Γράφει ο Γεράσιμος Ταυρωπός
Στις αρχές του 2014 διοργανώθηκαν σε όλη την Ευρώπη εκδηλώσεις μνήμης στην επέτειο των 100 χρόνων από την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου το 1914. Φέτος, οι επετειακές εκδηλώσεις δεν περιορίστηκαν απλώς στο στερεότυπο “εξορκισμό” του “κακού”, αλλά αντίθετα κυριάρχησε ο προβληματισμός για το γεγονός ότι 100 χρόνια μετά το “μεγάλο μακελειό” στην ευρωπαϊκή ήπειρο συσσωρεύονται ξανά τεράσστιες ποσότητες “εύφλεκτων υλικών”: πολλές “ταχύτητες” (ευρωπαϊκός Βορράς και ευρωπαϊκός Νότος κ.λπ.), ανταγωνισμοί, βαθιά οικονομική κρίση που καρκινοβατεί, πολύ υψηλή ανεργία (που σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Ισπανία προσεγγίζει στα επίπεδα του Μεσοπολέμου του 20ού αιώνα), επέκταση της φτώχειας και της κοινωνικής ανισότητας.
Αμ΄ έπος αμ΄ έργον, με τα γεγονότα στην Ουκρανία και τη Βοσνία οι “μαύρες προφητείες” απειλούν να κατέβουν από τη σφαίρα των υποθέσεων στη σφαίρα της πραγματικής ζωής.
Στη Βοσνία, μια γνήσια λαϊκή εξέγερση, “υποκινούμενη” από την απέραντη φτώχεια και καταπίεση που ασκεί ένα διεφθαρμένο καθεστώς, ανοίγει έναν “κρατήρα” κοινωνικής δυσαρέσκειας στο νοτιοανατολικό άκρο της ευρωπαϊκής ηπείρου. Όμως τα ευρωπαϊκά μίντια “πνίγουν” το γεγονός – σε πλήρη αντίθεση με την τεράστια προβολή των γεγονότων στην Ουκρανία. Κι όχι μόνο αυτό: η βοσνιακή εξέγερση, που δεν καθοδηγείται από ακροδεξιούς και φασίστες όπως στην Ουκρανία και ενώνει όλες τις εθνικές μειονότητες, δέχεται τι απειλές των Βρυξελλών για επέμβαση προς “αποκατάσταση της τάξης”, όταν στην Ουκρανία “ευλογείται” επίσημα μια κυβέρνηση εθνικιστών, ακροδεξιών και φασιστών, Μήπως η “ευρωπαϊκή ιδέα” έχει ξεστρατίσει επικίνδυνα;
Η Ευρώπη λοιπόν αγκαλιάζει την Ουκρανία και τη νέα της κυβέρνηση. Η οποία περνάει από τη Βουλή στην πρώτη της συνεδρίαση στις 23 Φεβρουαρίου ψήφισε τους εξής νόμους:
4201- Σχέδιο απόφασης για την απαγόρευση των δραστηριοτήτων του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ουκρανίας
4217- Σχέδιο ψηφίσματος για την αντιμετώπιση των συνεπειών της σοβιετικής κατοχής της Ουκρανίας.
4176- Σχέδιο Νόμου για την κατάργηση του νόμου που ποινικοποιούσε την ναζιστική προπαγάνδα.
4184- Σχέδιο απόφασης για τον διορισμό ως υπουργού Εσωτερικών της Ουκρανίας του V.Avakov και τον διορισμό μελών της νεοναζιστικής ομάδας «Δεξιός Τομέας» στο Υπουργείο.
4215- Σχέδιο απόφασης για το «Πάνθεον των εθνικών ηρώων».
4203- Σχέδιο διατάγματος για την εισαγωγή δημοσιονομικών περιορισμών.
4215- Σχέδιο ψηφίσματος απόδοσης τιμής στους συμμετέχοντες στις ένοπλες συγκρούσεις κατά τη διάρκεια ειρηνικών διαδηλώσεων.
4197- Σχέδιο απόφασης για το διορισμό του μέλους του κόμματος “Svoboda” Α.Mahnitskiy στο Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα.
4204- Σχέδιο Νόμου για τα καθήκοντα του Προέδρου της Ουκρανίας.
4191- Σχέδιο απόφασης για τον διορισμό του μέλους του (φιλογερμανικού) κόμματος “UDAR” V.A. Nalivaychenko ως επόπτη της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ουκρανίας.
4211- Σχέδιο απόφασης της απόλυσης από την υπηρεσία των στρατιωτών και αξιωματικών των σωμάτων ασφαλείας. (Στη θέση τους προσλαμβάνονται μέλη των ακροδεξιών ομάδων).
4199- Σχέδιο απόφασης κατάργησης του δικαιώματος των μειονοτήτων στη χρήση της γλώσσας τους. (Απαγορεύθηκαν τα ρωσικά, τα ρουμανικά, τα ουγγρικά, τα ελληνικά).
Και βέβαια, με τους φιλοδυτικούς εθνικιστές, ακροδεξιούς και φασίστες στην εξουσία στο Κίεβο, όχι μόνο άνοιξε διάπλατα η πόρτα για τη διχοτόμηση της Ουκρανίας (οι ανατολικές περιοχές κινούνται για αυτονόμηση ενώ η Ρωσία ζεσταίνει τις μηχανές των τανκς στα δυτικά της σύνορα), αλλά μπαίνουν και “βαριές” υποθήκες για ένα νέο Ψυχρό Πόλεμο ή και για μια πολεμική αναμέτρηση στην Ευρώπη.
Η “ευρωπαϊκή ιδέα” και η ευρωπαϊκή ενοποίηση, που θα ένωναν ειρηνικά την Ευρώπη “από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια” και θα ξόρκιζαν τον εφιάλτη του πολέμου, αφού πρώτα “βούλιαξαν” στην κοινωνική ανισότητα, την ανεργία και την οικονομική κρίση, τώρα βρίσκονται αντιμέτωπες με εστίες βίαιων συγκρούσεων που ανακαλούν τους παλιούς “εφιάλτες”: το φασισμό και τον πόλεμο…
Όπως είχε διαγνώσει ο μεγάλος Γερμανός φιλόσοφος Χέγκελ, “Η Ιστορία διδάσκει ότι ουδέποτε διδασκόμαστε από την Ιστορία”…
