Από τις αναμετρήσεις της 5ης αγωνιστικής στο Σούπερ Λίγκα έγινε αντιληπτό ότι οι μεγάλες ομάδες συνεχίζουν να πορεύονται με μεγάλα προβλήματα.
Ο Ολυμπιακός έχασε βαθμούς στο Αγρίνιο, κινδύνευσε ακόμα και να ηττηθεί από τον Παναιτωλικό, δεν μπορούσε να κάνει δημιουργικό παιχνίδι και δεν εκμεταλλεύτηκε τις λιγοστές φάσεις που έφτιαξε κυρίως η ποιότητα του Βάις. Ο Μίτσελ τα έκανε μούσκεμα στην τακτική κι έτσι δεν ήθελε και πολύ να έρθει η πρώτη «γκέλα».
Ο ΠΑΟΚ νίκησε τον Πλατανιά με το ζόρι, χάρη στην κλάση του Βούκιτς που για δεύτερο στη σειρά ματς δίνει τη λύση στην Τούμπα. Σε επίπεδο απόδοσης, λίγα πράγματα από την ομάδα της Θεσσαλονίκης που απειλήθηκε με απρόσμενη απώλεια.
Η νίκη του Παναθηναϊκού επί του ΟΦΗ ήρθε από ένα μακρινό σουτ, σε αγώνα που οι πράσινοι φορτωμένοι με άγχος να δείξουν πράγματα στο κοινό τους, δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα της προκοπής στην επίθεση.
Δυο κατηγορίες πιο χαμηλά, η ΑΕΚ άρχισε το ταξίδι της επιστροφής μετατρέποντας σε εορταστική την γκρίζα ατμόσφαιρα της Φυλής και του αντίπαλου χαμηλής δυναμικότητας. Έπαιξε καλή μπάλα, έδωσε αγωνιστική τροφή στον κόσμο της και έδωσε την εντύπωση ότι πήρε πολύ σοβαρά το ρόλο της σε ένα αταίριαστο πρωτάθλημα για την ιστορία της.
Σε ένα ποδοσφαιρικό περιβάλλον που εξακολουθεί στο υψηλότερό του επίπεδο να μυρίζει μπαρούτι (με την επίθεση εναντίον αθώων τεχνικών στο βαν της NOVA στη Λεωφόρο) και σήψη (με τον Ολυμπιακό να ψάχνει φάσεις και να ανακαλύπτει «πέναλτι» που δεν του δόθηκαν για να καλύψει τη φτωχή του απόδοση), τα σκηνικά που στήνει η ΑΕΚ στην τρίτη κατηγορία με αντιπάλους σαν τον Μανδραϊκό βγάζουν ποδοσφαιρική και κοινωνική υγεία.
Προφανώς όταν θα γυρίσει στα… σαλόνια, θα ξαναμπεί στο γενικό κλίμα. Οπότε, όσο το έχουν οι ΑΕΚτζήδες, ας το απολαύσουν…
