Γράφει ο Σπύρος Μπόικος
Κάμερον: Αν η ΕΕ δεν αλλάξει την πολιτική της για την μετανάστευση εργατικού δυναμικού θα κάνουμε δημοψήφισμα για την παραμονή της Βρεττανίας στην ΕΕ.
Σκληρή κόντρα μεταξύ του Ντέιβιντ Κάμερον και της Άνγκελα Μέρκελ έχει ξεσπάσει σύμφωνα με το Der Spiegel σχετικά με το ζήτημα της ελεύθερης μετακίνησης εργατικού προσωπικού ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ.
Δημοσιεύματα του γερμανικού περιοδικού αναφέρουν ότι η γερμανίδα καγκελάριος έχει προειδοποιήσει επανειλημμένα τον άγγλο πρωθυπουργό ότι δεν θα συνεχίσει να υποστηρίζει την βρεττανική συμμετοχή στην Ένωση αν το Ηνωμένο Βασίλειο συνεχίσει να πιέζει την Γερμανία για μια αλλαγή στο μεταναστευτικό εντός της ΕΕ.
Οι αντιδράσεις της Μέρκελ έρχονται μετά από δηλώσεις του Ντέιβιντ Κάμερον ότι σκοπεύει να επαναδιαπραγματευτεί την μεταναστευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με το εργατικό δυναμικό, απειλώντας την γερμανική πλευρά με δημοψήφισμα αποχώρησης από την Ένωση. Ο βρεττανός πρωθυπουργός ζητάει να επιτραπεί στη χώρα του να επιβάλλει πλαφόν στην εισροή ανειδίκευτων κυρίως εργατών από χώρες της ΕΕ, φοβούμενος ότι το ξενοφοβικό κλίμα που επικρατεί στη Βρεττανία θα φέρει πλήγμα στη δημοτικότητα του. Για τη γερμανική πλευρά όμως η ελευθερία στην μετακίνηση του εργατικού δυναμικού εντός της Ένωσης αποτελεί ένα από τα βασικά φυσιογνωμικά και δομικά χαρακτηριστικά της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Πράγματι ένας από τους λόγους που ιστορικά διαμόρφωσαν την ιδέα μιας ενωμένης Ευρώπης ήταν η φιλελεύθερη αρχή του laissez faire, της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων, προϊόντων και εργατικού δυναμικού ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες. Η βρεττανική πρόταση, αν προχωρήσει, και οι αλλαγές που αυτή θα επιφέρει θα αλλάξουν την φυσιογνωμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε βαθμό που θα απειλείται πλέον η ίδια η ύπαρξη της.
Πέρα όμως από το ιδεολογικό στοιχείο, η Γερμανία έχει κι έναν επιπλέον λόγο να μην χαίρεται καθόλου με τις φωτιές που βάζει ο Ντέιβιντ Κάμερον: αν κάποιες από τις χώρες της Ένωσης περιορίσουν την ροή εργατικού δυναμικού προς το βορρά από τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, ενδεχομένως η Γερμανία και η Γαλλία, με τον ηγετικό τους ρόλο στην ευρωπαϊκή ενοποίηση, να αντιμέτωπίσουν ένα αυξημένο αριθμό ενδοκοινοτικών μεταναστών. Στην περίπτωση αυτή, αντίθετα από την Βρεττανία που κρατάει στάση αναμονής απέναντι στην Ένωση, οποιοσδήποτε περιορισμός της μετακίνησης από τον ευρωπαϊκό νότο προς την Γερμανία θα θεωρηθεί σοβαρό πλήγμα στον ηγεμονικό ρόλο που η Γερμανία θέλει για τον εαυτό της, και επιπλέον θα δημιουργήσει ακόμη πιο ισχυρό αντιευρωπαϊκό κλίμα στις χώρες του νότου, εκθέτοντας ανεπανόρθωτα το πολιτικό προσωπικό των μεσογειακών χωρών, που μέχρι στιγμής προσπαθεί με νύχια και με δόντια να διατηρήσει την ευρωπαϊκή προοπτική των χωρών αυτών, σε φοβερές πολιτικές περιπέτειες.
