Γράφει ο Γρηγόρης Μηλιαρέσης
Δεν είναι το κόνσεπτ –το έχουμε δει σε δεκάδες εκδοχές, αρχής γενομένης από τα «Μίκυ Μάους» όπου παρουσιαζόταν σαν κάποια από τις αμέτρητες ιδέες του Κύρου Γρανάζη. Ούτε η υλοποίηση όπως παρουσιάστηκε τόσο στο πρωτότυπο στο Kickstarter, όσο και στο ίδιο το σάιτ της «εταιρείας» του μηχανικού και ποδηλάτη Άντι Ουέκιν και του προγραμματιστή Στιβ Μπλαντ –από πλευράς σχεδιασμού το «Pedal Power» δείχνει ότι έχει ακόμα δρόμο να διανύσει για να μπορέσει να σταθεί στην καταναλωτική αγορά.
Αυτό που κάνει την ιδέα των δύο νεοϋορκέζων άξια αναφοράς είναι ότι προσφέρουν τα σχέδια τους για ένα ποδήλατο-γραφείο που λειτουργεί σαν γεννήτρια για οτιδήποτε –από έναν υπολογιστή ως ένα μίξερ ή μια μηχανή που σχίζει κούτσουρα- με το σκεπτικό του ανοιχτού κώδικα. Μ’ άλλα λόγια, επιτρέπουν σε όποιον έχει διάθεση να πάρει την εφεύρεσή τους, να την αντιγράψει και να δημιουργήσει τη δική του πρόταση. Το σκεπτικό τους; Όντες οι πρώτοι (που λέει ο λόγος), κάθε μεταγενέστερη παραλλαγή θα λειτουργεί σαν δωρεάν διαφήμιση γι αυτούς και για το «Pedal Power» τους.
Στην πραγματικότητα, οι δημιουργοί του ποδηλάτου-γραφείου-γεννήτριας δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τα χρήματα –όπως αναφέρουν στο «The Atlantic», ξέρουν ότι δε θα γίνουν μια εταιρεία εκατομμυρίων δολαρίων. Αυτό που πραγματικά τους ενδιαφέρει είναι να πείσουν τους ανθρώπους να αποκτήσουν μια πιο άμεση σχέση με την ενέργεια που καταναλώνουν παράγοντάς την. Και μέσα από τη σχέση αυτή να αντιληφθούν ότι η συζήτηση περί «ενεργειακού αποτυπώματος» έχει πραγματική υπόσταση και ότι μπορούν να επηρεάσουν πραγματικά τον κόσμο γύρω τους προς το καλύτερο.
