Γράφει η Αγγελική Μπίτη*
Η Aegean, κατάφερε τελικά να πάρει την συγκατάθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να εξαγοράσει την Ολυμπιακή. Μέτα την πρώτη χαμένη αντιδικία, ακολούθησε νέα έρευνα για κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης και δημιουργία μονοπωλιακής ισχύς με δυνατότητα επιβολής των τιμών στην αεροπορική αγορά. Tο αποτέλεσμα της έρευνας δίνει το «πράσινο φώς» στην Aegean να εξαγοράσει την Ολυμπιακή, δεδομένου του ότι χωρίς τη συγκεκριμένη συμφωνία η Ολυμπιακή θα έβαζε λουκέτο.
Η Aegean υποστήριξε ότι η προτεινόμενη συμφωνία των 72 εκατομμυρίων ευρώ είναι κρίσιμη και για τις δύο αεροπορικές εταιρίες εν μέσω σημαντικής πτώσης στη ζήτηση αεροπορικών μεταφορών στην σημερινή Ελλάδα της κρίσης.
Ο Χοακίν Αλμούνια, ευρωπαϊκός επίτροπος για θέματα ελεύθερου ανταγωνισμού δήλωσε, την Τετάρτη ότι ήταν ξεκάθαρο, ότι λόγω της συνεχιζόμενης κρίσης στην ελληνική οικονομία και δεδομένης της κακής οικονομικής κατάστασης της, η Ολυμπιακή θα αναγκαζόταν να εγκαταλείψει την αγορά πολύ σύντομα.
Και ακόμα ανέφερε ότι η Κομισιόν επέτρεψε την συγχώνευση των εταιριών καθώς δεν επέφερε κάποια επιπλέον αρνητική επίδραση στον ελεύθερο ανταγωνισμό.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία είχε καταψηφίσει την πρώτη προσπάθεια της Aegean να εξαγοράσει την Ολυμπιακή από τον επενδυτικό όμιλο Marfin το 2011, αναφέρει ότι ο αριθμός των αλληλεπικαλυπτόμενων υπηρεσιών από τις δυο εταιρίες έχει μειωθεί από την πρώτη απόφαση της πριν τρία χρόνια.
Ακόμα επισήμανε ότι θα ήταν ανέφικτο ούτως η άλλως για άλλες αεροπορικές εταιρίες να εισέλθουν στην ελληνική αγορά και να ανταγωνιστούν την Aegean και την Ολυμπιακή, και ότι δεν θα βρισκόταν κανένας άλλος αγοραστής για να αγοράσει μια εταιρία οικονομικά παρηκμασμένη σαν την Ολυμπιακή.
Η ρυθμιστική αυτή απόφαση αποτελεί πρώτη απόφαση που επιτρέπει εξαγορές τέτοιας φύσεως. Η υπόθεση της Ιρλανδικής Raynair, όπως τονίζει το Reuters, είναι μία παρόμοια ιστορική διαμάχη, στην οποία η Κομισιόν μπλόκαρε τρείς προσπάθειες της να εξαγοράσει την μικρότερη ιρλανδική εταιρία Aer Lingus το περασμένο Φεβρουάριο.
Η Ολυμπιακή , έχει ιδρυθεί το 1957 από τον εφοπλιστή Αριστοτέλη Ωνάση, άρχισε να παρακμάζει σταθερά μετά από την δεκαετίες κακοδιαχείρισης από τον ελληνικό δημόσιο, με πολλά σκάνδαλα για οικονομική διαφθορά, επιβαρύνοντας τον κρατικό προϋπολογισμό με αρκετά ελλείμματα.
Το ερώτημα βέβαια παραμένει: Η απόφαση αυτή της Κομισιόν είναι προς όφελος του ελευθέρου ανταγωνισμού στην ελληνική αεροπορική αγορά;
Η Aegean μετά τη συγκεκριμένη εξαγορά απομένει ως κυρίαρχος στην αγορά αεροπορικών υπηρεσιών. Η δύναμή της δημιουργεί ουσιαστική απαγόρευση μικρότερων εταιριών να εισέλθουν λόγω της μονοπωλιακής της δυναμικής και την δυνατότητα της να βγάλει εκτός ανταγωνισμού. Που βασίζεται λοιπόν το επιχείρημά της Κομισιόν ότι δεν θα επέλθουν αλλαγές στον ανταγωνισμό στην συγκεκριμένη αγορά;
Μένει να δούμε στην πράξη πόσο σοφή ήταν η απόφαση των τεχνοκρατών των Βρυξελών και αν θα λειτουργήσουν ρυθμιστικές δυνάμεις της ελεύθερης αγοράς απέναντι σε μια μονοπωλιακή επικράτηση της Aegean.
* Η Αγγελική Μπίτη είναι διεθνολόγος
