Το φθινόπωρο του 2012 ανακοινώθηκε από τον τότε Υπουργό Ανάπτυξης με επισημότητα η πρόθεση ίδρυσης ειδικής τράπεζας – επενδυτικού ταμείου, όπου οι Ευρωπαϊκές χώρες θα προσέφεραν κεφάλαια περίπου 500 εκατομμυρίων Ευρώ, τα οποία μοχλευόμενα καταλλήλως, όπως προβλέφθηκε, θα προσέφεραν φθηνότερη χρηματοδότηση στις ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις ύψους περίπου 2 δις Ευρώ.
Παρόλο που το έλλειμμα χρηματοδότησης της ελληνικής ιδιωτικής οικονομίας είναι πολύ μεγαλύτερο (κάποιες εκτιμήσεις το ανεβάζουν στα 20 με 30 δις Ευρώ), το νέο είχε χαιρετιστεί θετικά από την επιχειρηματική κοινότητα.
Τον Ιούνιο του 2013 έγινε ένα επιπλέον βήμα με ειδική επίσκεψη του Γερμανού Υπουργού Οικονομίας κ. Σόϊμπλε ο οποίος τυπικά «έκοψε την κορδέλα» του Ελληνικού Επενδυτικού Ταμείου, με έδρα το Λουξεμβούργο, και έδωσε την δέσμευση της Γερμανίας για παροχή κεφαλαίων 100 εκατ. Ευρώ μέσω της γερμανικής τράπεζας KWF.
Μέχρι σήμερα, Σεπτέμβριος του 2014, αγνοείται η τύχη της σχετικής πρωτοβουλίας, αφού φαίνεται ότι το όλο θέμα έχει κολλήσει στον κυκεώνα της διελκυστίνδας μεταξύ των διαφόρων υπηρεσιών του Υπουργείου Ανάπτυξης, των τραπεζών και πιθανώς των διαφόρων ομάδων κομματικής επιρροής που θέλουν να χρησιμοποιήσουν το εργαλείο αυτό για την πελατεία τους, ποικιλοτρόπως.
Παρά τα παχιά λόγια περί «ανάπτυξης», «επιχειρηματικότητας», «εξωστρέφειας», οι προτεραιότητες της κυβερνητικής πολιτικής είναι άλλες, εμφανώς.
Οι «ένστολοι», για παράδειγμα, είναι υψηλότερης προτεραιότητας.
Γεωργία Πανοπούλου
Εκπρόσωπος Τύπου ΔΡΑΣΗΣ