Γράφει ο Γιώργος Ευγενίδης
Μια μόνιμη επωδός του Μεγάρου Μαξίμου ήταν πως το αίσθημα της κοινωνίας αδυνατούν να το καταγράψουν οι δημοσκόποι, οι οποίοι καταστροφολογούν προς όφελος των ΜΜΕ της διαπλοκής. Αυτό ήταν για καιρό ένα ισχυρό αφήγημα του Μεγάρου Μαξίμου και ένα πραγματικό πρόβλημα για τους δημοσκόπους, οι οποίοι αδυνατούσαν να βρουν τα κατάλληλα μεθοδολογικά εργαλεία, προκειμένου να ανταποκριθούν στα τελείως ρευστά πολιτικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά της κοινωνίας.
Πλην όμως, έχουμε φτάσει σε ένα σημείο, όπου το κυβερνητικό αφήγημα είναι πλέον παραμύθι χωρίς δράκο. Με την οικονομία στεγνωμένη και την πολυδιαφημισμένη ανάπτυξη να μην φαίνεται ιδιαίτερα, η υπομονή των πολιτών αρχίζει σιγά-σιγά να εξαντλείται. Αυτό το πράγμα πλέον έχει αρχίσει εδώ και αρκετούς μήνες να φαίνεται στην κοινωνία, να ακούγεται στις κουβέντες των πολιτών, ενώ παράλληλα αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις.
Κατά την άποψή μου, είναι λάθος κόμματα και πολίτες να εστιάζουν στην ανάλυσή τους στα μεγέθη της πρόθεσης ψήφου ή της αναγωγής της. Είναι, βέβαια, ιδιαίτερα ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς την παράσταση νίκης, η οποία όσο πιο συντριπτική είναι τόσο πιο δύσκολο είναι να ανατραπεί, πλην όμως κανείς αξίζει να αναλύσει λίγο περισσότερο τα ποιοτικά στοιχεία. Εκεί μπορεί κανείς να εντοπίσει συναισθήματα όπως η ανησυχία, ο θυμός και ο φόβος να βρίσκονται στην προμετωπίδα των επιλογών των πολιτών, κάτι που πρακτικά σημαίνει πως η κοινωνική δυσαρέσκεια σωρεύεται. Αυτό το πράγμα η κυβέρνηση δεν μπορεί να το αγνοήσει και να προσποιηθεί πως είναι απλά ένα καπρίτσιο των ΜΜΕ της διαπλοκής.
Τρεις μετρήσεις δίνουν ένα πολύ ισχυρό μήνυμα στο Μέγαρο Μαξίμου, αλλά και ευρύτερα στο πολιτικό σύστημα: αυτή της Marc για τον Alpha (σε δύο σκέλη), της ProRata για την Εφημερίδα των Συντακτών (επίσης σε δύο σκέλη) και της MRB για το Star. Και μπορεί το Μέγαρο Μαξίμου να ισχυριστεί πως οι έρευνες που παρουσιάστηκαν στα κανάλια μπορεί να είναι ένα… καπρίτσιο των μη αδειοδοτημένων τηλεοπτικών σταθμών, τι έχει να πει όμως για την άλλη, η οποία δημοσιεύεται σε μια αμιγώς φιλοκυβερνητική εφημερίδα, η οποία έχει σηκώσει πολύ μεγάλο από το βάρος της «μάχης εναντίον της διαπλοκής».
Το πιο σημαντικό πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ όμως είναι το εξής: ήθελε να χρησιμοποιήσει τον διαγωνισμό για τις άδειες ως επικοινωνιακό αντίβαρο για την σκληρότατη οικονομική πολιτική που ακολουθεί και τη διάψευση των ελπίδων των πολιτών. Πλην όμως, το ντεμαράζ των καναλαρχών, αλλά και οι τρομακτικές λεπτομέρειες που έρχονται στη δημοσιότητα για την υπόθεση Καλογρίτσα, διαμορφώνουν μια άκρως αρνητική κατάσταση για το Μέγαρο Μαξίμου, το οποίο παλεύει να αντεπιτεθεί και να ξεφύγει από τον πολιορκητικό κριό με όλο και λιγότερο αποτελεσματικά και άκρως συμβατικά μέσα. Με άλλα λόγια, η κουβέντα περί διαπλοκής είναι ενδιαφέρουσα, όσο όμως ο κόσμος δεν βγάζει τον μήνα και έρχονται διαρκώς στη δημοσιότητα, κυρίως για την υπόθεση Καλογρίτσα, τόσο το επικοινωνιακό περιβάλλον γίνεται και πιο δύσκολο για την κυβέρνηση.
Και, δυστυχώς για το Μαξίμου, το επόμενο βήμα θα είναι αναπόδραστο: το καθοδικό σπιράλ, από το οποίο καμία μνημονιακή κυβέρνηση δεν κατάφερε να ξεφύγει. Προς ώρας, είμαστε στο στάδιο του… «Όταν έρχονται τα σύννεφα». Ας ελπίσουμε το «χατζηδακικό» μήνυμα να τους αφυπνίσει.
