Είναι ο πιο επιτυχημένος (σε τρόπαια) ισπανός ποδοσφαιριστής όλων των εποχών – κι από τους πιο ακριβοπληρωμένους.
Βασικό στέλεχος της καλύτερης έκδοσης της Μπαρτσελόνα, που το 2009 έφτασε στο «τρεμπλ» (Champions League, Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ισπανίας).
Πρωταγωνιστής της εθνικής ομάδας της χώρας του, που έγραψε ιστορία, κατακτώντας ένα Παγκόσμιο Κύπελλο (2010) και δύο Euro (2008, 2012) στη σειρά.
Η σεζόν 2009-2010 ήταν η πιο μεγάλη λιακάδα της καριέρας του. Αλλά, τίποτα δεν μπορούσε να φωτίσει το βαθύ σκοτάδι του μυαλού του. Ούτε οι στιγμές που ένα ολόκληρο γήπεδο τον αποθέωνε. Το ντοκιμαντέρ «Andrés Iniesta: The Unexpected Hero» (Αντρές Ινιέστα, ένας απροσδόκητος ήρωας), που προ ημερών (23/4) ανέβηκε στη διαδικτυακή πλατφόρμα Rakuten TV, είναι ένα χρονικό θριάμβων -του «Αντρεσίτο»-, αλλά και η εξιστόρηση του προσωπικού δράματος που βίωσε ο θρυλικός μέσος, την εποχή που όλοι μακάριζαν την (υποτιθέμενη) ευτυχία του.
Περιγράφει με λεπτομέρειες τη μάχη του με την κατάθλιψη, την οποία ο ίδιος είχε αποκαλύψει πριν από μερικά χρόνια. Εκείνη την αξέχαστη βραδιά του 2009, που η Μπαρτσελόνα ισοφάριζε (1-1) την Τσέλσι στο «Στάμφορντ Μπριτζ» με δικό του γκολ στο 93′ και προκρινόταν στον τελικό του Champions League, ο Ινιέστα δεν τη χάρηκε όπως θα ‘πρεπε.
Οι δαίμονές του είχαν, ήδη, αρχίσει να τον κυκλώνουν. Λίγους μήνες αργότερα, στις αρχές Αυγούστου, ένα τραγικό περιστατικό ήρθε να κάνει τα πράγματα πολύ χειρότερα. Ο αδελφικός του φίλος, Ντάνι Χάρκε, αρχηγός της Εσπανιόλ, πέθανε ξαφνικά, από ανακοπή, στη διάρκεια της καλοκαιρινής προετοιμασίας.
«Οταν έμαθα τα νέα, ήταν σαν κάποιος να μου έδωσε μια δυνατή γροθιά. Ηταν ένα τρομερό σοκ για μένα. Ημουν χάλια, δεν ένιωθα καλά. Καθώς οι μέρες περνούσαν, καταλάβαινα ότι η κατάστασή μου χειροτέρευε», αφηγείται ο Αντρές. Οι μαρτυρίες των γονιών του είναι συγκλονιστικές.
«Μια νύχτα ήρθε στην κάμαρά μας και με ρώτησε: μαμά, μπορώ να κοιμηθώ εδώ μαζί σου;», θυμάται η μητέρα του, Μαρία. Ο πατέρας του, Χοσέ Αντόνιο, συμπληρώνει: «Οταν ο γιος σου είναι 25 ετών και ζητάει να κοιμηθεί στο κρεβάτι με τους γονείς του, κάτι δεν πάει καλά. Τον ρώτησα τι του συνέβαινε, όμως εκείνος δεν ήξερε να μου πει».
Ο Ινιέστα είχε αποκαλύψει τον εφιάλτη που έζησε, στην αυτοβιογραφία του.
Το 2016. «Ημουν χάλια, χωρίς να γνωρίζω το γιατί. Το σώμα και το μυαλό μου δεν με υπάκουαν. Ο Αντρές που όλος ο κόσμος ήξερε, ήταν άδειος». Δύο χρόνια αργότερα, σε συνέντευξή του στον Guardian, είχε πει: «Ευχόμουν να έρθει το βράδυ, για να πάρω το χάπι μου και να λυτρωθώ. Οταν υποφέρεις από κατάθλιψη, δεν είσαι ο εαυτός σου. Οταν είσαι τόσο ευάλωτος, είναι δύσκολο να ελέγξεις τις στιγμές της ζωής. Οποιος έχει πρόβλημα, αθλητής ή όχι, γνωστός ή όχι, πρέπει να ζητήσει βοήθεια, χωρίς να φοβηθεί μήπως στιγματιστεί». Ετσι σώθηκε εκείνος.
Χρειάστηκαν πολλές συνεδρίες με την ψυχολόγο του για να βρει την έξοδο από τη «μαύρη τρύπα», τον βοήθησε πολύ και ο τότε προπονητής του, Πεπ Γκουαρντιόλα, που τον αντιμετώπισε ως άνθρωπο, κι όχι ως ποδοσφαιριστή.
Συζητούσε μαζί του «με τις ώρες», ενώ του είχε δώσει το ελεύθερο να αποχωρεί από τις προπονήσεις όταν δεν άντεχε το στρες. Η θεραπεία κράτησε πολλούς μήνες. Αίφνης, στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2010 κάποιο αόρατο χέρι «γύρισε τον διακόπτη». Στα 30 λεπτά της παράτασης, στο Γιοχάνεσμπουργκ, ο Ινιέστα βρίσκει τις αντοχές να κάνει ένα καταπληκτικό παιχνίδι, έπειτα από ένα εξουθενωτικό 90λεπτο, και να σκοράρει (στο 116′) το «χρυσό» γκολ της Ισπανίας επί των Ολλανδών.
Στη διάρκεια των πανηγυρισμών σηκώνει τη φανέλα του για να φανεί η αφιέρωση στον αδικοχαμένο του φίλο: «Ντάνι Χάρκε, πάντα στη μνήμη μου». Οπως έχει πει ο ίδιος, «κάτι με ώθησε να γράψω αυτό το μήνυμα. Και ξαφνικά, προς το τέλος του αγώνα, ένιωσα μέσα μου μια παράξενη δύναμη: ότι μπορώ να τους νικήσω όλους, έναν προς έναν. Ηταν η στιγμή που βγήκα από το σκοτάδι».
Για την κατάθλιψη έχουν μιλήσει ανοιχτά κι άλλοι σπουδαίοι αθλητές: ο θρυλικός Ολυμπιονίκης της κολύμβησης, Ιαν Θορπ, η εμβληματική τενίστρια, Σερίνα Ουΐλιαμς, ο μπασκετμπολίστας των Σαν Αντόνιο Σπερς, ΝτεΜάρ ΝτεΡόζαν, ο υπερπρωταθλητής WWE, Ντουέιν Τζόνσον… Καταρρίπτοντας τον μύθο ότι οι «γίγαντες» των σπορ δεν είναι άνθρωποι σαν όλους τους υπόλοιπους.
Σύμφωνα με την Telegraph, στη διάρκεια των δύο τελευταίων εβδομάδων (της καραντίνας) 258 παίκτες έχουν ζητήσει από την Ενωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών της Αγγλίας ψυχολογική υποστήριξη. Ο Ινιέστα, ο οποίος στις 11 Μαΐου θα κλείσει τα 36, σήμερα ζει στην Ιαπωνία με τη σύζυγό του και τρία τους παιδιά, περιμένοντας την επανεκκίνηση του πρωταθλήματος στη χώρα (από το 2018 αγωνίζεται στη Βίσελ Κόμπε).
Οπως τόνισε στο Reuters, αυτό που προέχει τώρα, στον καιρό της πανδημίας, είναι «οι ζωές των ανθρώπων, οι δουλειές των ανθρώπων, η προσπάθεια της κοινωνίας να βγει από αυτήν την κατάσταση». Το ντοκιμαντέρ ήρθε να μας θυμίσει τη νίκη του, απέναντι στην κατάθλιψη, την πιο κατάλληλη στιγμή. Είναι μια ελπίδα για όλες τις ευαίσθητες ψυχές.
Πηγή: Protagon.gr
