Γράφει ο Χρίστος Χ. Λιάπης*
Στις 13 Απριλίου του 2013 υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας της άνανδρης και δολοφονικής βομβιστικής επίθεσης που έλαβε χώρα στη γραμμή του τερματισμού στο Μαραθώνιο της Βοστώνης, καθώς το διάστημα εκείνο διέμενα στην πρωτεύουσα της Μασαχουσέτης, κάνοντας μέρος της ειδικότητάς μου στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Tufts.
Tότε, απείχα μόλις 2 τετράγωνα από το σημείο της τραγωδίας. Σήμερα, απέχω ήδη 3 χρόνια. Στη σκέψη μου κρατώ πάντοτε τα 3 θύματα του τρομοκρατικού αυτού ολέθρου, καθώς και τις δεκάδες των τραυματιών, που στάθηκαν λιγότερο τυχεροί από εμένα.
Η τρομοκρατία, από τους αδερφούς Τσερνάγεφ στον ISIS και από τη Βοστώνη στο Παρίσι και τις Βρυξέλλες, δεν θα νικήσει, Γιατί, όπως είχα γράψει και τότε, σε ανοικτή μου επιστολή από τη Βοστώνη, η γόνιμη πολυπολιτισμική σύνθεση, εκπεφρασμένη ως η ύψιστη αρετή της δημοκρατίας, στο τέλος, θριαμβεύει πάνω στη βαρβαρότητα, την επιθετικότητα και τη μισαλλοδοξία και ο Φειδιππίδης, αυτό το προαιώνιο παράδειγμα της αντοχής (ψυχολογικό μέγεθος που από εκείνες τις ημέρες, στη Μασαχουσέτη, γεμίζει τα στόματα των Βοστωνέζων ως resilience) θα καταφέρνει –διαχρονικά- να φτάνει στη γραμμή του τερματισμού, μεταφέροντας το νικηφόρο μήνυμα της επικράτησης, απέναντι στις ορδές της κάθε βάρβαρα επιχειρούμενης κατάκτησης. Είτε αυτή μετέρχεται στρατιωτικών, πολεμικών, τρομοκρατικών, οικονομικών ή ηθικών μέσων.
Γιατί, αυτό που θέλανε να πετύχουν, τότε, οι δράστες, αδερφοί Τσερνάγεφ ήταν η επικράτηση της τυφλής δαιμονοποίησης και της κυριαρχίας της απροσδιόριστης απειλής, ενάντια στην πρόοδο, την ισότητα και την ατομική και συλλογική προκοπή.
Για αυτό αφαίρεσαν και απείλησαν ζωές αθώων, ανάμεσά τους και τη δική μου. Αλλά τελικώς, “ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ”.
*Ο Χρίστος Χ. Λιάπης είναι Ψυχίατρος, Διδάκτωρ Παν/μίου Αθηνών
Email: chliapis@yahoo.gr
Twitter: @Chris_Liapis
