Γράφει η νομικός Φιλοθέη Βαρσαμή
Το βαπόρι απ΄ την Περσία πιάστηκε στη Φιλοθέη και είναι μεγάλη η βαρκαδιά. Αρχίζει, λοιπόν, η συζήτηση, τι θα γίνει με την κατασχεμένη πραμάτεια. Υπάρχουν οι θεωρίες συνωμοσίας που λένε ότι θα την πωλήσουν οι αστυνομικοί και στη θέση της θα κάψουν λουκουμόσκονη, υπάρχει η επίσημη θέση που λέει ότι θα καταστραφεί κανονικά κατά τα προβλεπόμενα σε υψικάμινο, υπάρχει και η θέση του Τζήμερου που έχει τη brilliant idea να αναθέσουμε στο κράτος (που συνήθως δεν μπορεί να χωρίσει δυο γαϊδουριών άχυρα) να τη χορηγεί στους τοξικοεξαρτημένους γιατί έτσι
α) θα τους καταγράψουμε
β) δεν θα πεθαίνουν από υπερδοσολογία
γ) “θα πεθάνει με ακαριαίο θάνατο το κύκλωμα ναρκωτικών”
δ) τα χρήματα που πηγαίνουν στο έγκλημα θα πάνε στην πραγματική οικονομία
ε) δε θα μεταδίδονται από σύριγγες μολυσματικές αρρώστιες
στ) θα χτυπηθεί η κρατική διαφθορά που λαδώνεται από κυκλώματα εμπόρων ναρκωτικών κλπ (1).
Δεν θα μείνω στην εγγενή αρλούμπα κάποιων θέσεων πχ στα χρήματα που αντί για ναρκωτικά θα πηγαίνουν στην εγχώρια οικονομία. (Ποιά χρήματα; Των μικροκλοπών στις οποίες πολλοί αναγκαστικά επιδίδονται για να εξασφαλίσουν τη δόση τους επί παραδείγματι; Και άντε, δεν κλέβουν. Αν ο τοξικοεξαρτημένος της Oμόνοιας εξασφαλίσει τη δόση, θα πάει μετά στο Zara για ψώνια;) ούτε στις τζημέριες υπερβολές τύπου “θα πεθάνει ακαριαία το κύκλωμα ναρκωτικών” λέτε και μόνο ναρκωτικό στον πλανήτη είναι η ηρωίνη, ούτε στη βεβαιότητά του ότι με δυο τόνους θα καλύψουμε την εγχώρια ζήτηση για χρόνια για καιρούς (και μετά; όταν μας τελειώσουν με το καλό θα στήσουμε νέο καραούλι; Θα κάνουμε κρατική παραγγελία στο αφγανιστάν; Θα αφήσουμε το ακαριαία “πεθαμένο κύκλωμα ναρκωτικών” ακαριαία να αναστηθεί;). Θα μείνω λίγο στην ουσία της μπαρούφας που αμόλησε ο Tζήμερος, την οποία αναλύει με άρθρο-απάντηση που δημοσιεύτηκε στην Athens Voice ο σαρακηνός, με την ιδιότητα του ανθρώπου που ασχολείται με *χημεία και τέρατα* επαγγελματικά στη ζωή του (2).
Λέει ο Γιώργος: από την παπαρούνα παίρνω τη μορφίνη. Με ένα αντιδραστήριο και κάτι διαλύτες την κάνω ηρωίνη. Οι χημικές ουσίες που χρειάζονται για να προκύψει από μορφίνη μεγάλη ποσότητα ηρωίνης, πωλούνται ανεπισήμως και στη μαύρη αγορά, επειδή οι εταιρίες που τις παράγουν ελέγχονται, ακριβώς για να μην τις πωλούν για δημιουργία ναρκωτικών. Η δημιουργία ηρωίνης στα αφγανικά κατασκευαστήρια είναι παράνομη, άρα και ανεξέλεγκτη. Σκορδοκαήλα τους μεγάλη των παραγωγών της αν θα χρησιμοποιήσουν καλής ποιότητας διαλύτες, χωρίς επιβλαβείς προσμίξεις κλπ. Δεν είναι φαρμακοβιομήχανοι που ελέγχονται και κρίνονται για την ποιότητα του προϊόντος τους, αλλά έμποροι θανάτου σε όλη την αλυσίδα της, από τους αρχικούς παραγωγούς, μέχρι το τελευταίο βαποράκι. Το προϊόν, λοιπόν, που παράγουν και πριν ακόμα περαιτέρω νοθευτεί, είναι ανεξέλεγκτης κατάστασης και ποιότητας, προορισμένο όχι για φαρμακευτική κρατικολελεγχόμενη χρήση, αλλά για να φτιάχνει κόσμους στο μυαλό του χρήστη μέχρι να τον στείλει στον άλλο κόσμο. Και, φυσικά, δεν συσκευάστηκε από ανθρώπους με ιατρικά γάντια, ούτε ταξίδεψε από το Αφγανιστάν σε χώρο με 5 βαθμούς κελσίου σταθερά, για να μην αλλοιωθεί, να προστατευτεί κλπ. Συσκευάστηκε πρόχειρα και ταξίδεψε σε αμπάρια πλοίων και σε κρύπτες φορτηγών υπό άγνωστες συνθήκες που έχουν άγνωστη, αντίστοιχα, επιρροή στη σύνθεσή του.
Υπάρχουν, βέβαια. χώρες που χορηγούν όντως ηρωίνη σε τοξικοεξαρτημένους, υπό αυστηρή κρατική εποπτεία. Μόνο που δεν τους χορηγούν τη λαθραία παρτίδα που πιάσανε στην κακαβιά σε φορτηγό με β πάτο κάτω από τα αμνοερίφια, αλλά ηρωίνη παρασκευασμένη σε φαρμακοβιομηχανίες, σύμφωνα με αυστηρά πρωτόκολλα και κανονισμούς που ισχύουν για την παρασκευή οποιουδήποτε άλλου φαρμάκου. Γιατί, αν θες να χορηγήσεις ως κράτος στους εξαρτημένους ένα σκεύασμα σε ελεγχόμενη δόση με σκοπό όχι τον θάνατο, αλλά το καλό του χρήστη, το σκεύασμα αυτό πρέπει να πληροί τις προϋποθέσεις ασφαλούς φαρμάκου κατασκευασμένου και προορισμένου ως τέτοιου και όχι σκεύασμα αγνώστου προελεύσεως, διαδικασίας και δομής, προορισμένο να πωλείται παράνομα σε ανθρώπους εξαρτημένους έως θανάτου από αυτό.
Μετά από όλα αυτά: να είσαι πολιτικός και να καταπιάνεσαι με τόση ασχετοσύνη, άνεση και αυθαίρετη βεβαιότητα με θέμα που εμφανώς αγνοείς είναι κάτι παραπάνω από επικίνδυνα αφελές. ΑΝ σκοπεύεις, δε, να πάρεις μεταγραφή στον κυβερνητικό συνασπισμό και να θέσεις από μετερίζι ευθύνης τις *ιδέες* σου στην υπηρεσία της πατρίδας, είναι έως και επικίνδυνη τόση “αφέλεια” -για όλους. Στο άρθρο του Τζήμερου δεν είναι η προχειρότητα της ιδέας που ακατέργαστα και απρόσεκτα αμολάει σε τόσο σοβαρό θέμα με προστακτικές τύπου “τολμήστε το“, δεν είναι οι ατυχείς εκφράσεις (πρεζόνια) που χρησιμοποιεί, δεν είναι ο ξεκαρδιστικός επίλογος (“σκεφτείτε, επιτέλους, καινοτόμα και ανθρωπιστικά“) αυτά που με ενοχλούν. Παραφράζοντας τη γνωστή φράση,
“είναι ο λαϊκισμός, ηλίθιε“.
