Συνθήκη της προκειμένου να μεταφέρει την εξουσία για τη διάλυση ή τη «διόρθωση» των τραπεζών από το εθνικό στο ευρωπαϊκό επίπεδο. Η συμβιβαστική λύση την οποία επεξεργάζονται αξιωματούχοι στην καγκελαρία του Βερολίνου, και συζητούν με τους εταίρους τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συνιστά υποταγή της πολιτικής σε σκοπιμότητες που εξυπηρετούν μόνο το τραπεζικό κεφάλαιο.
Η ευρωζώνη χρειάζεται οπωσδήποτε μια τραπεζική ένωση προκειμένου να αποκαταστήσει τη δανειοδότηση της οικονομίας, να ανακτήσει την εμπιστοσύνη και να ενισχύσει την ανάπτυξη έτσι ώστε οι χειμαζόμενες οικονομίες του νότου να μπορέσουν να αποπληρώσουν το χρέος τους. Αλλά όχι με τέτοιους όρους που δεν μπορούν να ελέγξουν ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ούτε τα εθνικά κοινοβούλια. Στο Βερολίνο, υψηλόβαθμος αξιωματούχος δήλωσε πως η κυβέρνηση μελετά πολλά σενάρια, όχι μόνο ένα. Σοβαρές διαπραγματεύσεις θα διεξαχθούν τον Νοέμβριο ή τον Δεκέμβριο και επαφίενται στην κυβέρνηση που θα αναδείξουν οι εκλογές της 22ας Σεπτεμβρίου. Η επιλογή σχεδίου θα εξαρτηθεί από το αποτέλεσμα των συνομιλιών του συνασπισμού.
