Γράφει ο Νίκος Βούστρος
Το γνωστό πρόσφατο προτεινόμενο νομοθέτημα για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση φαίνεται ότι άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου στην ελληνική κοινωνία και προφανώς η αναταραχή που δημιουργεί θα είναι απαρχή και καταλύτης πολιτικών εξελίξεων το επόμενο διάστημα.
Υπάρχουν όμως πλευρές του ασφαλιστικού προβλήματος της χώρας, με τις οποίες, με τον πιο επιεική χαρακτηρισμό, δεν ασχολείται κανείς: Μία από τις πλευρές αυτές είναι η απαράδεκτη κατάσταση με τους ανασφάλιστους – θύματα του ΟΑΕΕ, αλλά και γενικότερα συνολικά η λειτουργία του ίδιου του οργανισμού.
Πως διαμορφώνεται η κατάσταση σήμερα:
Σε σύνολο περίπου 620.000 ασφαλισμένων ΟΑΕΕ, οι 470.000 έχουν αποβληθεί από το σύστημα υγείας λόγω των παράλογων και άδικων εισφορών που εκβιαστικά αξιώνει ο οργανισμός. (πηγή: ΓΕΣΕΒΕ)
Προφανώς με την κατάσταση των τελευταίων ετών κανείς δεν μπορεί να πληρώσει τις παράλογες & εξοντωτικές εισφορές, με αποτέλεσμα 470.000 οικογένειες στην Ελλάδα του σήμερα να μην έχουν ιατρονοσοκομειακή περίθαλψη, να υφίστανται ποινικές διώξεις από τον οργανισμό (ο οποίος υποτίθεται πως ιδρύθηκε και λειτουργεί για το καλό τους) και εν τέλει να σύρονται σιδηροδέσμιοι στις φυλακές ως εγκληματίες, αλλά και να κατάσχεται η προσωπική ή και η οικογενειακή τους περιουσία, επειδή διέπραξαν το τεράστιο έγκλημα να μην έχουν κέρδος σε μια οικονομία που βρίσκεται 6 χρόνια σε κρίση και που έχει χάσει το 30-40% της αξίας της!
Στο περιβάλλον αυτό οι άνθρωποι αυτοί, καλούνται (διατάσσονται ακριβέστερα), να πληρώσουν σε κάποιες κατηγορίες ποσά απολύτως παράλογα, πάνω από 600 Ευρώ το μήνα, για κάκιστες μάλιστα υπηρεσίες!
Δεν είναι δύσκολο λοιπόν να καταλάβει κανείς γιατί 470.000 οικογένειες αδυνατούν να πληρώσουν τα παράλογα αυτά ποσά, τα οποία ο οργανισμός ως άλλος τοκογλύφος, τοκίζει με 5% !!!
Η μόνη ρεαλιστική πρόταση για το θέμα το οποίο είναι μια βραδυφλεγής βόμβα στα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας, είναι να παγώσουν όλες οι οφειλές από το 2010 και μετά, να μεταφερθούν δια νόμου στο τέλος του ασφαλιστικού βίου και όποιος μπορεί να τις πληρώσει τότε. Όποιος δεν μπορεί, να χάνει τα χρόνια που δεν πλήρωσε. Ούτως ή άλλος, το σύστημα δεν πλήρωσε κάτι γι’ αυτόν, τον είχε ήδη αποκόψει από περίθαλψη και παροχές. Συνεπώς, αυτά που του ζητά, κακώς τα ζητά! Θυμίζω ότι οι εισφορές είναι ανταποδοτικές, δηλαδή πληρώνονται για να έχεις κάποιες παροχές σε αντάλλαγμα.
Από τη στιγμή που σου έπαυσαν τις παροχές, με ποια νομιμοποίηση και κυρίως με ποιο ηθικό ανάστημα σου ζητούν να πληρώσεις;
Δίκαιο και γι’αυτούς που μπόρεσαν, δίκαιο και γι αυτούς που δεν μπόρεσαν!
Ταυτόχρονα πρέπει να παύσει η χουντικής φιλοσοφίας πρακτική του εκβιασμού δια των ποινικών διώξεων, οι κατασχέσεις για ασφαλιστικά ζητήματα και ο παράλογος υπολογισμός των εισφορών, χωρίς καμία επαφή με τα πραγματικά δεδομένα της οικονομίας.
Επιπλέον, απαιτείται το συντομότερο, εκτός από νομοθετική λύση στο πρόβλημα:
Η μείωση των εισφορών σε δίκαια και λογικά επίπεδα, όχι πάνω από το κόστος ασφαλιστικής εισφοράς απασχολούμενου μερικής απασχόλησης, δλδ. περί τα 130-150 Ευρώ το μήνα, μέγιστο – Τα υπόλοιπα μπορούν να βρεθούν με περιστολή λειτουργικών δαπανών, με οικονομίες κλίμακας, με την πάταξη των κακών πρακτικών αλλά και με την εισαγωγή επιτέλους πραγματικής μηχανοργάνωσης, κ.λ.π.
Η εγκαθίδρυση πραγματικής λογοδοσίας στον οργανισμό
η στελέχωση του Δ.Σ. από αιρετά πρόσωπα με τη συμμετοχή των ασφαλισμένων του και όχι από αποτυχόντες πολιτευτές της εκάστοτε κυβέρνησης, άσχετους με το οικονομικό – ασφαλιστικό – επενδυτικό αντικείμενο ή από …βαριεστημένους δημοσίους υπαλλήλους που ex-officio καλούνται να τοποθετηθούν σε μια θέση για την οποία ούτε νοιάζονται ούτε επηρεάζει τη ζωή τους! – Ουδεμία αντίρρηση να υπάρχουν και κρατικοί / κυβερνητικοί επίτροποι, αλλά επιτέλους, να υπάρχουν και εκπρόσωποι αυτών που πληρώνουν το μάρμαρο και στην τελική ανάλυση αφορά τη ζωή τους, την ύπαρξη τους των ίδιων και της οικογένειας τους!
Αποβολή των επαγγελματιών συνδικαλιστών από το Δ.Σ. του οργανισμού – Υπάρχει για τους συνδικαλιστοπατέρες πεδίον δόξης λαμπρό σε άλλους τομείς «αγώνων» – ας αφήσουν τον οργανισμό να τον λειτουργήσουν αυτοί που τον πληρώνουν!
Η δημιουργία επιτροπής εποπτείας & διαχείρισης αποθεματικού & επενδύσεων, από ικανούς επιστήμονες – επαγγελματίες
Αυτές είναι σοβαρές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες βοηθούν και το ασφαλιστικό και κυρίως τους ασφαλισμένος. Αλλά δυστυχώς, στη χώρα που η φορομπηχτική & εισπρακτική ασυδοσία έναντι ανίσχυρων ονομάζεται «μεταρρύθμιση», οι πραγματικές μεταρρυθμίσεις (αυτές που βελτιώνουν μια κατάσταση δηλαδή), δεν έχουν καμία τύχη.
Αυτός είναι προφανώς και ο λόγος για το ότι ουδείς τολμά να αρθρώσει λόγο ή κάποια πολιτική πρόταση για το ζήτημα, ούτε καν το αναδεικνύει!
Όμως το ζήτημα είναι εδώ και υπάρχει. Και σύντομα θα προκαλέσει την κατάρρευση του οργανισμού, αν δεν λυθεί άμεσα με δίκαιο κοινωνικά και αποτελεσματικό οικονομικά τρόπο, ο οποίος όμως να λαμβάνει υπόψη την πραγματική κατάσταση των επιχειρήσεων και της οικονομίας, και όχι μόνο το «πόσα λείπουν» από τους δανειστές.
