«Ένα προσωρινό λουκέτο στην κυβέρνηση – το οποίο κατέστη σχεδόν αναπόφευκτο μετά την ψήφο από τη Βουλή των Αντιπροσώπων την Κυριακή να παράσχουν χρηματοδότηση στην κυβέρνηση μόνο υπό ορισμένους απαράδεκτους όρους – δεν είναι το τέλος του κόσμου. Όμως, μια κήρυξη χρεοστασίου, η οποία θα συμβεί εάν το Κογκρέσο δεν αυξήσει σύντομα το όριο του χρέους, μπορεί να προκαλέσει οικονομική καταστροφή. Δυστυχώς, πολλοί Ρεπουμπλικάνοι είτε δεν το καταλαβαίνουν, είτε δεν ενδιαφέρονται.»
Τα παραπάνω τονίζει σε άρθρο του στους New York Times ο νομπελίστας οικονομολόγος Πωλ Κρούγκμαν και συμπληρώνει:
«Μετά τα λουκέτα σε αμερικανικές ομοσπονδιακές υπηρεσίες το 1995 και το 1996, πολλοί αναλυτές συμπέραναν ότι τέτοια γεγονότα, αν και άσχημα, δεν είναι καταστροφικά: οι βασικές υπηρεσίες συνεχίζουν να λειτουργούν και το αποτέλεσμα είναι μια μεγάλη ενόχληση, αλλά όχι μια μόνιμη ζημιά.
Αυτό συνεχίζει εν μέρει να ισχύει, αλλά είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι τα λουκέτα που μπήκαν στην εποχή Κλίντον ήταν σε μια περίοδο όπου η οικονομία ανθούσε. Σήμερα η οικονομία είναι αδύναμη, με τη μείωση των κρατικών δαπανών να αποτελεί μία από τις κύριες αιτίες αυτής της αδυναμίας. Ένα λουκέτο αντιστοιχεί σε μεγαλύτερο οικονομικό πλήγμα, που θα έχει σοβαρές επιπτώσεις εάν συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Και πάλι όμως ένα λουκέτο στις κρατικές υπηρεσίες φαίνεται να έχει ήπια σημασία σε σχέση με την πιθανότητα να αρνηθεί το Κογκρέσο να αυξήσει το όριο χρέους.
Καταρχάς, εάν οι ΗΠΑ αγγίξουν το όριο χρέους, αυτό θα οδηγήσει άμεσα σε τεράστια περικοπή δαπανών και πιθανότατα επιστροφή σε ύφεση. Πέρα από αυτό, η αποτυχία αύξησης του ορίου του χρέους θα σήμαινε στάση πληρωμών στο υφιστάμενο χρέος τους – κάτι που θα είχε τρομακτικές συνέπειες.
Γιατί; Eπειδή, οι χρηματοοικονομικές αγορές εδώ και πολύ καιρό θεωρούν τα αμερικανικά ομόλογα ως την απόλυτα ασφαλή επένδυση γνωρίζοντας ότι οι ΗΠΑ πάντα θα τιμούν τα χρέη τους – και αυτό αποτελεί το θεμέλιο λίθο πάνω στον οποίον βασίζεται το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα.
Εάν υποθέσουμε ότι τα αμερικανικά ομόλογα δεν είναι ασφαλή και πως η Αμερική δεν μπορεί να τηρήσει τις υποχρεώσεις της, τότε θα διαταραχθεί ολόκληρο το σύστημα. Ίσως, εάν ήμασταν τυχεροί, τα χρηματοοικονομικά ιδρύματα να μπορούσαν να κάνουν γρήγορα εναλλακτικούς διακανονισμούς. Όμως είναι αρκετά πιθανό ότι μια χρεοκοπία θα προκαλούσε τέτοια χρηματοοικονομική κρίση, που θα έκανε την κρίση μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers πριν από πέντε χρόνια να μοιάζει με νάνο.».
Καταλήγοντας ο Κρούγκμαν σημειώνει:
«Κανένα σώφρον πολιτικό σύστημα δεν θα διακινδύνευε κάτι τέτοιο. Όμως δεν έχουμε σώφρον πολιτικό σύστημα, αλλά ένα σύστημα όπου πολλοί Ρεπουμπλικάνοι πιστεύουν ότι μπορούν να αναγκάσουν τον Ομπάμα να ακυρώσει τις μεταρρυθμίσεις στον τομέα της υγείας με το να απειλούν με λουκέτο στις ομοσπονδιακές υπηρεσίες, με κήρυξη χρεοστασίου, ή και με τα δύο. Και οι ηγέτες των Ρεπουμπλικάνων που γνωρίζουν καλύτερα. φοβούνται να αντιμετωπίσουν την πτέρυγα εκείνη του κόμματος που βρίσκεται σε παράκρουση.».
