Η πρόταση Κούγια για δημιουργία δεύτερης λίγκας στο ελληνικό ποδόσφαιρο με τη συμμετοχή συγκεκριμένων ΠΑΕ και την αποπομπή άλλων, είτε συζητήθηκε είτε όχι ανάμεσα σε διοικήσεις που θεωρούν ότι θίγονται ή αδικούνται από τη Superleague, στερείται σοβαρότητας ως προς τη σύλληψη και την υλοποίησή της.
Η Ελλάδα θα γινόταν (και σ΄αυτό το ζήτημα) διεθνώς ρεζίλι αν- εν μέσω κρίσης – παρουσίαζε δύο πρωταθλήματα στο ποδόσφαιρό της! Η UEFA δεν θα αναγνώριζε τέτοιου είδους σχίσμα, οπότε οι ομάδες της νέας λίγκας δεν θα είχαν δικαιώματα (τηλεοπτικά ή συμμετοχής στις διεθνείς διοργανώσεις). Θα έπρεπε να βρουν γήπεδα για να παίξουν, διαιτητές για να σφυρίξουν (δεν θα επιτρεπόταν στους υπάρχοντες Έλληνες ή ξένους να το κάνουν), μηχανισμούς ασφάλειας των αγώνων και πολλά ακόμη.
Πρόκειται, συνεπώς, για μία μπαρούφα που ειπώθηκε για να ειπωθεί; Προφανώς όχι. Σκοπός των δυσαρεστημένων από την υπάρχουσα κατάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι η – με κάθε τρόπο – ανάδειξη των όποιων προβλημάτων. Η πρόκληση «αναταραχής» του (κατά την άποψή τους) κατεστημένου, η προβολή των κακώς κειμένων του ελληνικού ποδοσφαίρου, ακόμη και με ενέργειες εντυπωσιασμού και όχι ρεαλιστικές, όπως η συγκεκριμένη.
Θεωρώντας ότι η ΕΠΟ και η Superleague έχουν «κόκκινη» φορά, οι κινήσεις των…αντιφρονούντων είναι καθαρά προς το στόχο του εκτροχιασμού. Αυτή η αντιπαλότητα Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού, στην οποία εμπλέκονται διάφοροι παρατρεχάμενοι προς ίδιον όφελος, λειτουργεί αποτρεπτικά προς οποιαδήποτε μορφή ανάπτυξης ενός ήδη τελματωμένου, οργανωτικά και οικονομικά, ελληνικού ποδοσφαίρου.
Κι όσο δεν το καταλαβαίνουν οι δύο παραδοσιακά μεγάλοι, το πρόβλημα διογκώνεται και η ολοκληρωτική «καταστροφή» του συνολικού οικοδομήματος πλησιάζει ακόμη πιο επικίνδυνα…
