«Η κυβέρνηση μέχρι το τέλος του 2012, θα πρέπει να εκδώσει απόφαση σύμφωνα με τις υποδείξεις της ΡΑΕ, για την σε ευρεία κλίμακα αντικατάσταση των υφιστάμενων μετρητών ηλεκτρικού, με νέους «έξυπνους» μετρητές, επιδιώκοντας να εξασφαλίσει χρηματοδότηση από διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ και την Ε.Τ.Επ, προκειμένου να υλοποιήσει την στρατηγική επένδυση».
Τα παραπάνω προέρχονται από το κεφάλαιο περί ενέργειας του τελευταίου Μνημόνιου που υπέγραψε η Κυβέρνηση και αφορά στην αντικατάσταση περίπου 7.500.000 μετρητών ηλεκτρικού σε παροχές χαμηλής τάσης, δηλαδή κατοικίες και επαγγελματικές χρήσεις. Βέβαια η πρόβλεψη περί αντικατάστασης μετρητών, περιλαμβάνεται και στο νόμο που ψηφίστηκε το καλοκαίρι του 2011, αλλά όπως φαίνεται, οι Ελληνικοί Νόμοι για να εφαρμοστούν χρειάζεται και ο «μπαμπούλας» του μνημονίου.
Εν πάση περιπτώσει, η αλλαγή 7,5 εκατομμυρίων μετρητών με κόστος πάνω από 2,5 δις. ευρώ, δεν είναι εύκολη υπόθεση, έστω και αν οι νέοι μετρητές, είναι απαραίτητοι για να λειτουργήσει πραγματικά απελευθερωμένη αγορά και για να μπορεί ο ίδιος ο πελάτης της εταιρείας προμήθειας, να ελέγχει την κατανάλωσή του, και να κάνει τους λογαριασμούς του. Επιπλέον, οι κοινοτικές οδηγίες επιβάλλουν για λόγους εξοικονόμησης ενέργειας, το 80% των μετρητών να είναι ψηφιακοί μέχρι το 2020.
Το θέμα συζητείται σε επίπεδο ΔΕΗ εδώ και μία δεκαετία. Τουλάχιστον δύο φορές ξεκίνησαν διαγωνισμοί για πιλοτικά προγράμματα έξυπνων ψηφιακών μετρητών σε 60.000 -100.000 σημεία κατανάλωσης, αλλά κάθε φορά ακυρώνονταν. Τώρα τίθεται εκ νέου, αυτή τη φορά από τη ΡΑΕ, που, σύμφωνα με το Νόμο, θα έχει λόγο στους όρους και τις προδιαγραφές και κυρίως στον καταμερισμό του κόστους, ώστε να προστατευτεί ο καταναλωτής από τυχόν κοστολογικές «υπερβολές» του διαχειριστή του δικτύου που θα υλοποιήσει το έργο. Έτσι πάμε για νέο σχεδιασμό πιλοτικού έργου, με 160.000 μετρητές, από όπου θα αντληθούν τα απαραίτητα συμπεράσματα για αντικατάσταση του συνόλου των μετρητών.
Πάντως, όταν ολοκληρωθεί το στάδιο των μελετών κλπ, η μάχη θα δοθεί γα τη μοιρασιά της προμήθειας μεταξύ των κατασκευαστών εξοπλισμού, με δεδομένο το οικονομικό αντικείμενο. Και τα λέμε αυτά, επειδή υπάρχει εγκατεστημένη στην Ελλάδα εταιρεία παραγωγής, με υψηλά στάνταρ, αλλά και με ισχυρούς ανταγωνιστές εκτός Ελλάδος. Η εν Ελλάδι εταιρεία, μετά την κατάρρευση της οικοδομικής δραστηριότητας και την ελαχιστοποίηση των παραγγελιών από την εγχώρια αγορά, συνδέει τη συνέχιση της παραγωγικής της δραστηριότητας και τη διατήρηση περίπου 250 θέσεων εργασίας, με το πρόγραμμα αντικατάστασης μετρητών.
Το ερώτημα είναι πρώτον, αν θα αντέξει ο εγχώριος κατασκευαστής την οικονομική δυσπραγία έως ότου προκηρυχθεί ο διαγωνισμός και δεύτερον κατά πόσο το σπάσιμο της παραγγελίας σε μικρότερα τμήματα, θα γίνει αποδεκτό. Ας μην ξεχνάμε ότι η επιδότηση του έργου από κοινοτικά ταμεία, κάνει πολύ πιο εύκολη την προσφυγή του όποιου διαγωνιζόμενου στα κοινοτικά όργανα.
