Γράφει ο Τάσος Μπανιώρας / MSc Πληροφορική και Εκπαίδευση ΑΠΘ
Στις 28 Ιουλίου έκλεισε ένας αιώνας από την έναρξη του “Μεγάλου Πολέμου” (Great War) που αργότερα μετονομάστηκε σε Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος. Αφορμή όπως όλοι γνωρίζουμε ή θυμηθήκαμε, η δολοφονία του Αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδινάνδου της Αυστρο-Ουγγαρίας από Σέρβο νεαρό φοιτητή και εξτρεμιστή. Είτε έτσι είτε αλλιώς ο πόλεμος εκείνος ήταν μάλλον αναπόφευκτος. Η εκβιομηχάνιση της Γερμανίας, οι απαιτήσεις της Γαλλίας για ανακατάληψη εδαφών που είχε απωλέσει σε προηγούμενο Γαλλο-Γερμανικό πόλεμο, οι οξύνσεις μεταξύ μεγάλων δυνάμεων σχετικά με τις αποικίες θα έφερναν αργά ή γρήγορα την πολεμική σύρραξη.
Αυτό που δεν ήξεραν τότε ήταν ότι ο πόλεμος αυτός θα διαρκούσε πολύ περισσότερο από τις μερικές εβδομάδες που αρχικά υπολόγιζαν οι ηγέτες των εμπλεκόμενων μερών. Όλως παραδόξως η Ελλάδα ορμώμενη από τις επιτυχίες της στους Βαλκανικούς πολέμους και παρά την αρχική ουδετερότητα επωφελήθηκε από τα αποτελέσματα του Α” ΠΠ. Αν φυσικά εξαιρέσουμε αργότερα τους λάθος χειρισμούς στην Μικρασιατική εκστρατεία η οποία αποτελεί μία από τις μαύρες σελίδες της ιστορίας μας (σε αυτό το σημείο να υπενθυμίσουμε πως για κάποιους πανεπιστημιακούς-βουλευτές τα όσα συνέβησαν στην Μικρασία δεν είναι καν ιστορία αλλά απλά συνωστισμός).
Υπάρχει παραλληλισμός στο συσχετισμό δυνάμεων ή αδιεξόδων του τότε και του σήμερα;
Αν αποδεχθούμε πως το ‘14 από την μία υπήρχε η Τριπλή Συνεννόηση – Entente (Βρετανία-Γαλλία-Ρωσία) και από την άλλη οι Δυνάμεις του Κεντρικού Άξονα (Γερμανία, Ιταλία, Αυστροουγγαρία) σήμερα μπορούμε να μιλήσουμε για την Ανατολή (Ρωσία) και τη Δύση (EE.-NΑΤΟ) τηρουμένων πάντα των αναλογιών; Με μικρότερες χώρες στο ενδιάμεσο οι οποίες είτε προσπαθούν να ισορροπήσουν είτε παίζουν το ρόλο του δορυφόρου.
Αν τότε το πρόβλημα ήταν οι αποικίες τις οποίες έλεγχαν ουσιαστικά Γαλλία-Βρετανία στην πλειοψηφία τους (η Γαλλία κατείχε περίπου την μισή Αφρική και την Ινδοκίνα, ενώ οι Βρετανοί την Ινδία, τη Ζηλανδία, Αυστραλία και κομμάτι της Αφρικής) σήμερα μπορούμε να παραλληλίσουμε τις αποικίες με τα ενεργειακά κοιτάσματα και τον έλεγχο των αγωγών ενέργειας;
Η ανερχόμενη δύναμη τότε λεγόταν ΗΠΑ μπορεί σήμερα να είναι η Κίνα;
Δεν λέω ότι θα γίνει Παγκόσμιος πόλεμος. Ασχέτως που πολλοί υποστηρίζουν, ίσως όχι άδικα, ότι ζούμε σε Οικονομικό πόλεμο και ειδικά στην Ελλάδα το έχουμε βιώσει για τα καλά. Όσο για αυτούς οι οποίοι λένε πως ο οικονομικός πόλεμος είναι χειρότερος από τον κανονικό τότε δυστυχώς οι εικόνες από την Λωρίδα της Γάζας των τελευταίων ημερών τους διαψεύδουν πανηγυρικά.
Σε αυτή τη συγκυρία όπου πρώτιστο ρόλο για την πολιτική στις Διεθνείς Σχέσεις παίζει η ενέργεια η Ελλάδα έχει βαρύνουσα σημασία. Η οικονομική κρίση μας επηρεάζει αλλά πρέπει να εκμεταλλευτούμε τη στρατηγική γεωγραφική και ενεργειακή μας θέση. Πέραν της ισορροπίας των εξωτερικών μας σχέσεων πρέπει να προσέξουμε τα μακροπρόθεσμα οφέλη που αναμένονται από τα ενεργειακά κοιτάσματα της χώρας. Αυτά πρέπει να αξιοποιηθούν προς όφελος της πραγματικής ανάπτυξης, της ορθής οικονομικής ευημερίας και της ισχυροποίησης της γεωστρατηγικής μας θέσης. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξεχρεώσουμε άρον άρον τα χρέη της Γενιάς του Πολυτεχνείου (δε θέλω να τη χαρακτηρίσω γενιά του ΠΑΣΟΚ όντας καλοπροαίρετος) υποθηκεύοντας τον εθνικό πλούτο της επόμενης γενιάς..
Στο τραπέζι των διεθνών σχέσεων τίθεται και ο πόλεμος Ισραήλ-Παλαιστίνης. Από ανθρωπιστικής απόψεως οι εικόνες μιλούν από μόνες τους. Στον αντίποδα η Χαμάς (ειδικά το ένοπλο τμήμα της) αποτελείται από τρομοκράτες και τζιχαντιστές. Κακά τα ψέμματα χρησιμοποιούν σχολεία και νοσοκομεία σαν ασπίδα αλλά και ως ένα πολύ δυνατό εργαλείο για την αποκόμιση εντυπώσεων υπέρ της. Αυτό βέβαια δε δίνει κανένα συγχωροχάρτι στο Ισραήλ.
Για τους έχοντες γνώση, ένα ερώτημα το οποίο θα προβληματίσει είναι γιατί η Αίγυπτος δεν αναλαμβάνει πιο ενεργό ρόλο στη συγκεκριμένη διαμάχη. Αφενός γιατί δεν μπορεί να εμπιστευτεί τους ακραίους τζιχαντιστές της Χαμάς, αφετέρου διότι η Γάζα όταν θα θεσπίσει επίσημο κράτος θα δικαιούται ΑΟΖ (η οποία θα είναι εις βάρος Αιγύπτου, Ισραήλ και φυσικά και Κύπρου).
Σε άλλα νέα μάχες μαίνονται στο Ιράκ, στη Συρία, την Λιβύη ενώ η κατάσταση στην Τουρκία τα τελευταία 2 τουλάχιστον χρόνια είναι ανισόρροπη. Συνολικά η Μ. Ανατολή (αλλά και η Β. Αφρική) είναι καζάνι που βράζει αυτή τη φορά δίχως προηγούμενο.
Ο χάρτης αναμένεται να αλλάξει ριζικά τα επόμενα χρόνια ενώ η ορμή με την οποία έρχονται οι ακραίοι (τους έδιωξαν από την Αλ Κάιντα!) ισλαμιστές του ΙΣΙΛ (Ισλαμικό Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε) σφάζοντας και αποκεφαλίζοντας Χριστιανούς… απλά επειδή είναι Χριστιανοί δημιουργεί περαιτέρω όξυνση συνολικά.
Πριν κατηγορηθώ για ξενοφοβία, ρατσισμό, φασισμό και όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά που επιτάσσει η καραμέλα διάφορων πρέπει να αναλογιστεί η Δύση και να βρει ουσιαστικές και σοβαρές λύσεις απέναντι στον μουσουλμανικό φονταμενταλισμό.
Η συνεχιζόμενη μετανάστευση και λαθρομετανάστευση στην Ευρώπη είναι σημαντικό στοιχείο το οποίο μελλοντικά ίσως παίξει βαρύνουσα σημασία. Οι ακρότητες σε βάρος των Χριστιανών μπορεί κάποια στιγμή να φέρουν αντίποινα με αποτέλεσμα μία ανεξέλεγκτη κατάσταση. Έτσι είναι πιθανόν ο “Παγκόσμιος πόλεμος” του 21ου αιώνα ο οποίος θα αφορά φυσικά πετρέλαιο και αέριο να έχει σαν αφορμή ή βιτρίνα τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και όχι τις εθνοτικές ή τις ιδεολογικές (κομμουνισμός-καπιταλισμός) του 20ου αιώνα.
Για κάποιους όλα τα παραπάνω είναι τραβηγμένα. Τραβηγμένη ήταν και η απόσχιση της Κριμαίας.Τραβηγμένο ήταν και το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών στη Θράκη το οποίο σχετίζεται άμεσα με όλα τα παραπάνω. Τραβηγμένο ήταν και το 1914 το σενάριο ενός μακροχρόνιου πολέμου. Αποχαιρετούσαν τότε τους στρατιώτες με το μήνυμα θα τα πούμε σε λιγότερο από 4 εβδομάδες. Τελικά τα είπαν σε περισσότερο από 4 χρόνια, ενώ κάποιοι δε γύρισαν ποτέ πίσω.
ΥΓ: Για να αποφύγω την “ψευτοπροοδευτική” κριτική να τονίσω πως δε θεωρώ κάθε Μουσουλμάνο τρομοκράτη. Όμως είναι αυτονόητο πως ειδικά οι μετανάστες πρέπει να αποδέχονται τους νόμους και την κουλτούρα οποιασδήποτε χώρας ζούνε. Ειδάλλως ας επιστρέψουν στα καταπιεστικά καθεστώτα από τα οποία προέρχονται. Χώρες τις οποίες αν επισκέπτονται “Δυτικοί” σέβονται απόλυτα την κουλτούρα τους και δεν προκαλούν. Απλά και κατανοητά.
YΓ2: Όταν γραφόταν αυτό το κείμενο εξαιτίας της έκρυθμης κατάστασης στη Λιβύη η φρεγάτα ΣΑΛΑΜΙΣ επιστρατεύτηκε ώστε να μεταφέρει στην Ελλάδα πολίτες και μέλη της Πρεσβεία μας. Φυσικά μεταφέραμε και άλλους οι οποίοι δεν είχαν το σθένος να πάνε ως εκεί: 186 πολίτες. 87 Έλληνες, 13 Κύπριοι, 12 Βρετανοί, 79 Κινέζοι, 1 Ρωσίδα, 1 Αλβανός.
