Η ευρεία σε σκορ νίκη της ΑΕΚ στη Βέροια δεν μπορεί να διαγράψει τα μεγάλα προβλήματα της ιστορικής ομάδας. Δεν μπορεί να δώσει λύση στις αγωνίες επιβίωσης, δεν μπορεί να πληρώσει πιστωτές και να καλύψει χρέη.
Δεν μπορεί, όμως, παρά να θεωρηθεί πράξη επανεκκίνησης. Ο ταλαιπωρημένος από διοικητικά – εγκληματικά – λάθη, από την απουσία προοπτικής, από τον καλοκαιρινό κίνδυνο της διάλυσης κι από την βαθμολογική ξεφτίλα με την τελευταία θέση στο πρωτάθλημα στο εν τρίτο της περιόδου, κόσμος της ΑΕΚ πήρε στη Βέροια βαθιά ανάσα.
Είναι δίπλα στην ομάδα στη δυσκολότερη εποχή της ιστορίας της, την συντροφεύει στις περιπέτειές της, ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων. Αυτό το αποτέλεσμα, ωστόσο, δίνει κίνητρο μεγαλύτερης συμπαράστασης. Οι φίλοι της «Ένωσης» έμαθαν να ζουν εδώ και καιρό με εκκλήσεις για οικονομική βοήθεια, με απόντες μετόχους που εμφανίζονταν μονάχα για αλληλοσπαραγμό, με αστοχίες και αποτυχίες εντός κι εκτός γηπέδων. Με δικαστήρια, με εφορίες, με άρθρα σωτηρίας ή μεγαλύτερης κατρακύλας, με σωτήρες της μιας νύχτας, με λάθη επί λαθών.
Είχαν ξεχάσει τη χαρά του παιχνιδιού, κόντευαν να συμβιβαστούν με την ιδέα της «περήφανης ήττας», μόνον έδιναν δίχως να παίρνουν κάποια από τις χαρές που προσφέρει η αγάπη και το πάθος για μια ποδοσφαιρική ομάδα.
Η ΑΕΚ δε νίκησε την Μπαρτσελόνα την Κυριακή, δεν έγινε ξαφνικά η ένδοξη ομάδα του παρελθόντος, αλλά τουλάχιστον έδειξε ότι αναπνέει στο αγωνιστικό κομμάτι. Κι η παρουσία του Λίνεν είναι καταλυτική, δείγμα ότι ακόμη και σε εποχές βαθιάς κρίσης οι σωστές επιλογές δεν είναι πάντοτε θέμα χρημάτων. Κι η ΑΕΚ έκανε (όχι μόνο διαχειριστικά αλλά και) ποδοσφαιρικά λάθη στη φετινή περίοδο, από τον πανικό αφανισμού που την κυρίευσε…
