Του Δημήτρη Γαρούφα
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές υπάρχει αβεβαιότητα σε ότι αφορά την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες και είναι άγνωστο αν θα υπάρξει συμβιβασμός η θα επακολουθήσουν άλλες εξελίξεις. Σε κάθε περίπτωση όμως είναι κάποια πράγματα που δεν γίνονταν στο παρελθόν αλλά κάποτε πρέπει να γίνουν για να γίνουμε πραγματικά ευνομούμενη χώρα και να προσδοκούμε ανάπτυξη.
Αναντίρρητα την περίοδο της μεταπολίτευσης οι πολιτικοί μας (με λίγες εξαιρέσεις) δεν λειτούργησαν ηγετικά με όραμα και σχέδιο για το μέλλον της χώρας αλλά διαχειριστικά κολακεύοντας τις αδυναμίες των πολιτών, καλλιεργώντας έναν άκρατο καταναλωτισμό (συντηρούμενο με δάνεια) και πέραν των αθρόων διορισμών στο δημόσιο θέσπιζαν απίθανα επιδόματα του τύπου «έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία» για να αποσπούν την ψήφο των πολιτών και να συνεχισθεί μέχρι τελικής πτώσης το «πανηγύρι».Δυστυχώς όταν ήλθε η ώρα της πληρωμής , κάποιοι αντί αυτοκριτικής άρχισαν να ψελίζουν στους πολίτες ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε» αποκρύπτοντας την βαρύτατη ευθύνη τους.
Νομίζω ότι ανεξάρτητα από το τι θα γίνει με τους δανειστές και το μνημόνιο(φοβούμαι ότι ο βραχνάς του χρέους θα ταλανίζει για δεκαετίες τους ΄Ελληνες πολίτες..) πρέπει να δούμε κάποια πράγματα από μηδενική βάση για να δούμε τι μπορεί να βελτιωθεί με στόχο να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ανάκαμψης.. Πρέπει κατ΄ αρχήν να να ξεκινήσουμε από μια βασική αρχή: ότι οι ηγέτες πρέπει να συμμετέχουν στις θυσίες της χώρας δίνοντας πρώτοι το παράδειγμα. ΄Ετσι δεν είναι κατανοητό γιατί πρέπει να φορολογείται από το πρώτο ευρώ με 26% ο νέος επαγγελματίας αλλά να έχουν αφορολόγητες σε ποσοστό 75% τις συνολικές-παχυλές(εν σχέσει με την σημερινή κατάσταση της χώρας)αποδοχές τους οι εκπρόσωποί μας στο κοινοβούλιο.. Αν πρέπει να φορολογείται από το πρώτο ΕΥΡΩ ο περιπτεράς, πρωτίστως πρέπει να φορολογείται με τον ίδιο τρόπο και ο Βουλευτής. Ενδεικτικά αναφέρω επίσης ότι πρέπει να δούμε ξανά κάποια πράγματα που έφτασαν να θεωρούνται δεδομένα: π.χ. δεν βλέπω για ποιο λόγο πρέπει να κλείνουν τα σχολεία όταν έχουν εκλογές οι εκπαιδευτικοί. Μπορούν κάλλιστα να κάνουν εκλογές σε ημέρα αργίας .Θέλουμε ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης(αντικειμενικά πάντως η Δικαιοσύνη λειτουργεί πολύ καλύτερα από τους άλλους θεσμούς), αλλά τότε πρέπει να εξετάσουμε αν υπάρχει λόγος να υπάρχουν 3,5 μήνες το χρόνο δικαστικές διακοπές(2,5 μήνες το καλοκαίρι,15 μέρες την περίοδο Χριστουγέννων,15 μέρες την περίοδο του Πάσχα) γιατί στις περισσότερες ευνομούμενες χώρες οι δικαστικές διακοπές περιορίζονται μόνο στον μήνα Αύγουστο. Τα ασφαλιστικά μας ταμεία καταρρέουν αλλά εξακολουθούμε να συνταξιοδοτούμε ανθρώπους σε ηλικία 45-50 ετών, κάτι αδιανόητο σε ευνομούμενες χώρες. Θέλουμε αποτελεσματικό κρατικό μηχανισμό αλλά εξακολουθούμε να στελεχώνουμε τις διοικήσεις κρατικών οργανισμών με αναξιοκρατικά κριτήρια, με αποτυχόντες πολιτευτές, μετριότητες του κομματικού σωλήνα και ανεπάγγελτους γόνους. Μήπως ήρθε η ώρα να αναζητηθούν οι ικανότεροι ΄Ελληνες για να αποκτήσουμε αποτελεσματικό κρατικό μηχανισμό;
Μήπως ήρθε επιτέλους ώρα εκπόνησης και άμεσης υλοποίησης αναπτυξιακού προγράμματος με αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας; Μήπως πρέπει να δούμε τι πρέπει να γίνει για να έχουμε καινοτόμες επενδύσεις, περισσότερους και υψηλότερου βιοτικού επιπέδου τουρίστες, πως θα αξιοποιηθεί ο ορυκτός μας πλούτος, πως θα αυξηθεί το συνάλλαγμα από την ναυτιλία, πως θα αποκτήσουμε αγροτικό τομέα με πραγματική παραγωγή και εξαγωγικό χαρακτήρα;
Μήπως πρέπει άμεσα να προχωρήσουμε σε τολμηρή αναθεώρηση του Συντάγματος που θα παύσει την- μέσω σύντομης παραγραφής- ατιμωρησία των επίορκων πολιτικών, θα καθιερώσει τα δημοψηφίσματα κάνοντας πιο συμμετοχική τη λειτουργία του πολιτεύματος και θα θεσπίσει κανόνες διαφάνειας κι αξιοκρατίας στην πολιτική ζωή; Αναντίρρητα χρειαζόμαστε ρήξεις με κατεστημένα συμφέροντα και νοοτροπίες, τομές και μεταρρυθμίσεις για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις νέας προοπτικής για τη χώρα.
