H χρήση των νέων τεχνολογιών της πληροφορίας και της επικοινωνίας αποτελεί το νέο δημόσιο χώρο της σύγχρονης Δημοκρατίας, φέρνει πιο κοντά τον πολιτικό με τους πολίτες, επηρεάζει τον δημόσιο διάλογο και μπορεί να ενισχύσει την αξιοπιστία της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας συνεισφέροντας στην υπέρβαση της κρίσης, σε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης. Αυτό είναι το κεντρικό συμπέρασμα του συνεδρίου «Ψηφιακή Δημοκρατία- Συμμετοχή- Αξιοπιστία-Οικονομική Ανάπτυξη» που διοργανώθηκε στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής. Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε με την με την υποστήριξη του Γραφείου Ενημέρωσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα.
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ε.Βενιζέλος επισήμανε ότι σε καμία περίπτωση η τεχνολογική διάσταση δεν πρέπει να κυριαρχήσει έναντι της υπόστασης και της λειτουργίας των ίδιων των θεσμών. «Ο δημόσιος χώρος δεν συγκροτείται πια συμβατικά, στους δρόμους, στις πλατείες … αλλά συγκροτείται σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό, θα έλεγα κυρίως, αν όχι αποκλειστικά, μέσα από τη λειτουργία της κοινωνίας της πληροφορίας» …«Να μην αρκείται στην έκφραση μιας πίεσης αλλά να μετατρέπει την πίεση αυτή σε μια οργανωμένη πολιτική πρόταση, η οποία ασχολείται με πραγματικά προβλήματα πραγματικών ανθρώπων», είπε.
Ο Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, κ Κυριάκος Μητσοτάκης, επεσήμανε ότι με τη Ψηφιακή Δημοκρατία ο πολιτικός έρχεται εγγύτερα με τον πολίτη άμεση επικοινωνία περιορίζοντας τους παραδοσιακούς «μεσάζοντες» δηλαδή τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης που πολλές φορές διαμόρφωναν τους κανόνες για λογαριασμό του ιδίου του πολιτικού συστήματος, ενώ πρόσθεσε ότι ο πολιτικός λόγος επαναπροσδιορίζεται και «δεν μπορεί να είναι πλέον ξύλινος».
Ο Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Νίκος Βούτσης, επεσήμανε ότι η ψηφιακή δημοκρατία μπορεί να βοηθήσει σε επίπεδο διαφάνειας και Δημοκρατίας το κράτος, τις υπηρεσίες και τα υπουργεία, ωστόσο έθεσε τον προβληματισμό του κατά πόσο μπορεί να είναι πραγματική «μεταξύ ανθρώπων». Χαρακτήρισε επίσης λανθασμένη αίσθηση το γεγονός ότι τα ηλεκτρονικά δημοψηφίσματα μπορούν να υποκαταστήσουν τη συμβατική συμμετοχική δημοκρατία, «τα κινήματα στις πλατείες και τους δρόμους».
