Γράφει η νομικός Φιλοθέη Βαρσαμή
Μέχρι στιγμής η συγκυβέρνηση ΝΔ-Πασοκ από τις αρχές του χρόνου (εδώ και ένα μήνα, δηλαδή) έχει καταφέρει να αφιονίσει τον κόσμο με:
– την πατάτα του φόρου υπεραξίας στις επαχθούς αιτίας μεταβιβάσεις ακινήτων που, ναι μεν τον επέβαλαν, πλην όμως δεν προέβλεψαν πώς θα υπολογίζεται, λόγος για τον οποίο έχουν μπλοκάρει από 01η Ιανουαρίου μέχρι σήμερα οι αγοραπωλησίες ακινήτων
– τα εξοντωτικά, εξωφρενικά και παράλογα πρόστιμα/επαυξήσεις/καπέλα που βάζουν χωρίς καμία παραμετροποίηση προκειμένου να εκβιάσουν συνέπεια στην καταβολή των οφειλών προς το Δημόσιο
– την τρελή νέα αύξηση στα ήδη πανάκριβα διόδια που πληρώνουμε για τις ελληνικές καρμανιόλες
– την δημιουργία αργηγοκεντρικού κυβερνητικού συστήματος, όπου ο ξεχαρβαλωμένος κοινοβουλευτισμός παρακάμπτεται και αλώνεται από “εντολές του πρωθυπουργού” με τις οποίες λύνονται ημιπαράνομα, πάντως αποτελεσματικά, ζητήματα που η γραφειοκρατία του συστήματος θέλει απαράδεκτα τεράστια πίστωση χρόνου για να τα κουτσοαντιμετωπίσει
Στο ίδιο διάστημα η μείζων αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ) αντί να κοπανάει κάτω τη συγκυβέρνηση σα χταπόδι
– απασχολεί την επικαιρότητα με τους καυγάδες της για την υποψηφιότητα ενός ψεκασμένου, του Καρυπίδη, που στα στάτους του στο fb ετυμολογούσε τη λέξη Νερίτ μέχρι να βγάλει (τουλάχιστον) λεξάριθμο 666
– απασχολεί την επικαιρότητα με τους καυγάδες της για την υποψηφιότητα ενός γυρολόγου (κατώτερου του Μπίστη και ανώτερου του Λοβέρδου στις “αλλαγές σημαίας”), του Βουδούρη, που ούτε και ο ίδιος ξέρει τι είναι και τι δεν είναι αφού σε διάστημα τεσσάρων ετών διήνυσε την απόσταση από τέρμα μνημονιακός (τύπου Άδωνις πριν τον ορό της αλήθειας) μέχρι τέρμα αντιμνημονιακός απνευστί
– απασχολεί την επικαιρότητα με τους καυγάδες που στήνει η αριστερή πλατφόρμα (Λαφαζάνης) με το οικονομικό επιτελείο του συριζα (Σταθάκης, Μηλιός κλπ) επί παντός σχεδόν επιστητού, ακόμα και των πιο βασικών τους θέσεων, δημιουργώντας αίσθηση βαβέλ αφού, αν ακούσεις τις δύο πλευρές να μιλάνε οι μεν εκπέμπουν στα fm οι δε κάνουν παρεμβολές από τα βραχέα και άκρη δε βγάζεις.
Δεν ξέρω πώς λέγεται αυτό το δράμα για Κάλβο που το γράφει ο Σουρής. Ό,τι και να ψηφίσουμε στις εκλογές που έρχονται (εκτός από μαχαιροβγάλτες) αθώοι θα είμαστε. Θα λέμε -και θα εννοούμε- στις επόμενες γενιές: επιλογές δεν υπήρχαν.
