Το 2009, η Γερμανία και το ΔΝΤ απαίτησαν να υπολογιστούν το έλλειμμα όλων των ΔΕΚΟ αλλά και φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα όπως τα νοσοκομεία στο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης, ενώ άλλες ευρωπαϊκές χώρες αλλά και οι ίδιοι απολαμβάνουν σημαντικές εξαιρέσεις από αυτό τον κανόνα. Για παράδειγμα, είναι γνωστό ότι η Γερμανία δεν υπολογίζεται στο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης ο τομέας των νοσοκομείων…
Ύστερα, η Γερμανία -μέσω τρόικας- απαίτησε και απαιτεί την πλήρη ιδιωτικοποίηση όλων των ελληνικών τραπεζών και τη μη άσκηση μέσω αυτών κυβερνητικών παρεμβάσεων στην οικονομία. Η ίδια η Γερμανία όμως διατηρεί για τον εαυτό της αυτό το δικαίωμα – το ελληνικό κοινό έχει πλέον μάθει καλά την κρατική γερμανική τράπεζα KFW, η οποία πολλάκις ενεπλάκη σε σενάρια για το ελληνικό πρόγραμμα.
Τώρα, που για τις ελληνικές τράπεζες η τρόικα πιέζει για «ρεαλιστικά» stress tests που θα βγάζουν αυξημένες κεφαλαιακές ανάγκες, και που οι ευρωπαϊκές συστημικές τράπεζες τίθενται υπό τον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η Γερμανία πιέζει -και μάλλον εξασφαλίζει- την εξαίρεση γερμανικών τραπεζών από τον έλεγχο της ΕΚΤ! Πρόκειται για γερμανικές τράπεζες όπως η Commerzbank και η HSH Nordbank, για τις οποίες θα εξαιρεθεί του ελέγχου το χαρτοφυλάκιο των στεγαστικών τραπεζών – δηλαδή το πιο «βαρύ» μέρος του χαρτοφυλακίου…
Τι αποδεικνύουν όλα αυτά; Όχι μόνο το «δάσκαλε που δίδασκες», αλλά και ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί έχουν γίνει παιχνιδάκι στα χέρια των ισχυρών της Ευρωζώνης. Και ότι ο Ευρωπαίος «ηγεμών», η Γερμανία, εξασφαλίζει για τον εαυτό της τον εθνικό προστατευτισμό που αρνείται στους άλλους…
