Η διαμάχη των παραδοσιακά ισχυρών ομάδων του ελληνικού ποδοσφαίρου οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη συρρίκνωσή τους και σε ευρωπαϊκό «αφανισμό», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον τους σε μία ούτως ή άλλως τραγική οικονομική συγκυρία.
Στον Ολυμπιακό υπάρχουν ακόμη κάποιοι που χαίρονται με τις αποτυχίες των άλλων ελληνικών ομάδων και επιχειρούν ανοιχτά να διευρύνουν την απόσταση που έχουν αποκτήσει, λόγω της οικονομικής άνεσης που έχει προσφέρει στο σύλλογο η διαρκής συμμετοχή του στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Ο Παναθηναϊκός κάνει δημοσίως άνοιγμα συνεργασίας προς τον ΠΑΟΚ, με στόχο να σπάσει το κόκκινο κατεστημένο και να μοιραστεί η πίτα της ΟΥΕΦΑ που συνήθως πηγαίνει ολόκληρη στον Ολυμπιακό.
Την ώρα που τα «μπάτζεvτς» μειώνονται, τα γήπεδα αδειάζουν, τα έσοδα περιορίζονται και οι ζημιές μεγαλώνουν, το ελληνικό ποδόσφαιρο κινδυνεύει να χάσει τη μοναδική σίγουρη πηγή εσόδων του. Τα χρήματα από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Η μέτρια έως ανύπαρκτη συγκομιδή βαθμών, σε συνδυασμό με την καλή παρουσία ομάδων από χώρες που βρίσκονται λίγο πιο κάτω στη σχετική λίστα, οδηγεί ολοταχώς προς την απώλεια της 12ης θέσης για την Ελλάδα. Κάτι που σημαίνει ότι ο εκάστοτε πρωταθλητής (είτε παραμείνει ο Ολυμπιακός είτε υπάρξει ανατροπή από τα σχέδια Σαββίδη και Αλαφούζου), θα παίζει από την επόμενη διετία προκριματικούς αγώνες για να περάσει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Με την αλυσίδα να οδηγεί σε περισσότερα προκριματικά και για τις άλλες ομάδες που θα βγαίνουν στην Ευρώπη.
Και τότε θα μετράνε όλοι εκτός από άδειες εξέδρες και άδεια ταμεία. Και θα συνεχίσουν να τσακώνονται γύρω από το χυμένο γάλα…
