Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπαλτάς
Ο εισαγγελέας του Άρειου Πάγου απαντά αρνητικά στα ζητήματα για τους ομόφυλους γάμους που είχαν προκύψει τα τελευταία χρόνια κυρίως μετά την τέλεση πολιτικού γάμου σε ζευγάρι δύο γυναικών από το δήμαρχο της Τήλου το 2007.
Ο εισαγγελέας θεωρεί ότι πρέπει να οριστεί ως άκυρος ο γάμος των δύο γυναικών που παντρεύτηκαν τότε αναφέροντας ότι «εν προκειμένω, η ενέργεια αυτή δεν αποτελεί επέμβαση στην ιδιωτική ζωή των εν λόγω προσώπων, αλλά προβλεπόμενη από το νόμο διαδικαστική ενέργεια του ενάγοντος εισαγγελέα, που αποτελεί μέτρο αναγκαίο για την προστασία της ηθικής, ενόψει και του ενδιαφέροντος της πολιτείας για την ομαλή διαμόρφωση και λειτουργία των οικογενειακών σχέσεων».
Μάλιστα γίνεται στην εισήγησή του και ιδιαίτερα δεικτικός σημειώνοντας ότι μια εισαγγελική παρέμβαση σαν την παραπάνω δεν θεωρείται επέμβαση «στην οικογενειακή ζωή των εν λόγω προσώπων, για το λόγο κυρίως ότι στην περίπτωση του «γάμου» δυο προσώπων του ιδίου φύλου το ζητούμενο είναι κατά πόσο υπάρχει μεταξύ των προσώπων αυτών «οικογένεια».
Μπορεί στην εισήγηση να εκφράζονται ιδιαίτερα συντηρητικές αντιλήψεις, οι οποίες ωστόσο είναι πλήρως καλυμμένες νομικά, όχι μόνο από το εθνικό δίκαιο αλλά και από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου η οποία αφήνει την ευχέρεια στον εθνικό νομοθέτη να αποφασίσει τους όρους του νομικού πλαισίου του γάμου δύο ανθρώπων. Όσον αφορά τον νομοθέτη στην Ελλάδα, ακόμη και ο συγγραφέας της εισήγησης παραδέχεται ότι το νομικό πλαίσιο είναι παλιό και ίσως απαιτείται αναδιαμόρφωσή του με βάση τις σύγχρονες ανάγκες ωστόσο «προκύπτει ότι υπό το ισχύον εθνικό νομοθετικό πλαίσιο δεν καταλείπεται η ευχέρεια τέλεσης γάμου μεταξύ ομοφύλων προσώπων, αφού η διαφορά του φύλου θεωρείται, σχεδόν καθολικά, προϋπόθεση του υποστατού του γάμου».
Ως επιπλέον επιχείρημα χρησιμοποιείται και η νομοθεσία περί συμφώνου συμβίωσης, το 2008 στην οποία γίνεται ξεκάθαρα αναφορά στα δύο αντίθετα φύλα ως προϋπόθεση για την πράξη του. Μάλιστα συμπληρώνει ότι ο όρος αυτός του νόμου «ανεξάρτητα από τον αντίλογο τον οποίο θα μπορούσε να παραθέσει κανείς, αποτελεί την έκφραση της βούλησης της εσωτερικής έννομης τάξης η οποία θεωρείται ότι αντανακλά τις ηθικές και κοινωνικές αξίες και παραδόσεις του ελληνικού λαού».
