Σχολιάζει η Ειρήνη Συνοδινού
Το να είσαι πολιτικοποιημένος θα έλεγα πως επιβάλλεται. Το να είσαι κομματοποιημένος δεν είναι απαραίτητα μεμπτό. Σε ένα βαθμό, μάλιστα, είναι και υγιές, αρκεί οι παρωπίδες να μην επηρεάζουν την αντικειμενική σου κρίση. Όταν όμως είσαι δημοσιογράφος σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων, οφείλεις –στο κοινό που σε παρακολουθεί και στο λειτούργημα που (υποτίθεται πως) ασκείς– να ξεπερνάς μικροκομματικές και λοιπές σκοπιμότητες και να στέκεσαι στο ύψος των περιστάσεων. Σε διαφορετική περίπτωση, να παραμερίζεις τη δημοσιογραφική σου ταυτότητα και να παίρνεις στα παράθυρα το ρόλο του κομματικού οργάνου, χωρίς πλέον να σε δεσμεύει κανένας και τίποτα. Εκτός, βέβαια, αν σε λένε Καλογεροπούλου! Τότε μπορείς, ανενόχλητη, χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος, να μας μπολιάζεις, καθημερινά, με το “ανεξάρτητο” πνεύμα σου. Κι εμείς να δεχόμαστε, αβίαστα, αβασάνιστα και στο χώρο μας, αυτή τη μαγική χημική ένωση.
…κάπως έτσι, χθες το βράδυ, απολαύσαμε –πάλι– αντικειμενικό σχολιασμό, δια στόματος Ελένης. Όταν Δένδιας, Άδωνις και λοιποί κυβερνητικοί βουλευτές έγιναν δέκτες βίαιων αντιδράσεων και αποδοκιμασιών από τους σεισμόπληκτους Κεφαλονίτες, ήταν γιατί η Κυβέρνηση, τα μνημόνια κι όλος ο πλανήτης φταίξανε που έγινε σεισμός, που δε βρήκε ο κόσμος στέγη και ανέσεις –σε χρόνο dt–, που ο κεντρικός σχεδιασμός είναι μια πλήρης αποτυχία και που έχουμε γενικά αυτό το χάλι. Όταν χθες, όμως, κι ο Αλεξάκος αντιμετώπισε την οργή των Κεφαλονιτών, ενώ περίμενε πως θα κάνει το γύρο του θριάμβου ανάμεσα στα συντρίμμια, τι πιο λογικό (για την Ελένη πάντα) από το να σχολιαστεί ως φυσικό κι επόμενο, για όσους έχασαν τα σπίτια τους και βρέθηκαν στο δρόμο, να έχουν τόση οργή και θυμό, που να αντιδρούν σα να τους φταίνε όλοι και όλα. Γιατί ο Alexis, από μόνος του, κι ο Σύριζα, κατ’ επέκταση, δε φταίνε ποτέ και για τίποτα.
…πιο Καλογεροπούλου, πεθαίνεις… Άντε και περαστικά μας!
