Το Ευρωκοινοβούλιο χθες, ξυπνώντας από τον λήθαργο στον οποίο είχε περιέλθει εξαιτίας της «υπνωτιστικής» τακτικής που ακολουθεί η Γερμανίδα Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ, ζήτησε την αλλαγή πλεύσης στην Ευρώπη. Στο προσχέδιο σχετικής έκθεσης ζητά την άμεση χαλάρωση της λιτότητας. Η έκθεση εκτιμά ότι τα Μνημόνια οδήγησαν σε μεγάλη ύφεση, έκρηξη της ανεργίας, και τελικά σε αύξηση του χρέους των κρατών μελών που τα εφάρμοσαν. Για την Ελλάδα επισημαίνει ότι αν ο στόχος των προγραμμάτων ήταν να αποτραπεί η χρεοκοπία, αυτό δεν επιτεύχθηκε στην περίπτωση της χώρας μας. Επίσης, η οικονομική βοήθεια δεν εξασφάλισε ότι μακροπρόθεσμα δεν θα υπάρξει έξοδος κάποιας χώρας από το ευρώ.
Η κατάσταση στην Ευρώπη, δεν πάει άλλο. Αυτή είναι μια μεγάλη αλήθεια και είναι σημαντικό πως το μόνο σώμα, από τα όργανα της Ε.Ε, το οποίο έχει δημοκρατική νομιμοποίηση εκλογής απευθείας από τους Ευρωπαίους πολίτες, κάνει αυτές τις διαπιστώσεις. Αν μη τι άλλο βοηθά στο να ανοίξει επιτέλους η πραγματική συζήτηση για το ποια Ευρώπη θέλουμε και όχι να εγκλωβιζόμαστε σε μια «τεχνική» συζήτηση περί των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων. Η συζήτηση στην Ευρώπη πρέπει να ξαναγίνει πολιτική και να βασιστεί στα δεδομένα της πραγματικής εμπειρίας και όχι σε θεωρητικές «συνταγές» που έχουν διαψευστεί στην πράξη.
Όσο η συζήτηση παραμένει «τεχνική» εξυπηρετεί τη γερμανική εθνική ατζέντα και μετατρέπει την πλειοψηφία των υπολοίπων εταίρων – μελών, σε άβουλες μαριονέτες. Αυτός έχει αποδειχθεί ένας εξαιρετικά επικίνδυνος και καταστροφικός δρόμος, τον οποίο η Ελλάδα δυστυχώς έχει υποχρεωθεί να περπατήσει. Το αδιέξοδο μπροστά στο οποίο οδηγεί αυτός ο δρόμος είναι τόσο προφανές, που μόνο όποιος έχει λόγους να εθελοτυφλεί κάνεις πως δεν το βλέπει.
Την κατάσταση αυτή αποτύπωσε με τον πιο παραστατικό και έξυπνο τρόπο στην χριστουγεννιάτικη κάρτα της, η βουλευτής του ΛΑΟΣ Νίκη Τζαβέλα. Η Ευρώπη έχει αρχίσει να (ξανα)μοιάζει με τον κόσμο στον Άρχοντα των Δακτυλιδιών. Η σκοτεινιά πλανιέται από πάνω της σαν φάντασμα και τη θέση των ισότιμων εταίρων έχουν καταλάβει Χόμπιτ, Ξωτικά, Νάνοι και Ορκ.
Το να μιλάς για ελευθερίες, δικαιώματα, δημοκρατία, ανάπτυξη, παραγωγή πλούτου και πρόοδο έχει αρχίσει να ακούγεται σαν αντιστασιακό μανιφέστο. Στην ουσία όμως πρόκειται για τα αυτονόητα πάνω στα οποία βασίστηκε το ευρωπαϊκό εγχείρημα προκειμένου να διασφαλιστεί η ειρήνη, πάνω στα ερείπια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Στη διάρκεια του οποίου έγραψε και ο Τόλκιν τον Άρχοντα των Δακτυλιδιών.
Η Γερμανία έχει μπει ξανά στον πειρασμό να κρατήσει το πολύτιμο δακτυλίδι για τον εαυτό της, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Τώρα το εάν η Ελλάδα θα αναλάβει να παίξει ή όχι το ρόλο του Φρόντο με τη βοήθεια του Σαμ, είναι κάτι που μόνον οι ίδιοι οι Έλληνες μπορούν να απαντήσουν. Ξεκινώντας από την κάλπη των ευρωεκλογών…
ΥΓ: Σε ό,τι αφορά την κάρτα, συγχαρητήρια στην ομάδα της Νίκης Τζαβέλα για το concept αλλά με το content διαφωνώ. Η Μέρκελ δεν είναι νεράιδα και ούτε μπορούμε να περιμένουμε από τον Μπαρόζο να σώσει την Ευρώπη.
