Γράφει η Μαρία-Αρετή Ευαγ. Ζιαζιά
Λίγες ημέρες μετά την έλευση του 2017, η χώρα εξακολουθεί να έρχεται αντιμέτωπη με πλείστα προβλήματα. Οι υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών, η παντελής έλλειψη υποδομών –κυρίως στον ιατρικό τομέα-, η διόγκωση του αριθμού των ανέργων, η «στοχοποίηση» του ιδιωτικού τομέα συνιστούν ορισμένες από τις δυσχερείς καταστάσεις τις οποίες θα κληθούν να αντιμετωπίσουν οι Έλληνες πολίτες.
Ταυτοχρόνως, καθημερινά αμφισβητούνται διάφοροι θεσμοί της κοινωνίας, ενώ κυρίαρχη θέση κατέχουν η κοινωνική αποσταθεροποίηση και η συγκρουσιακή πολιτική. Η συνεργασία, ο διάλογος και η συννενόηση απουσιάζουν παντελώς, καθώς η κρίση χρέους που ξέσπασε ανέδειξε την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να ακολουθήσει ορθή πρακτική για να ανταπεξέλθει σε οτιδήποτε προκύπτει, ενώ η υιοθέτηση του δημοσίου διαλόγου και η προαγωγή του κοινού συμφέροντος είναι μάλλον έννοιες άγνωστες στον πολιτικό κόσμο της χώρας.
Η κοινωνική εσωστρέφεια δε και η αδιάκοπη πολιτική σύγκρουση δε συνιστά σε ουδεμία περίπτωση λύση αλλά αντιθέτως οδηγεί σταδιακά στην παρακμή.
Ειδικότερα, η επέλαση του χιονιά και οι εικόνες των χιονισμένων καταυλισμών των προσφύγων αποτελούν –μεταξύ άλλων- αδιάψευστη απόδειξη της παρακμής την οποία βιώνουμε. Τόσα χρήματα κατασπαταλήθηκαν δίχως να διοχετευθούν ορθά με αποτέλεσμα να ερχόμαστε αντιμέτωποι με τέτοιες «τριτοκοσμικές» καταστάσεις.
Παραλλήλως, η ελληνική οικονομία έχει πληγεί ανεπανόρθωτα και δε δύναται να αντιστραφεί η φθίνουσα πορεία τής, αν δεν γίνουν οι κατάλληλες μεταρρυθμίσεις. Μεταρρυθμίσεις, όμως, που θα πρέπει να στοχεύουν στη βελτίωση καίριων προβλημάτων οδηγώντας ταυτοχρόνως την οικονομία σε άνοδο.
Η «οικονομική» τόνωση της αγοράς θα συνδράμει στη βελτίωση της προρρηθείσας κατάστασης. Για να επιτευχθεί αυτό, οι λύσεις οφείλουν να βοηθήσουν και να βελτιώσουν το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων και το 2017 να αποτελέσει την αφετηρία για την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη.
Και φυσικά ευελπιστούμε όλοι το 2017 να μην αποτελέσει μια τραγική επανάληψη του 2016.
