Από τον Tom Papatolis
Αφορμή για τη συγγραφή του άρθρου αποτέλεσαν 2 άρθρα που διάβασα για τη Γερμανία.
Το πρώτο αφορούσε 12.500.000 φτωχούς Γερμανούς. Μεγάλο μέρος αυτών τρώνε φαγητό κάθε δεύτερη μέρα. Ναι εδώ στην χώρα του οικονομικού θαύματος της Ευρώπης. Την πανίσχυρη Γερμανία με τα … 2,9 τρις χρέος.
Το δεύτερο αφορούσε δημοσκόπηση Γερμανικού πανεπιστημίου. Το 58% των πολιτών δεν πιστεύει ότι υπάρχει δημοκρατία στη Γερμανία! Πιστεύουν ότι κυριαρχεί μια ιδιότυπη «δημοκρατία» των εταιρειών. Κόβουν και ράβουν σημείωναν στη δημοσκόπηση.
Σύγχρονοι σκλάβοι. Σκλάβοι υπήρχαν από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας. Με διάφορες μορφές. Τις περισσότερες φορές οι αφέντες τους εξασφάλιζαν ένα πιάτο φαγητό. Όχι λόγω υπερβολικής καλοσύνης. Απλά για να συνεχίζουν να ζουν και να δουλεύουν. Οι αφέντες των σύγχρονων σκλάβων δεν εξασφαλίζουν ούτε αυτό.
Το όλο πρόβλημα ξεκινά από το χρήμα. Ειδικότερα από τον τρόπο δημιουργίας του. Διαβάζουμε στις εφημερίδες, στο διαδίκτυο, ακούμε στις ειδήσεις ότι «η Αμερική τυπώνει τόσα δις κάθε μέρα». Ακούμε «η ΕΚΤ θα τυπώσει τόσα δις ευρώ». Μας φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό.
Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ όπως και η ΕΚΤ δεν τυπώνουν τίποτα απολύτως! Όταν η Μέρκελ πάρει τηλέφωνο την ΕΚΤ και δηλώσει ότι επιθυμώ να δανειστώ 1δις ευρώ ένα υψηλόβαθμο στέλεχος πληκτρολογεί τον αριθμό 1.000.000.000 σε ένα τερματικό με υψηλό δείκτη ασφαλείας. Πατάει το «enter» και σε απειροελάχιστο χρόνο οι Γερμανοί φορολογούμενοι χρωστούν 1δις!
Το χρήμα έχει αποσυνδεθεί ολοκληρωτικά από το χρυσό. Ουσιαστικά δεν αντιστοιχεί σε τίποτα. Ούτε έργο, ούτε πολύτιμο μέταλλο, ούτε ακίνητη περιουσία, ο ορισμός του κοπανιστού αέρα. Το χειρότερο δεν είναι αυτό. Για κάθε «τυπωμένο» δολάριο η τράπεζά σας δικαιούται να σας δώσει δάνειο 10$. Χωρίς φυσικά να υπάρχει αυτό το ποσό πουθενά στα αποθεματικά της τράπεζας. Πάνω σε αυτά τα 10$ δανείου δημιουργούνται τα λεγόμενα τραπεζικά παράγωγα. Τα περισσότερα από αυτά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν απλά «στοιχήματα». Τα παράγωγα πάνω σε αυτό το δεκάρικο μπορούν να φτάσουν τα 1.000$. Ο κοπανιστός του κοπανιστού αέρα.
Έτσι δημιουργούνται από το πουθενά τεράστια χρέη σε κράτη και κατά συνέπεια στους πολίτες του. Το χρέος αποτελεί σκλαβιά. Ο Γερμανός φορολογούμενος που στο προηγούμενο παράδειγμά μου μόλις χρεώθηκε ένα ακόμα δις στην πλάτη του θα δουλεύει μέσα σε αυτόν το ελεεινό καιρό, χωρίς αγάπη, έρωτα, σεξ, παρέες, φιλίες αυτό που κοινώς αποκαλούμε ζωή. Θα δουλεύει 35-40 χρόνια για να πεθάνει από μεταστατικό καρκίνο. Για να αποπληρώσει τον ηλίθιο αριθμό που κάποιος άρρωστος πληκτρολόγησε σε ένα τερματικό.
Οι σκλάβοι των παλαιότερων εποχών έκαναν και καμιά ανταρσία. Έκαναν και κάποιες επαναστάσεις. Σήμερα δεν υπάρχουν πια σε αυτή τη μορφή, τουλάχιστον στον πολιτισμένο κόσμο.
Η μοντέρνοι σκλάβοι συνήθισαν. Θεωρούν μάλιστα ότι έτσι πρέπει να λειτουργεί ο κόσμος. Αν τυχόν διατυπώσεις διαφορετική άποψη θεωρείσαι ακροαριστερός ή αναρχικός. Οι μοντέρνοι σκλάβοι δεν θα επαναστατήσουν. Δείτε απλά την Κίνα των 1,2 δις πολιτών. Αν κατέβαιναν μια μέρα στο δρόμο δεν θα μπορούσε το καθεστώς να κάνει απολύτως τίποτα. Αναφέρομαι σε έναν λαό που δουλεύει 16 ώρες την ημέρα για 2$.
Ξεχάστε την παγκόσμια επανάσταση. Ο άνθρωπος είναι ζώον της συνήθειας. Συνηθίζει τα πάντα. Μετά από καιρό αποκτά μάλιστα εξάρτηση από τον αφέντη του.
Μυστήριο ον ο άνθρωπος.