Γράφει ο Ηλίας Ζαχαριουδάκης
Το παρόν κείμενο παρουσιάζει το πολιτικό προσκήνιο με γνώμονα το πολιτικό παρασκήνιο. Η χθεσινή προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή, απαιτεί πρώτα την ανάγνωση των τρεχόντων ζητημάτων και έπειτα την κριτική της.
Στα τρέχοντα ζητήματα του εσωτερικού η Κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει την παράταση της… παράτασης της παρατεταμένης αξιολόγησης. Η αξιολόγηση είναι ο παράγοντας που καθορίζει τις εξελίξεις τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά.
Η ολοκλήρωση της αξιολόγησης θα συνοδεύεται, εκτός από την εκταμίευση της επόμενης δόσης του (αριστερού και αναγκαίου) μνημονίου, και με νέα μέτρα οικονομικής επιβάρυνσης. Μέτρα που εστιάζουν σε προϊόντα καθημερινής και αναγκαίας κατανάλωσης, όπως το πετρέλαιο κίνησης και το φυσικό αέριο, μέχρι την αύξηση του (ήδη υπάρχοντος από προ-μνημονίου εποχής) ειδικού τέλους στους λογαριασμούς της κινητής τηλεφωνίας και τις παρεμβάσεις στα τέλη κυκλοφορίας.
Τα νέα μέτρα δεν ανακουφίζουν τον πολίτη. Η επιπλέον φορολόγηση δεν κάνει τίποτα παραπάνω από το να διαλύει την οικονομία, καθώς έχει ως αποτέλεσμα την μείωση της κατανάλωσης επί των φορολογητέων προϊόντων και υπηρεσιών. Συνεπώς και επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι μεταρρυθμίσεις που προκρίνονται περιορίζουν και συρρικνώνουν την αγοραστική δυνατότητα του απασχολούμενου και του ελεύθερου επαγγελματία.
Στα παραπάνω δεν πρέπει να λησμονούνται και οι εξελίξεις στα ζητήματα του ασφαλιστικού.
Ο στόχος της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός για τους Κυβερνόντες, από τη στιγμή που ισχύουν οι ίδιες προτεραιότητες και λογικές στον χαρακτήρα των μεταρρυθμίσεων.
Το οικονομικό σκηνικό είναι ετοιμόρροπο και παράλληλα έτοιμο να καθορίσει και τις πολιτικές εξελίξεις.
Η ψήφιση των νέων μέτρων φαντάζει ανέφικτη, χωρίς την αρωγή των αντιπολιτευτικών κομμάτων του ελληνικού κοινοβουλίου. Είναι άγνωστο πόσο ακόμα μπορεί να αντέξει η ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 153 βουλευτών. Οπότε φαντάζει καθοριστική η ευρύτερη συμμετοχή του φιλομνημονιακού τόξου.
Οι ζυμώσεις και συζητήσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, έχουν ωριμάσει μετά τις συναντήσεις του κ. Σουλτς με τον Πρωθυπουργό και με την κ. Γεννηματά και τον κ. Θεοδωράκη για μία κεντροαριστερή συνεργασία.
Στο εθνικό επίπεδο οι φωνές για την αναγκαιότητα της οικουμενικής Κυβέρνησης πληθαίνουν, ενώ στο εσωτερικό της η συγκυβέρνηση έχει ρωγμές ήδη πριν τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015.
Δεν είναι απίθανο επομένως, η ολοκλήρωση (ή και η αποτυχία ολοκλήρωσης), τελικά, της αξιολόγησης να δημιουργήσει ένα νέο κυβερνητικό σχήμα με τους ίδιους πρωταγωνιστές και την ίδια πολιτική ατζέντα. Η κυβέρνηση συνεργασίας θα διαφέρει με την προηγούμενη μόνο στη (δια)νομή της εξουσίας. Κατά τα άλλα η φιλομνημονιακή πολιτική πάλι θα επικρατήσει.
Οπότε.. η λαϊκή φράση άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς, θα είναι πιο επίκαιρη από ποτέ.
