Γράφει ο Γιάννης Νάκος
Follow@Nakos_Ioannis
Τελείωσαν οι χριστουγεννιάτικες διακοπές και στην κυβέρνηση έχουν ξεκινήσει να σκέφτονται το πως θα μπορέσουν να επιστρέψουν σε γρίφους ρυθμούς στην πορεία της αξιολόγησης. Αυτό σημαίνει κατά κύριο λόγο την επιστροφή των θεσμών στην Αθήνα με την πρώτη ευκαιρία προκειμένου να συζητηθούν τα ακανθώδη ζητήματα που μέχρις στιγμής διακόπτουν την επιτυχία της δεύτερης αξιολόγησης.
Μέσα στο μυαλό όλων στο Μαξίμου αποτελεί κοινή συνισταμένη το ξεκλείδωμα των βραχυπρόθεσμων μέτρων διευθέτησης του χρέους πράγμα που κατά κύριο όλο θα εξαρτηθεί από την διαθέσεις των εταίρων και το κατά ποσό θα έρθουν στην Αθήνα σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Μέχρι στιγμής άγνωστη παραμένει η βούληση των θεσμών και η ημερομηνία επιστροφής τους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όμως σύμφωνα με πηγές στις Βρυξέλλες και πιο συγκεκριμένα στην ΕΚΤ, ημερομηνία ορόσημο αποτελεί το EuroWorking Group στις 12 Ιανουαρίου.
Εκεί είναι που θα έχουμε μια πρώτη ανάγνωση των προθέσεων των δανειστών και το κατά ποσό εκείνοι δείχνουν πρόθυμοι να ξεκινήσει εκ νέου η διαπραγμάτευση για όλα τα ανοιχτά μέτωπα της δεύτερης αξιολόγησης.
Σε αυτό το χρονικό σημείο θα φανεί και το κατά πόσο και σε ποιο βαθμό οι υποσχέσεις της κυβέρνησης για μελλοντικές κινήσεις της θα έχουν και την σύμφωνη γνώμη των δανειστών, πράγμα που εκ του αποτελέσματος δεν τηρήθηκε κατά την διανομή της επιπλέον παροχής προς τους συνταξιούχους.
Ο σκληρός παίχτης που ακούει στο όνομα Γερμανία αναμένεται να διαδραματίσει για ακόμη μια φορά σημαντικό ροκο στην πορεία των διαπραγματεύσεων, με πολλούς να θεωρούν πως έχει ήδη τραβήξει «το χαλί από τα πόδια του Αλέξη Τσίπρα», όπως ακριβώς έγινε και με την περίπτωση Σαμαρά κατά το παρελθόν.
Σε περίπτωση που ναυαγήσει και αυτό το Εurogroup, πράγμα που από το Μαξίμου θέλουν να αποφύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι, οι επόμενες ημερομηνίες είναι κλειδωμένες για 20 Φεβρουαρίου και 20 Μαρτίου, ημερομηνίες που εκ των προτέρων φανερώνουν μια δυσκολία επίτευξης συμφωνίας, καθώς στην γωνία παραμονεύουν επιπλέον κίνδυνοι τόσο για την Ευρώπη όσο και για την Ελλάδα. Και όταν αναφέρω κίνδυνο, σαφώς και αναφέρομαι σε εκλογικό μπαράζ.
Βέβαια, από την πλευρά της η κυβέρνηση προσδοκά να μην υπάρχουν άλλες αναταραχές και η διαπραγμάτευση να κλείσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα, αλλά στο παιχνίδι δεν αποφασίζει μόνη της και στην παρούσα φάση το κλίμα δεν είναι υπέρ της και οι παίχτες δείχνουν έτοιμοι να τραβήξουν το παιχνίδι στις καθυστερήσεις.
Η αιτία για τις καθυστερήσεις, όπως είναι φυσικό, και με τα όσα γνωρίζουμε μέχρι στιγμής αποτελεί η διαφωνία μεταξύ ευρωπαίων και Δ.Ν.Τ σχετικά με το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων μετά το 2018, από την στιγμή που το Βερολίνο αρνείται να συζητήσει το ενδεχόμενο μεγαλύτερης διευθέτησης του χρέους.
Ενώ, από την πλευρά του, για ακόμη μια φορά το Δ.Ν.Τ επιμένει πως υπάρχει η ανάγκη για νέα μέτρα σε ασφαλιστικό φορολογικό και δημόσιο τομέα προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων.
Είναι αρκετά σημαντικό να αναφερθεί πως σε περίπτωση μη επιτυχούς κλεισίματος της αξιολόγησης, το φυσικό επακόλουθο θα είναι να αυξηθεί η πίεση όσον αφορά την αποπληρωμή των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας. Όλο αυτό βέβαια θα μπορούσε να αποφευχθεί εάν βρισκόταν μια κοινή λύση μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών όσον αφορά τα πλεονάσματα για την περίοδο 2018-2021.
Τώρα εάν συνεχιστεί το σκληρό πόκερ μεταξύ των δύο πλευρών, και τους επόμενους μήνες είναι βέβαιο ότι θα φθάσουμε σε δύσκολα μονοπάτια χρονικά γύρω στον Απρίλιο αλλά και τον Ιούλιο.
Θα μιλήσουμε σε αυτό και στα επόμενα άρθρα, καθώς θα μας απασχολήσουν σίγουρα στο μέλλον και αν κυλήσει η διαπραγμάτευση, έτσι όπως το φοβάμαι.
Εν κατακλείδι, δυστυχώς ο καινούργιος χρόνος μπήκε για τα καλά με μεγάλες ορέξεις και πολλά ενδεχόμενα, με την χώρα μας να βρίσκεται για ακόμη μια φορά σε κομβική θέση και δυστυχώς με αρκετούς εχθρούς.
