Μετά συγχωρήσεως, αλλά οι Βόσνιοι με την πλάτη στον τοίχο, υπό τρομερή πίεση καθώς έμειναν πίσω στο σκορ στη Σλοβακία και κινδύνευαν να χάσουν μέχρι και τα μπαράζ, αξίζουν περίτρανα να πάνε πρώτοι και καλύτεροι στο Μουντιάλ από τον όμιλό μας. Κι ήταν «προκλητικά» αληθινό το σχόλιο του προπονητή τους για «απονομή ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης να πάει Μουντιάλ η Βοσνία των 25 γκολ κι όχι η Ελλάδα των 9».
Εάν οι τάσεις αυτοχειρίας τους συνεχιστούν με το Λιχτενστάιν ή στη Λιθουανία την τελευταία αγωνιστική θα είναι ευχής έργον, μόνο που με την ψυχολογική ώθηση που τους έδωσε η νίκη-ανατροπή επί των Σλοβάκων ούτε συνδυασμός τύχης Ρεχάγκελ-Σάντος μπορεί να φέρει πια ένα θαύμα απευθείας πρόκρισης για την ελληνική ομάδα.
Η εθνική νίκησε με το σύνηθες 1-0 και την Λετονία, το ίδιο θα επιδιώξει να κάνει κόντρα σε Σλοβακία και Λιχτενστάιν στο φινάλε του ομίλου για να έχει καθαρή συνείδηση ότι προσπάθησε μέχρι τέλους και προφανώς έχει το νου της στα μπαράζ, με πιθανούς αντίπαλους προς το παρόν Σουηδούς, Ούγγρους, Ουκρανούς ή Ισλανδούς (Σλοβένους ή Νορβηγούς).
Έχοντας υποφερτή απόδοση στο πρώτο ημίχρονο και επαγγελματική συμπεριφορά για να κρατήσει το τρίποντο όταν έβαλε το γκολ, η εθνική ούτε απέκτησε νέους θαυμαστές ούτε άλλαξε άποψη σε όσους τη θεωρούν απωθητική από πλευράς θεάματος.
Η όποια ζημιά έγινε στο face to face με τους Βόσνιους, η ποιότητά των οποίων είναι αντικειμενικά μεγαλύτερη αυτή την εποχή από τη δική μας, συνεπώς η μάχη θα συνεχιστεί με τα ίδια όπλα στα μπαράζ για την πρόκριση. Με βασικότερο πλεονέκτημα ότι αυτή η ομάδα που δεν έχει μάθει να ενθουσιάζει με το παιχνίδι της, ξέρει καλά να πετυχαίνει το στόχο της.
Κάποιοι σχολίαζαν ότι υπήρχε κι ο άλλος δρόμος. Να προσπαθούσε, δηλαδή, η εθνική να παίξει σούπερ επιθετικά στα παιχνίδια με το Λιχτενστάιν και τη Λετονία, να κυνηγούσε να βάλει 5-6 γκολ σε κάθε ματς και να πλησίαζε τη διαφορά τερμάτων με τους Βόσνιους έτσι ώστε να τους περάσει στην ισοβαθμία. Αλλά αυτές είναι… ανατριχιαστικά παράταιρες και ως σκέψεις για την ομάδα του «1-0».
