Σε περίπτωση που ανήκεις σε εκείνη την κατηγορία ανθρώπων που όταν ακούνε την λέξη «σεξοτουρισμός», το μυαλό τους πηγαίνει στην Ταϊλάνδη με μεσήλικες άνδρες της Βόρειας Ευρώπης να απολαμβάνουν το κοκτέιλ τους, τότε βρίσκεσαι στο σωστό άρθρο. Διότι μόλις ήρθε η στιγμή να μάθεις την πραγματική αλήθεια, η οποία απέχει χιλιάδες μίλια από αυτό που είχες στο νου σου:
Η κυριαρχία του λευκού straight άνδρα στον σεξοτουρισμό, τελείωσε. Και μάλιστα με τον πιο diversity και ηθικό τρόπο.
Τα ταξίδια για ερωτικές απολαύσεις που ήταν παραδοσιακά μία επιδίωξη μόνο για πλούσιους, λευκούς, ηθικά διφορούμενους άνδρες ή μόλις πρόσφατα για διαζευγμένες λευκές γυναίκες μέσης ηλικίας, πλέον έχουν ανοίξει το target group τους. Τα τελευταία χρόνια αυξάνεται ο αριθμός των γυναικών που ταξιδεύουν solo στο εξωτερικό και ειδικότερα για εκείνες που θέλουν να ανακαλύψουν την δική τους σεξουαλική απελευθέρωση.
Μέχρι πρόσφατα, οι σεξουαλικοί τουρίστες αντιμετωπιζόντουσαν ως ρατσιστές και επικίνδυνοι. Και όχι άδικα. Τα κρούσματα εξαναγκασμού και παιδικής πορνείας δεν είναι λίγα και μάλιστα αποτελεί έναν τρόπο ανάπτυξης τοπικών οικονομιών ειδικά για χώρες της Ασίας, της Αφρικής και της Καραϊβικής. Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως ο παραδοσιακός σεξουαλικός τουρισμός συχνά τροφοδοτείται από φυλετικό φετιχισμό και από μία αποικιοκρατική, ρατσιστική τακτική.
Το σεξ είναι μία μορφή ελευθερίας. Ίσως η απόλυτη. Δεν χρειάζεται να αμαυρώνεται και βρισκόμαστε στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι ώστε να επιλέξουμε ανάμεσα στον υποκριτικό συντηρητισμό και την ελευθερία.
Ωστόσο ορισμένα θέρετρα που απευθύνονται αποκλειστικά σε ενήλικες, επιβάλλουν τα δικά τους αυστηρά όρια όσον αφορά τη σεξουαλική συναίνεση και τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των επισκεπτών, με μοναδικό στόχο την εξάλειψη του εξαναγκασμού και της κακομεταχείρισης. Όπως για παράδειγμα συμβαίνει στο «Temptation Cancum Resort» στο Μεξικό. Μουσική, σφηνάκια, χορός και πάλι από την αρχή. Γυναίκες κυκλοφορούν topless και ένα flirty, αισθησιακός, ερωτικός αέρας πλανάται στην ατμόσφαιρα. Στο Temptation βρίσκεται ο καλύτερος προορισμός για να ανακαλύψεις τα όριά σου. Και όταν λέμε να ανακαλύψεις τα όριά σου, φυσικά αναφερόμαστε στο ότι δεν υπάρχουν περιορισμοί. Όλο και περισσότερες γυναίκες ταξιδεύουν σε αυτό το μαγικό μέρος με μοναδικό στόχο να εξερευνήσουν την σεξουαλικότητά τους και επιζητούν τον δικό τους χώρο στην ερωτική απόλαυση. Αλλά αυτή η συνθήκη δεν αφορά μόνο τις straight γυναίκες. Ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι, queers και οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς έχουν αποκτήσει το δικαίωμα στην πρόσβαση του ερωτισμού.
Η δημιουργία ενός ασφαλούς περιβάλλοντος είναι ζωτικής σημασίας, κάτι που το γνωρίζουν όσο κανείς άλλος στο θέρετρο «Hedonism II» στην Τζαμάικα. Η ανταλλαγή συντρόφων και τα γυμνά σώματα είναι η καθημερινότητα. Στο μυαλό σου μπορεί να φαίνεται ως ένα ιδανικό σενάριο ερωτικής ταινίας αλλά εδώ και 38 χρόνια, είναι το μέρος που καθορίζει την απόλυτη ελευθερία της σεξουαλικότητας. Φυσικά η εχεμύθεια και η προστασία είναι τα δύο συστατικά που δεν μπορούν να λείπουν από την επιτυχημένη συνταγή και αποτελεί ίσως την καλύτερη επιλογή για μία ομοφυλόφιλη γυναίκα.
Ο δρόμος προς την αναζήτηση της σεξουαλικότητας και της ευχαρίστησης δεν πρέπει να αποτελεί προνόμιο κανενός. Παρά μόνο καθολικό, αναφαίρετο δικαίωμα.
Η αλήθεια είναι ότι ακόμη και σήμερα τα περισσότερα θέρετρα ενηλίκων συνεχίζουν να απευθύνονται σε λευκούς straight άνδρες. Χωρίς δεύτερη σκέψη, είναι ακόμη ένα σημάδι της βαθιάς πατριαρχίας που εξουσιάζει σήμερα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες κινημάτων όπως το #MeToo. Αλλά οι εποχές αλλάζουν. Το ποτάμι πάει μπροστά και το δικαίωμα στην σεξουαλικότητα ανήκει σε όλους. Οι γυναίκες, λευκές ή όχι, και τα άτομα που ανήκουν στην LGBTQ+ κοινότητα σηκώνουν το ανάστημά τους και σπάνε ένα ταμπού δεκαετιών. Φυσικά οι επιχειρηματίες του «ηθικού» σεξοτουρισμού οφείλουν να ακολουθήσουν. Με γνώμονα πάντα το πόσο επιτακτική η ανάγκη της προσέγγισης με σεβασμό προς τον άλλον και όχι ως εμπόρευμα για αρρωστημένα γούστα. Το σεξ είναι μία μορφή ελευθερίας. Ίσως η απόλυτη. Δεν χρειάζεται να αμαυρώνεται και βρισκόμαστε στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι ώστε να επιλέξουμε ανάμεσα στον υποκριτικό συντηρητισμό και την ελευθερία. Θεωρώ πως λίγο-πολύ όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει όταν νιώθεις πως πνίγεσαι από το πηχτό σκοτάδι του «συντηρητισμού». Ή όταν αισθάνεσαι την θηλιά της κοινωνίας να σε σφίγγει όλο και περισσότερο, τολμώντας να αναζητήσεις τα θέλω σου.
Ο δρόμος προς την αναζήτηση της σεξουαλικότητας και της ευχαρίστησης δεν πρέπει να αποτελεί προνόμιο κανενός. Παρά μόνο καθολικό, αναφαίρετο δικαίωμα.
